• Σχόλιο του χρήστη 'Παρασκευάς Θυμάκης' | 11 Αυγούστου 2016, 04:28

    Αξιότιμοι κ. Νομοθέτες, κ. Υπουργέ, κ. Υφυπουργοί, κ. Βουλευτές και Αγαπητοί Συνάδελφοι, Σας καταθέτω τις προτάσεις μου, σχετικά με τις παραγράφους 2 και 3 του προς διαβούλευση άρθρου. Όπως φαίνεται στις παραγράφους αυτές προωθείται μία υποτιθέμενη εξίσωση δύο διαφορετικών κλάδων της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης εκείνων της Γενικής και Ειδικής Εκπαίδευσης. Τα Πανεπιστημιακά Τμήματα Ειδικής Αγωγής της χώρας μας, όπως και εκείνα του εξωτερικού (στις Η.Π.Α. και άλλου), έχουν ως σκοπό την επιστημονική και επαγγελματική κατάρτιση Εκπαιδευτικών, οι οποίοι θα έχουν όλες τις απαραίτητες δεξιότητες και γνώσεις, προκειμένου να υποστηρίξουν άρτια και αποτελεσματικά μαθητές με Αναπηρία ή/και Ειδικές Εκπαιδευτικές Ανάγκες. Ειδικότερα, τα προγράμματα σπουδών των Τμημάτων Ειδικής Αγωγής περιέχουν πάνω από 70 εξαμηνιαία μαθήματα. Πιο συγκεκριμένα, περιλαμβάνουν πάνω 23 εξαμηνιαία μαθήματα Ειδικής Αγωγής, πάνω από 18 εξαμηνιαία μαθήματα Ψυχολογίας, καθώς και πληθώρα μαθημάτων Παιδαγωγικής και Θετικών Επιστημών. Επιπρόσθετα, πραγματοποιούνται διετής πρακτικές ασκήσεις, ένα έτος σε τάξεις Γενικής Αγωγής και ένα έτος σε τάξεις Ειδικής Αγωγής. Αποτέλεσμα των παραπάνω είναι οι απόφοιτοι των Τμημάτων Ειδικής Αγωγής, να γνωρίζουν και να μπορούν, αφενός να διαφοροποιήσουν εύστοχα τα Αναλυτικά Προγράμματα της Γενικής Αγωγής και αφετέρου να διαμορφώσουν ένα κατάλληλο Εξατομικευμένο Εκπαιδευτικό Πρόγραμμα βασισμένο στις ανάγκες τις δυνατότητες κάθε μαθητή, με οποιαδήποτε Αναπηρία ή/και Ειδικές Εκπαιδευτικές Ανάγκες. Στον αντίποδα, στα πλαίσια ενός Μεταπτυχιακού Προγράμματος Σπουδών παρέχονται λιγοστά μαθήματα Ειδικής Αγωγής, τα οποία στην καλύτερη περίπτωση θα αγγίζουν τα 6/9 του προγράμματος, σύμφωνα με τα κριτήρια συνάφειας, που έχει ορίσει το ΙΕΠ (ΑΔΑ: 7Η59ΟΞΛΔ-ΤΟΦ). Όπως είναι προφανές τα μαθήματα Ειδικής Αγωγής ενός Μεταπτυχιακού Προγράμματος ανέρχονται σε τέσσερα έως έξι εξαμηνιαία μαθήματα το πολύ, λαμβάνοντας υπόψη και το γεγονός ότι στα 6/9 των επιβαλλόμενων κριτηρίων συμπεριλαμβάνονται η πρακτική άσκηση (αναγκαστικά 20 ECTS) και η Μεταπτυχιακή Διατριβή. Αντίστοιχα, όπως είναι γνωστό οι Διδακτορικές Σπουδές, στην καλύτερη περίπτωση, προσφέρουν εξειδίκευση σε μία Αναπηρία/Ειδική Εκπαιδευτική Ανάγκη και πιο αναλυτικά στην εφαρμογή μίας συγκεκριμένης εκπαιδευτικής μεθοδολογίας για έναν περιορισμένο πληθυσμό και τις επιπτώσεις της σε μία πτυχή αυτού του πληθυσμού. Λαμβάνοντας, λοιπόν, υπόψη τα παραπάνω σε καμία περίπτωση δεν είναι δυνατό ένας Μεταπτυχιακός ή Διδακτορικός Τίτλος να προσφέρει την ευρύτητα και την επάρκεια των γνώσεων και των δεξιοτήτων, που απαιτούνται