Υπουργείο Παιδείας, Θρησκευμάτων και Αθλητισμού

Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων

• Σχόλιο του χρήστη 'Βουγάς Φάνης' | 4 Δεκεμβρίου 2009, 14:48

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Αξιότιμη κ.Υπουργέ Με το παρακάυω κείμενο θα ήθελα να τοποθετηθώ πάνω στην πρόταση που φέρατε για τον τρόπο επιλογής των νεοδιορισθέντων εκπαιδευτικών.Η ανοιχτή διαβούλευση στο διαδίκτυο αποτελεί μία νέα αρχη αλλά ο διάλογος για ένα τόσο σοβαρό θέμα θα έπρεπε να βασίζεται στην μαζική και προσωπική συμμετοχή όσο τον δυνατόν περισσοτέρων εκπαιδευτικών και όχι σε μια απρόσωπη επικοινωνία μέσω διαδικτύου.Ο ΑΣΕΠ ώς σύστημα αξιλόγησης και πρόσληψης εκπαιδευτικών αποτελεί άλλη μία γραπτή δοκιμασία και θα προστέθει στις εκατοντάδες στις οποιές έχει δοκίμαστεί ο εκπαιδευτικός μέχρι να αποφοιτήσει από το παιδαγωγικό τμήμα στο οποίο φοιτεί.Δηλαδή ουσιαστικά ο ΑΣΕΠ κρίνει το γνωστικό υπόβαθρο του εκάστοτε εκπαιδευρικού και όχι το παιδαγωγικό και διδασκαλικό υπόβαθρο που είναι και το ζητούμενο.Ο εκπαιδευτικός κρίνεται απο την ποιότητα του εκπαιδευτικού έργου που παράγει μέσα στην τάξη και την ποιότητα της διδασκαλίας που παρέχει μέσα στην σχολική τάξη.Μοναδικός και αντικειμενικός κριτής είναι η συνεχή παρουσία του μέσα στη σχολική τάξη,οι γονείς και οι ίδιοι οι μαθητές και καμία γραπτή εξέταση μέσω ΑΣΕΠ που θα διενεργείται μία φορά το χρόνο.Επιδή η εξέταση μέσω ΑΣΕΠ είναι μία και μοναδική διαδικασία επεισέρχονται και πολλοί προσωπικοί και ασταθμητοί παράγοντες(προσωπική κατάσταση του εκπαιδευτικού κατά την διεξαγωγή του ΑΣΕΠ) που αποτελεί άλλη μία πτυχή που πρέπει να ληφθεί σοβαρά υπόψην.Ο εκπαιδευτικός που θα κλήθεί να δώσει ΑΣΕΠ δεν έχει στην διάθεση του συγκεκριμένη ύλη την οποία θα μπορούσε να διαβάσει για τον ΑΣΕΠ αλλά θα κληθεί να αναπαράξει γνώσεις τις οποίες έχει ήδη διδαχτει ή δεν έχει διδαχθεί καθόλου.Ένα θέμα που θα επρεπέ να μας απασχολήσει είναι και αυτό των ανθρώπων που αξιολογούν στον ΑΣΕΠ.Ο κάθε αξιολογητής πληρώνεται με το κάθε γραπτό που αξιολογεί με συνέπεια αρκετοί αξιολογητές να διορθώνουν εκατοντάδες γραπτά χώρις να τα αξιολογούν με την απαιτούμενη προσοχή καθώς δεν τους ενδιαφέρει να αξιολογήσουν και να επιλέξουν τους καλύτερους εκπαιδευτικούς αλλά μόνο η μεγαλύτερη χπηματική τους απολαβή.Εκτός αυτού αρκετοί διαγωνιζόμενοι μπορεί να γνωρίζουν κάποιον από τους αξολογητές έχοντας έτσι μία επιπλέον βοήθεια.