Υπάρχει και στο Άρθρο αυτό αναλογία με το ανεφάρμοστο ΝΠΙΔ ΕΟΕΤ του παρελθόντος. Εκείνο μάλιστα ήταν περισσότερο ακριβές με συγκεκριμένο αριθμό στελεχών αλλά με εντελώς ανάλογους όρους στελέχωσης, τουλάχιστον για το πρώτο χρονικό διάστημα λειτουργίας.
Παρότι δεν υπάρχει αναφορά, οι τρεις μεθοδολογίες στελέχωσης υποδηλώνουν την πρόθεση για στελέχωση ενός αρκετά ευρέος σχήματος. Στο σημείο αυτό αποκτά περαιτέρω νόημα η άποψή μας ότι υπάρχει μεθόδευση απώλειας του δημόσιου χαρακτήρα της διαχείρισης της έρευνας και υποκατάστασης της ΓΓΕΤ δεδομένου ότι προβλέπονται προγραμματικές συμβάσεις με αυτήν για αποστελέχωσή της για την ενίσχυση του Ιδρύματος. Σε αντίθετη κατεύθυνση δηλαδή από το χρόνιο αίτημά των Συλλόγων ΓΓΕΤ για ενίσχυση του δημόσιου φορέα διαχείρισης της έρευνας, δηλαδή του φορέα που έχει την αρμοδιότητα να υλοποιεί ανάλογες δράσεις, προτείνεται η αποστελέχωσή του για το ίδιο αντικείμενο στην υπηρεσία του Ιδρύματος. Εκφράζω την αντίθεσή μου σε αυτήν την προοπτική ακόμα και την περίπτωση που το Ίδρυμα δημιουργείται μόνο για την διαχείριση του δανείου πόσω μάλλον για άλλες δράσεις ερευνητικών προγραμμάτων.
Αλλά και γενικότερα, παρατηρείται η δημιουργία μιας παράλληλης των υφισταμένων δομής σχεδιασμού και διαχείρισης έρευνας η οποία στελεχώνεται από από μη έμπειρα στο αντικείμενο στελέχη (πέραν του παραπάνω σχολίου για τη ΓΓΕΤ όπου υπάρχει εμπειρία).
Συμπερασματικά και πέραν του θεωρητικού προβλήματος του ποιος λαμβάνει τις στραητγικές και διαδικαστικές αποφάσεις σε υψηλό επίπεδο χαρακτηρίζεται ως πολύ σοβαρό και το θέμα της στελέχωσης του Ιδρύματος.
Υπάρχει και στο Άρθρο αυτό αναλογία με το ανεφάρμοστο ΝΠΙΔ ΕΟΕΤ του παρελθόντος. Εκείνο μάλιστα ήταν περισσότερο ακριβές με συγκεκριμένο αριθμό στελεχών αλλά με εντελώς ανάλογους όρους στελέχωσης, τουλάχιστον για το πρώτο χρονικό διάστημα λειτουργίας. Παρότι δεν υπάρχει αναφορά, οι τρεις μεθοδολογίες στελέχωσης υποδηλώνουν την πρόθεση για στελέχωση ενός αρκετά ευρέος σχήματος. Στο σημείο αυτό αποκτά περαιτέρω νόημα η άποψή μας ότι υπάρχει μεθόδευση απώλειας του δημόσιου χαρακτήρα της διαχείρισης της έρευνας και υποκατάστασης της ΓΓΕΤ δεδομένου ότι προβλέπονται προγραμματικές συμβάσεις με αυτήν για αποστελέχωσή της για την ενίσχυση του Ιδρύματος. Σε αντίθετη κατεύθυνση δηλαδή από το χρόνιο αίτημά των Συλλόγων ΓΓΕΤ για ενίσχυση του δημόσιου φορέα διαχείρισης της έρευνας, δηλαδή του φορέα που έχει την αρμοδιότητα να υλοποιεί ανάλογες δράσεις, προτείνεται η αποστελέχωσή του για το ίδιο αντικείμενο στην υπηρεσία του Ιδρύματος. Εκφράζω την αντίθεσή μου σε αυτήν την προοπτική ακόμα και την περίπτωση που το Ίδρυμα δημιουργείται μόνο για την διαχείριση του δανείου πόσω μάλλον για άλλες δράσεις ερευνητικών προγραμμάτων. Αλλά και γενικότερα, παρατηρείται η δημιουργία μιας παράλληλης των υφισταμένων δομής σχεδιασμού και διαχείρισης έρευνας η οποία στελεχώνεται από από μη έμπειρα στο αντικείμενο στελέχη (πέραν του παραπάνω σχολίου για τη ΓΓΕΤ όπου υπάρχει εμπειρία). Συμπερασματικά και πέραν του θεωρητικού προβλήματος του ποιος λαμβάνει τις στραητγικές και διαδικαστικές αποφάσεις σε υψηλό επίπεδο χαρακτηρίζεται ως πολύ σοβαρό και το θέμα της στελέχωσης του Ιδρύματος.