για την αποτελεσματική αξιολόγηση και εκπαίδευση σε όλους τους πληθυσμούς των Ατόμων με Αναπηρία ή/και Ειδικές Εκπαιδευτικές Ανάγκες, όσο ποιοτικό και αν είναι το Πρόγραμμα Σπουδών τους. Συγκριτικά, δεν δύναται ένας Πτυχιούχος Πληροφορικής με Μεταπτυχιακό Τίτλο στην Μαθηματική Επιστήμη να διδάξει το ίδιο άρτια Μαθηματικά, όπως θα πράξει ένας πτυχιούχος Μαθηματικού Τμήματος. Επιπρόσθετα, όσοι εργάζονται στην Εδικής Αγωγή, γνωρίζουν καλά ότι το σύστημα προσλήψεων της χώρας μας δεν φροντίζει, ώστε οι εκπαιδευτικοί με συγκεκριμένη εξειδίκευση να τοποθετούνται στον πληθυσμό, στον οποίο έχουν εξειδικευτεί (πχ Αυτισμός), εκτός των περιπτώσεων της Νοηματικής Γλώσσας και του Κώδικα Braille. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα Εκπαιδευτικοί με εξειδίκευση, οποιασδήποτε ποιοτικής υφής, κατά συντριπτική πλειοψηφία να μην τοποθετούνται στον πληθυσμό στον οποίο έχουν εξειδικευτεί. Ως εκ τούτου, οι Εκπαιδευτικοί αυτοί είναι παντελώς ανεπαρκείς κατά την προσφορά εκπαιδευτικού έργου στην Ειδική Αγωγή. Ακόμα δε περισσότερο είναι απαράδεκτο και ενάντια σε κάθε ανθρώπινο δικαίωμα των Μαθητών με Αναπηρία ή/και Ειδικές Εκπαιδευτικές Ανάγκες να διδάσκονται από Εκπαιδευτικούς με μηδενικές γνώσεις και δεξιότητες στην Ειδική Αγωγή, όπως επιχειρείται με την περίπτωση 4 της παραγράφου 3 της εν λόγω τροπολογίας. Το συγκεκριμένο σημείο έρχεται σε ευθεία αντίθεση με το Άρθρο 1 του νόμου 3699/2008. Το Άρθρο αυτό ορίζει ότι η πολιτεία οφείλει να αναβαθμίζει τον υποχρεωτικό χαρακτήρα της Ειδικής Αγωγής και να κατοχυρώνει το δικαίωμα στην εκπαίδευση των μαθητών με Αναπηρία ή/και Ειδικές Εκπαιδευτικές Ανάγκες. Πώς θα κατοχυρωθεί το δικαίωμα των μαθητών με Αναπηρία ή/και Ειδικές Εκπαιδευτικές Ανάγκες στην μόρφωση, όταν η Πολιτεία θα επιστρατεύει ανεπαρκέστατα εκπαιδευμένο προσωπικό; Με βάση όλα τα παραπάνω προτείνω την απόσυρση των παραγράφων 2 και 3 της παρούσας τροπολογίας. Η πρόταση μου στηρίζεται στο γεγονός ότι οι Απόφοιτοι των Τμημάτων Ειδικής Αγωγής της χώρα μας διαθέτουν όλα τα απαραίτητα προσόντα, προκειμένου να σχεδιάζουν, να υλοποιούν και να αξιολογούν προγράμματα πλήρους εκπαιδευτικής εξατομικευμένης και ενταξιακής εκπαιδευτικής υποστήριξης Μαθητών με Αναπηρία ή/και Ειδικές Εκπαιδευτικές Ανάγκες. Τέλος, οφείλω να ομολογήσω ότι έχω σοβαρά ερωτηματικά επί της διαδικασίας της προκείμενης διαβούλευσης, στην οποία διατυπώνονται ανώνυμα γνώμες και πεποιθήσεις από (πιθανούς) συνάδελφους, χωρίς να δηλώνεται η ταυτότητα και η ιδιότητά τους. Σας ευχαριστώ. Με εκτίμηση, Θυμάκης Παρασκευάς Νηπιαγωγός Ειδικής Αγωγής και Εκπαίδευσης - ΠΕ 61, M.Ed., Υποψήφιος Διδάκτωρ Παιδαγωγικού Τμήματος Ειδικής Αγωγής – Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας