Υπουργείο Παιδείας, Θρησκευμάτων και Αθλητισμού

Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων

• Σχόλιο του χρήστη 'ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΧΙΟΥ' | 11 Ιανουαρίου 2016, 16:51

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Ο εισαγόμενος ορισμός για τη "διανοητική ιδιοκτησία" (§7) βρίσκεται κατ’ αρχήν σε αρμονία με αυτόν του άρθρου 8 παρ. 18 του Ν. 2557/1997, σύμφωνα με τον οποίο η διανοητική ιδιοκτησία «περιλαμβάνει, τόσο την πνευματική ιδιοκτησία (propriété littéraire et artistique ή droit d’auteur, copyright) και τα συγγενικά δικαιώματα, όσο και τη βιομηχανική ιδιοκτησία (propriété industrielle, industrial property), όπως εφευρέσεις και σήματα», καθώς και με το ευρωπαϊκό και διεθνές κεκτημένο, ιδίως όσον αφορά την ευρύτητα και την ενιαία προσέγγιση πνευματικής και βιομηχανικής ιδιοκτησίας υπό έναν ενιαίο νομικό κλάδο. Επιπλέον, όπως και στον ορισμό του Ν. 2557/1997, η απαρίθμηση επιμέρους δικαιωμάτων διανοητικής ιδιοκτησίας είναι ενδεικτική. Αξιοσημείωτη είναι επίσης η ρητή αναφορά στην τεχνογνωσία, η οποία προστατεύεται κατά κανόνα με εμπορικό απόρρητο. Παρά τα ανωτέρω, ο προτεινόμενος ορισμός παρουσιάζει ελαττώματα. Ειδικότερα, η διατύπωση της φράσης «τα περιουσιακά και ηθικά δικαιώματα που απορρέουν από τα έργα που τις εμπεριέχουν» δεν κρίνεται επιτυχής. Πράγματι, η χρήση της αντωνυμίας «τις» εγείρει απορία καθότι η μόνη δυνατή απόδοση της φράσης με τη χρησιμοποιούμενη αντωνυμία στο ανάπτυγμά της είναι η εξής: «τα περιουσιακά και τα ηθικά δικαιώματα που απορρέουν από τα έργα που εμπεριέχουν [πνευματική και βιομηχανική ιδιοκτησία]». Όμως, η εν λόγω διατύπωση πάσχει δεδομένου ότι, αφενός τα έργα δεν εμπεριέχουν πνευματική ιδιοκτησία αλλά προστατεύονται από αυτήν και, αφετέρου, η έννοια του έργου δεν υφίσταται, ως προστατευόμενο αντικείμενο στο χώρο της βιομηχανικής ιδιοκτησίας. Περαιτέρω, για την πληρότητα του ορισμού, η αναφορά των συγγενικών δικαιωμάτων θα ήταν χρήσιμη, κατ’ εικόνα και του ορισμού του Ν. 2257/1997. Προς επίλυση των ανωτέρω, προτείνεται ο ακόλουθος ορισμός: «διανοητική ιδιοκτησία: η πνευματική και η βιομηχανική ιδιοκτησία, και ιδίως τα περιουσιακά και τα ηθικά δικαιώματα που απορρέουν από προστατευόμενα έργα, τα συγγενικά δικαιώματα, η τεχνογνωσία, τα σήματα, τα διπλώματα ευρεσιτεχνίας και τα πιστοποιητικά χρησιμότητας.» Η πρόβλεψη ειδικού νομοθετικού ορισμού για τη διανοητική ιδιοκτησία αποτιμάται θετικά, στο βαθμό που το περιεχόμενό του ευθυγραμμίζεται με τα διεθνή πρότυπα και συνεισφέρει στη βαθμιαία ένταξη του όρου αυτού στην ελληνική έννομη τάξη αλλά και στη διάδοση της χρήσης του στην Ελλάδα. Βέβαια, για λόγους συνέπειας και νομοθετικής συνοχής, θα μπορούσε να εξεταστεί η νομοτεχνική επιλογή της παραπομπής στον αρχικό ορισμό του άρθρου 8 παρ. 18 του Ν. 2557/1997, όπως είχε, άλλωστε, πραγματοποιηθεί σε παλαιότερα νομοθετήματα (πχ. παρ. 4 του άρθρου 68 του π.δ. 28/2015 με τίτλο «Κωδικοποίηση διατάξεων για την πρόσβαση σε δημόσια έγγραφα και στοιχεία», σύμφωνα με την οποία: «Για την εφαρμογή του παρόντος Κεφαλαίου οι ακόλουθοι επιπλέον όροι έχουν την εξής έννοια: […] 4. "Διανοητική Ιδιοκτησία": όπως ορίζεται στην παράγραφο 18 του άρθρου 8 του ν. 2557/1997».)