Υπουργείο Παιδείας, Θρησκευμάτων και Αθλητισμού

Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων

• Σχόλιο του χρήστη 'Ελίνα' | 6 Αυγούστου 2016, 09:02

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Το υπό διαβούλευση άρθρο 21 δεν αποτελεί στο σύνολο του κάτι νέο. Πολλά από τα αναφερόμενα του, ισχύουν και στο υφιστάμενο άρθρο 21 του νόμου. Συγκεκριμένα, μόνιμος εκπαιδευτικός της γενικής με μεταπτυχιακές σπουδές στην ειδική αγωγή και μέχρι σήμερα είχε την δυνατότητα να υπηρετήσει στην ειδική αγωγή. Αναμφισβήτητα όμως το νέο νομοσχέδιο περιέχει μία μοναδική "καινοτομία" που δεν δικαιολογείται με την κοινή λογική και προπαντός με τις αρχές της ισότητας και της ισονομίας, στοιχεία που αποτελούν όπως αναφέρεται στην αιτιολογική έκθεση του νόμου τα κύρια γνωρίσματα του νομοσχεδίου: την εξίσωση των πάντων! Τι σημαίνει ακριβώς αυτό; Την εξίσωση των προσόντων όλων των εκπαιδευτικών. Ακόμα και ένα σεμινάριο 400 ωρών, ή και ένα σεμινάριο χωρίς συγκεκριμένη διάρκεια αλλά εντέλει ακόμα και χωρίς σεμινάριο αλλά με μια επιμόρφωση, επαρκούν και εξισώνονται με τα προγράμματα μεταπτυχιακών σπουδών και την διδακτορική έρευνα! Με αυτή την λογική λοιπόν, μια ακόμα καλύτερη πρόταση είναι να καταργηθούν τα μεταπτυχιακά και να προσλαμβάνονται στην ειδική αγωγή εκπαιδευτικοί χωρίς επιπλέον προσόντα (τι χρειάζονται άλλωστε οι σπουδές και η εξειδίκευση;) οι οποίοι να παρακολουθούν ένα υποχρεωτικό πρόγραμμα του Υπουργείου Παιδείας (και άνευ κόστους), βάσει του οποίου θα αποκτούν όλες εκείνες τις απαραίτητες γνώσεις και δεξιότητες που χρειάζονται στα πλαίσια της διδασκαλίας στην ειδική αγωγή. Φυσικά, κάτω από αυτή την προοπτική, δεν θα υπάρχει λόγος να πρέπει κάποιος να τρέξει να παρακολουθήσει έναντι τιμήματος, οποιοδήποτε σεμινάριο ειδικής αγωγής, που πρέπει να παραδεχτούμε ότι θα αποτελούσε μια αξιοπρεπή πηγή αυτοχρηματοδότησης των ελληνικών πανεπιστημίων μιας και τα μεταπτυχιακά προγράμματα φαίνεται ότι δεν επαρκούν για αυτό το σκοπό, και φυσικά είναι πιο οικονομικά-συνεπώς προσιτά για τον πολύ κόσμο και βέβαια ευέλικτα όσο αφορά την διάρκειά τους. Φαίνεται μια πολύ ικανοποιητική λύση για όλους, εκπαιδευτικούς και παροχείς σεμιναρίων! Με το νομοσχέδιο αυτό λύνεται άμεσα και οικονομικά το πρόβλημα των μόνιμων εκπαιδευτικών που υπηρετούν σε απομακρυσμένες μη επιθυμητές περιοχές: ένα σεμινάριο και αίτηση για απόσπαση..., στην ανάγκη και χωρίς σεμινάριο.. Έτσι με το μόνιμο προσωπικό θα μειωθούν και οι κενές θέσεις και δεν θα χρειάζονται τόσοι πολλοί αναπληρωτές που για να είναι υποψήφιοι προς πρόσληψη πρέπει απαραιτήτως να έχουν ειδικευτεί μέσω μεταπτυχιακών σπουδών ή διδακτορικών. Μπορεί βέβαια να αλλάξουν σε λίγο καιρό και τα κριτήρια πρόσληψης αναπληρωτών, για να αποκατασταθεί η αδικία, στα πλαίσια της ισότητας και της ισονομίας! Μπορεί τα σεμινάρια, που έχουν όπως ξέρουμε καταργηθεί, να ξαναέρθουν στο προσκήνιο. Βέβαια, είναι άλλο θέμα, το ότι για να είναι συναφές ένα μεταπτυχιακό πρόγραμμα για την ένταξη των εκπαιδευτικών στον πίνακα αναπληρωτών ειδικής αγωγής, σύμφωνα με το Ινστιτούτο Εκπαιδευτικής Πολιτικής του Υπουργείου, μόλις τον Φεβρουάριο που μας πέρασε, θεσμοθετήθηκε η άσκηση πρακτικής, διαφορετικά το μεταπτυχιακό δεν έχει συνάφεια. Δεν φτάνει λοιπόν ένα μεταπτυχιακό χωρίς πρακτική άσκηση, τώρα όμως φτάνει και το τίποτα. Από την μία λοιπόν εξειδίκευση και από την άλλη γενίκευση! Για ποιον λόγο; Μετά από όλα αυτά φαίνεται πως ο όρος συμπερίληψη αποτελεί μια σημαία, μια όμορφη λέξη, αλλά ταυτόχρονα και ουτοπία. Με αυτά τα δεδομένα ποτέ δεν πρόκειται να γίνει συμπερίληψη στην Ελλάδα. Γιατί, το να μπορούν όλα τα παιδιά να πηγαίνουν στο ίδιο σχολείο, στην ίδια τάξη, η αποδοχή της διαφορετικότητας, δεν έχουν καμία σχέση με τα τμήματα ένταξης και την εξυπηρέτηση σκοπιμοτήτων. Η συμπερίληψη είναι τρόπος σκέψης, απαιτεί αλλαγή κουλτούρας, μόρφωση και δομές. Θέλει εξειδικευμένο εκπαιδευτικό με γνώσεις και όχι σεμινάρια, που θα συνεργάζεται μέσα στην ίδια τάξη ταυτόχρονα με τον εκπαιδευτικό του εκάστοτε κλάδου και θα διαμορφώνουν το πρόγραμμα από κοινού, προσαρμόζοντάς το στις ανάγκες του κάθε παιδιού - όχι του παιδιού με τις "ειδικές ανάγκες" - (ο ίδιος ο όρος πάσχει, παραπέμπει σε αρρώστια), ώστε να μπορούν όλα τα παιδιά να πάνε σε αυτό το σχολείο χωρίς να στιγματίζονται. Το να γεμίσουμε κενά με οποιοδήποτε τρόπο και για οποιοδήποτε λόγο φαίνεται να είναι ο μοναδικός σκοπός των "καινοτομιών" του άρθρου 21 με κάθε τίμημα για τα ίδια τα παιδιά! Βάλτε τον εαυτό σας στην θέση ενός γονιού ή ακόμα καλύτερα ενός παιδιού. Θα θέλατε ένα ακόμα εμπόδιο στην μάθηση;