Υπουργείο Παιδείας, Θρησκευμάτων και Αθλητισμού

Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων

• Σχόλιο του χρήστη 'Δημήτρης Δαβάζογλου' | 11 Ιανουαρίου 2016, 12:52

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΚΑΤΟΧΥΡΩΣΗ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗΣ ΙΔΙΟΚΤΗΣΙΑΣ ΟΠΩΣ ΤΑ ΒΛΕΠΕΙ ΕΝΑΣ ΕΡΕΥΝΗΤΗΣ: 1. Ένα δίπλωμα ευρεσιτεχνίας (ΔΕ) είναι ένα νομικό κείμενο που όταν συνταχθεί από έναν μη-νομικό θα περιέχει πλήθος λαθών, συνεπώς ένας εξειδικευμένος νομικός θα το καταστήσει εύκολα άκυρο. Ακόμα, η σύνταξη μη εξειδικευμένων κειμένων δυσκολεύει το review και συνεπώς αυξάνει το σχετικό κόστος στον ΟΒΙ ή στο Ευρωπαϊκό Γραφείο ΔΕ. 2. Αν κάποιος τρίτος καταχραστεί το δίπλωμα αυτό, πώς αυτή η κατάχρηση θα γίνει αντιληπτή από τον κάτοχο του διπλώματος; 3. Ακόμα κι αν η κατάχρηση γίνει αντιληπτή, τι μπορεί να κάνει ένας ερευνητής π.χ.; Που θα βρει τα χρήματα για να κινηθεί νομικά κατά του καταχραστή; 4. Για την κατάθεση χρειάζεται ένα σημαντικό ποσό (περίπου 1.000 Ευρώ για Ελληνικό δίπλωμα 2.500 Ευρώ για Ευρωπαϊκό). Εν όψει των πρώτου προβλήματος και των ακόλουθων τριών, ένας ερευνητής προτιμά να διαθέσει τα παραπάνω ποσά για έρευνα, παρά για διπλώματα ευρεσιτεχνίας που ακόμα και αν πουληθούν θα του αποφέρουν κάποιο ελάχιστο χρηματικό όφελος αφού τα περισσότερα οφέλη τα έχει το ίδρυμα στο οποίο δουλεύει (δηλ. το Ελληνικό Δημόσιο) και το οποίο στο κάτω-κάτω δεν προσφέρει καμιά βοήθεια στην όλη διαδικασία. ΠΡΟΤΕΙΝΟΜΕΝΕΣ ΛΥΣΕΙΣ: 1. Δημιουργία παραρτημάτων του ΟΒΙ μέσα στα ερευνητικά ιδρύματα και πανεπιστήμια. Τα παραρτήματα αυτά να επανδρωθούν με νομικούς του ΟΒΙ που έτσι κι αλλιώς, άτυπα, βοηθάνε τους ερευνητές στη σύνταξη των ΔΕ με τις παρατηρήσεις που κάνουν. (Η λύση αυτή δεν έχει κόστος) 2. Σε δεύτερο χρόνο, δημιουργία εξειδικευμένων νομικών που σήμερα (σχεδόν) δεν υπάρχουν στην Ελλάδα. Εδώ απαιτείται συνεννόηση με τις νομικές σχολές ώστε να «παραχθούν» αυτοί οι νομικοί. Επίσης, αυτό σε τρίτο-τέταρτο χρόνο, συνεννόηση με τα πολυτεχνεία ώστε να δημιουργηθεί η ειδικότητα του reverse engineering. (Εδώ έχουμε σημαντικό κόστος αλλά και τη διερεύνηση ενός παρθένου πεδίου στην Ελλάδα με πολύ μεγάλα οικονομικά οφέλη) 3. Να δίδεται η δυνατότητα οι ερευνητές και τα μέλη ΔΕΠ που εργάζονται σε δημόσιους φορείς να υποβάλουν αιτήσεις ΔΕ χωρίς να πληρώνουν παράβολα. (Δεν έχει και πολύ νόημα το δημόσιο να πληρώνει τον εαυτό του) 4. Αν το παραπάνω δεν είναι εφικτό, να υπάρχει μια ευελιξία στην περίπτωση που κάποιος βρεθεί χωρίς προγράμματα (χρήματα) για κάποιο διάστημα. Υπάρχουν περιπτώσεις που ερευνητές δεν μπορούν να κατοχυρώσουν τις ιδέες τους και διστάζουν να υποβάλουν προγράμματα γιατί φοβούνται μήπως αυτές κλαπούν. Στην περίπτωση αυτή μπορεί να υποβάλλεται η αίτηση για δίπλωμα ευρεσιτεχνίας, να προχωρά το review ώστε να κατοχυρώνεται η ιδέα, χωρίς να εκδίδεται το τελικό δίπλωμα. Στη συνέχεια, να υποβάλλεται το αντίστοιχο ερευνητικό πρόγραμμα για χρηματοδότηση και σε περίπτωση επιτυχίας ο ΟΒΙ να παίρνει κανονικά την αμοιβή του να εκδίδεται το δίπλωμα. Σε περίπτωση αποτυχίας να ερωτάται ο υποβάλλων αν θέλει να πληρώσει ή όχι και στην τελευταία περίπτωση να μένει μια εκκρεμότητα για μελλοντικές υποβολές. (το κόστος ελαχιστοποιείται αν υιοθετηθούν οι λύσεις 1 και 2 και υποβάλλονται σωστά γραμμένες αιτήσεις ΔΕ)