Αρχική Τροπολογία σε σ/ν ρυθμίσεις για την Ελληνόγλωσση ΕκπαίδευσηΆρθρο 01 – Θέματα Ειδικής Αγωγής και ΕκπαίδευσηςΣχόλιο του χρήστη Δεσποινα Μ. | 9 Αυγούστου 2016, 16:12
  • Σχόλιο του χρήστη 'Δεσποινα Μ.' | 9 Αυγούστου 2016, 16:38

    Κανένας κλάδος της εκπαίδευσης δεν μπορεί να στηριχτεί επιστημονικά και παιδαγωγικά αν δεν υπηρετείται από εκπαιδευτικούς που έχουν σπουδάσει το συγκεκριμένο αντικείμενο. Δεν νοείται ανάπτυξη και εξέλιξη της Ειδικής Αγωγής και Εκπαίδευσης στην Ελλάδα αν αυτή δεν υπηρετείται από ειδικούς παιδαγωγούς. Δεν αρκεί να είσαι δάσκαλος τυπικής εκπαίδευσης για να εκπαιδεύσεις παιδιά με αναπηρίες ή και ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες, εξαιτίας των ιδιαίτερων χαρακτηριστικών που παρουσιάζουν οι μαθητές αυτοί και εξαιτίας των ιδιαίτερων μεθόδων που καλείται να γνωρίζει ο εκπαιδευτικός τους. Δεν αρκεί ένα σεμινάριο 400 ωρών, ένα μεταπτυχιακό ή ένα διδακτορικό στην ειδική αγωγή ή σε κάποια συγκεκριμένη κατηγορία ειδικών εκπαιδευτικών αναγκών για να θεωρηθεί ένας εκπαιδευτικός ως ειδικός παιδαγωγός. Καθώς, κατά την προσωπική μου άποψη, τα μεταπτυχιακά και τα διδακτορικά αποτελούν εφόδια ερευνητών επιστημόνων, οι οποίοι με την έρευνά τους προσπαθούν να βοηθήσουν στην εξέλιξη της επιστήμης τους. Δεν διδάσκονται πρακτικές και μέθοδοι αντιμετώπισης, αλλά ερευνητικές μέθοδοι και πραγματοποιούνται ερευνητικές εργασίες και διατριβές. Όσο για την ενισχυτική διδασκαλία, αποτελεί ένα τελείως διαφορετικό κομμάτι της εκπαίδευσης από την ΕΑΕ, επομένως δεν μπορεί να θεωρείται ούτε ως ελάχιστο προσόν για την είσοδο εκπαιδευτικών στην ΕΑΕ. Οι μαθητές με αναπηρίες ή και ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες χρειάζονται ειδικούς παιδαγωγούς. Το ερώτημα είναι "ποιος μπορεί να θεωρηθεί ειδικός παιδαγωγός". Σε αυτό το ερώτημα το ίδιο το Υπουργείο προσπάθησε να δώσει απαντήσεις και να καλύψει αυτή την ανάγκη του κράτους πρώτα με την δημιουργία των Διδασκαλείων. Τα οποία με διετή εκπαίδευση κατάρτιζαν διορισμένους εκπαιδευτικούς τυπικής εκπαίδευσης με γνώσεις ώστε να ανταπεξέλθουν στο δύσκολο έργο και λειτούργημα της ΕΑΕ. Εν συνεχεία όμως το κράτος επέτρεψε τη δημιουργία δύο πανεπιστημιακών σχολών ειδικής αγωγής (Εκπαιδευτικής και Κοινωνικής Πολιτικής Πανεπιστημίου Μακεδονίας με κατεύθυνση Εκπαίδευσης Ατόμων με Ειδικές Ανάγκες και Παιδαγωγικό Τμήμα Ειδικής Αγωγής του Βόλου) τετραετούς φοίτησης, με μαθήματα παιδαγωγικά, ψυχολογίας, διδακτικής προσέγγισης σύμφωνα με κάθε αναπηρία και πρακτική άσκηση. Απόφοιτοι των τμημάτων αυτών προετοιμάζονται ειδικά για την ΕΑΕ μέσα από τα προγράμματα σπουδών τους. Και εφόσον δεν υπάρχουν πια τα Διδασκαλεία, είναι οι μοναδικοί επιστήμονες της ειδικής αγωγής. Δεν είναι δυνατόν 15 χρόνια ύπαρξης και εργασίας των αποφοίτων των τμημάτων ειδικής αγωγής να πετώνται στον κάλαθο των αχρήστων, στον βωμό της αξιοποίησης κατά τρόπο "βέλτιστο" του υπάρχοντος εκπαιδευτικού προσωπικού, με σκοπό την μείωση των προσλήψεων αναπληρωτών και άρα των εξόδων του κράτους. Δεν είναι δυνατόν το Υπουργείο Παιδείας να μιλάει για άμεση εξυπηρέτηση των αναγκών των μαθητών και για εξασφάλιση της εύρυθμης λειτουργίας των δομών ΕΑΕ, επιτρέποντας σε εκπαιδευτικούς χωρίς τις απαραίτητες γνώσεις να εισέρχονται στις δομές ΕΑΕ. Ένα Υπουργείο Παιδείας το οποίο ενδιαφέρεται πραγματικά για την ανάπτυξη, την εξέλιξη υπό επιστημονικές βάσεις και την εύρυθμη λειτουργία της ΕΑΕ χρησιμοποιεί το υπάρχον εκπαιδευτικό προσωπικό κατά βέλτιστο τρόπο διορίζοντάς το άμεσα. Καλύπτοντας τα μόνιμα κενά που καλύπτουν 15 χρόνια τώρα οι μόνιμοι αναπληρωτές ειδικοί παιδαγωγοί. Στις υπάρχουσες οργανικές θέσεις ΠΕ61 και ΠΕ71, οργανικές θέσεις ειδικών παιδαγωγών που δεν καλύφθηκαν ποτέ μόνιμα. Εκπαιδευτικό προσωπικό Ειδικής Αγωγής και Εκπαίδευσης υπάρχει. Εδώ και 15 χρόνια αναπληρώνει τα πάγια κενά της ΕΑΕ. Εδώ και 15 χρόνια διδάσκει, εκπαιδεύει, στηρίζει τους μαθητές με αναπηρίες ή και ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες και τις οικογένειές τους. Η λύση για την εύρυθμη λειτουργία των δομών της ΕΑΕ και την άμεση εξυπηρέτηση των αναγκών των μαθητών είναι μία: ΜΟΝΙΜΟΙ ΔΙΟΙΡΙΣΜΟΙ ΠΕ61 ΚΑΙ ΠΕ71.