Αρχική Υπηρεσιακές Μεταβολές του Εκπαιδευτικού Προσωπικού - Κρίση και την Επιλογή των Στελεχών της Εκπαίδευσης1. Σύστημα Πρόσληψης ΕκπαιδευτικώνΣχόλιο του χρήστη Φωτεινή Χαρδαλιά | 25 Νοεμβρίου 2009, 20:32
Υπουργείο Παιδείας, Θρησκευμάτων και Αθλητισμού Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. |
Κα Υπουργέ, είμαι Φιλόλογος, πήρα πτυχίο το 1994. Είμαι επιτυχούσα στους τρεις τελευταίους διαγωνισμούς του ΑΣΕΠ (2005, 2007, 2009). Δεν ήμουν στους διοριστέους για 2 ερωτήσεις! Με τα μόρια του ΑΣΕΠ και μόνο (χωρίς τις γνωστές διαδικασίες της ΠΔΣ) κλήθηκα αρχικά ως ωρομίσθια σε ένα σχολείο πολλά χλμ μακριά από το σπίτι μου. Πέρυσι υπηρέτησα ως αναπληρώτρια σε δυσπρόσιτο σχολείο της Δ Δωδεκανήσου και φέτος κάνω καθημερινά 120 χλμ για να διδάξω στο σχολείο μου. Στο τέλος της σχολικής χρονιάς, θα έχω 23 μήνες καθαρής προϋπηρεσίας. Χωρίς καμία βοήθεια από ΠΔΣ, εντελώς ΑΞΙΟΚΡΑΤΙΚΑ! Δεν μπορώ να δεχτώ πως δε θα διοριστώ και θα χάσω το όνειρο της ζωής μου για ένα μήνα προϋπηρεσίας! Είναι πολύ ελπιδοφόρο να πατάξετε επιτέλους την αναξιοκρατία (ΠΔΣ, Εκκλησιαστικά, Σιβιτανίδειος, ΟΑΕΔ)! Όμως, οι προσλήψεις μέσω ΑΣΕΠ σε συνδυασμό με τον πίνακα αναπληρωτών είναι το μόνο δίκαιο και αξιοκρατικό σύστημα! Σκεφτείτε πως στο δικό μας κλάδο (ΠΕ02) διορίζεται ο 1 στους 40 περίπου! Δε σημαίνει ότι οι υπόλοιποι 39 είμαστε άχρηστοι και ανεπαρκείς! Είναι απίστευτα ψυχοφθόρο να διαγωνιζόμαστε και να ανταγωνιζόμαστε χιλιάδες συναδέλφους κάθε ένα ή δύο χρόνια! Κανένας από μας δεν μπορεί να έχει ήρεμη οικογενειακή ζωή, όταν ζούμε στην αβεβαιότητα και την ανασφάλεια! Ελπίζω να πρυτανεύσει η δικαιοσύνη και να πάρετε τη σωστή απόφαση! Για τους περισσότερους από εμάς, η εκπαίδευση είναι όνειρο ζωής, όχι απλώς βόλεμα και επαγγελματική αποκατάσταση!Μην υποστούμε και εξαιτίας σας άλλη μια αδικία, όπως όλα αυτά τα χρόνια που διορίστηκαν στρατιές "πελατών"! Με εκτίμηση, Φωτεινή Χαρδαλιά