• Σχόλιο του χρήστη 'Η.Α. αδιόριστη φιλόλογος επί εικοσαετία(μερος 3)' | 4 Δεκεμβρίου 2009, 09:09

    ΚΑ ΥΠΟΥΡΓΕ ΤΗΣ ΠΑΙΔΕΙΑΣ ΑΚΟΥΣΑΤΕ ΤΙΣ ΦΩΝΕΣ ΜΑΣ;ΗΤΑΝ ΑΡΚΕΤΑ ΔΥΝΑΤΕΣ; Νομίζω το μήνυμα είναι ξεκάθαρο. Η κοινότητα των εκπαιδευτικών αυτού του τόπου δεν αντέχει και δεν ανέχεται άλλη ταλαιπωρία , σωματική ,ψυχική ,οικονομική. ΔΩΣΑΜΕ!!! Αφού λοιπόν θέλατε να ακούσετε και τις φωνές των ανθρώπων που δεν βγαίνουν στους δρόμους κάτω από σημαίες κόκκινες , πράσινες ή μπλε νομίζω ότι τώρα τις ακούσατε και με το παραπάνω. Δύο χιλιάδες κάτι σχόλια σας ,όλα προς την ίδια κατεύθυνση κινούμενα , σας φτάνουν ; ΗΡΘΕ Η ΩΡΑ ΛΟΙΠΟΝ ΠΟΥ ΑΠΟΚΑΛΥΦΘΗΚΕ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ Η ΣΚΑΙΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ ΠΟΥ ΘΕΛΕΤΕ ΝΑ ΚΑΘΙΕΡΩΣΕΤΕ ΩΣ ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΟ ΤΡΟΠΟ ΔΙΟΡΙΣΜΟΥ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ. Για ποιο αξιοκρατικό διαγωνισμό ΑΣΕΠ μιλάτε , μετά από τόσες καταγγελίες συναδέλφων , πείτε μας πάλι... Αν τυχόν αγνοήσετε τη φωνή του δικαίου ξέρετε πολύ καλά ότι ΤΟ ΧΡΟΝΟΝΤΟΥΛΑΠΟ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΣΑΣ ΠΕΡΙΜΕΝΕΙ!! ΑΜΕΣΗ ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΤΩΝ ΑΔΙΚΗΜΕΝΩΝ ΤΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ, (πτυχία 1985-1998) Υπάρχουν τρόποι να μας αξιολογήσετε ως προς τη διδακτική μας ικανότητα: έχουμε βαθμούς πτυχίων , έχουμε διδακτική εμπειρία , έχουμε αποδεικνυόμενη παιδαγωγική κατάρτιση, έχουμε προϋπηρεσία (άλλοι μικρή άλλοι μεγάλη )στα δημόσια σχολεία, έχουμε πτυχία ξένων γλωσσών, κάποιοι έχουμε συγγραφικό έργο , κάποιοι μεταπτυχιακά ,ακόμα θέλετε ...έχουμε βαθμούς εισαγωγής στα πανεπιστήμια που τα σημερινά παιδιά μόνο στο όνειρό τους τους έχουν δει. Κάποιοι από εμάς έχουν ορκιστεί να μην πατήσουν ποτέ πόδι στο διαγωνισμό ΤΗΣ ΝΤΡΟΠΗΣ. Δεν πρόκειται εσείς να μας αναγκάσετε να παραβιάσουμε εντελώς τους εαυτούς μας. Φτάνει ο υπόλοιπος εξευτελισμός που υφιστάμεθα τόσα και τόσα χρόνια , όταν ακόμα και σήμερα στις αίθουσες της ΠΔΣ τα παιδιά γεμάτα απορία μας ρωτούν : "γιατί κυρία δεν βάζουν εσάς να μας διδάξετε αρχαία για να μη χρειαζόμαστε πρόσθετη διδακτική στήριξη ¨" ΑΠΑΝΤΗΣΤΕ ΕΣΕΙΣ ΑΝ ΜΠΟΡΕΙΤΕ Σ' ΑΥΤΑ ΤΑ ΓΙΑΤΙ . Εμείς το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι να προσπαθούμε να κρύψουμε τα δάκρυά μας για να περισώσουμε τα τελευταία ίχνη της αξιοπρέπειας που μας έχουν απομείνει.