ΆΡΑ για ποια αξιοκρατική επιλογή μιλάμε και για ποιά αδιάβλητη διαδικασία; Όσον αφορά τον όρο δόκιμος εκπαιδευτικός(που τον θεωρώ απαράδεκτο) και το θέμα της αξιολόγησης που είναι εξόχως σημαντικό.Αρχικά όλοι πρέπεινα καταλάβουμε τι σημαίνει αξιολόγηση.Η αξιολόγηση πρέπει να έχει ως στόχο την προσωπική παιδαγωγική,επιστημονική και διδακτική κατάρτιση του εκάστοτε εκπαιδευτικού ξεχωριστά μετά απο κάθε αξιολογική κρίση και όχι να γίνει μια αξιολόγηση κατάταξης δημιουργώντας εκπαιδευτικούς δύο κατηγοριών:ικανούς και μη ικανούς.Εδω μπαίνει και ένα άλλο ζητημα οι μη ικανοι εκπαιδευτικοί τι θα απογίνουν θα τους στερείται το δικαίωμα να διδάσκουν;τι επαγγελμα θα ασκούν μετά;Η δική μου άποψη είναι η εξής η αξιολόγηση να έχει ενεργό και λειτουργικό ρόλο κατά τη διάρκεια της φοίτησης και συγκεκριμένα κατά τη διάρκεια των πρακτικων ασκήσεων,μέσα στη σχολική τάξη(που φυσικά θα έπρεπε να έχουν μεγαλύτερη διάρκεια)και έτσι ο κάθε εκπαιδευτικόσ που θα τελειώνει την φοίτηση του σε οποιδήποτε παιδαγωγικό τμήμα βα θεωρείται άξιος και αξιόλογος εκπαισευτικός.Το ζήτημα είναι ποιός φορέας θα διεξάγει την αξιολόγηση(το οποιό δεν το έχετε διασαφηνίσει ακόμα).Ποιά επιτροπή,ποιός σχολικός σύμβουλος θα αξολογούν τον νεοδιορισθέντο εκπαιδευτικό;Με ποια λογική ανθρωποι που έχοθν αποφοιτήσει απο παιδαγωγικές ακαδημίες διετούς φοίτησεις θα κρίνουν εκπαιδευτικούς που θα έχουν αποφοιτήσει απο παιδαγωγικά τμήματα τετραετούς φοίτησης;Με ποια κριτήρια θα επιλέγονται όσοι θα στελεχώνουν αυτήν την επιτροπή(μήπως με αμιγώς κομματικά;).Η μόνη αντικειμενική αξιλόγηση μπορεί να γίνεται αρχικά σε κάθε παιδαγωγικό τμήμα από επιτροπές που θα στελεχώνονται μόνο απο ακαδημαικούς κατά την διάρκεια της φοίτησης και μετά την αποφοίτηση απο επιτροπές ακαδημαικών και μόνο απο κάθε παιδαγωγικό τμήμα της Ελλάδας. Όσον αφορά τον διορισμό των νεοδιορισθέντων εκπαιδευτικών σε συγκεκριμένα μέρη της Ελλάδας(άναλογα με τα κενά που υπάρχουν στα σχολεία που βρίσκονται στην συγκεκριμένη περιοχή) συμφωνώ απόλυτα.Δεν γίνεται σε κεντρίκούς νομούς και πόλεις της Ελλάδος να υπάρχει πλένασμα εκπαιδευτικών και σε νησιά και απομακρισμένες περιοχές τεράστιες ελλείψεις.Για το θέμα τον αποσπάσεων(συμφωνώ πρώτα να βρίσκεται ο αντικαταστάτης του ανθρώπου που θα αποσπαστεί και μετά να αποσπάται)αρκεί να αποσπάται για να προσφέρει απο ένα άλλο πόστο όταν υπάρχει πραγματική ανάγκη(στο υπουργείο παιδείας και όχι σε άλλα υπουργεία)και οχι να δημιουργούνται επίπλαστες και μη λειτουρικέσ αναγκές προκειμένου να αποσπασουμε εκπαιδευτικούς προκειμένου να τους <>. Ένα θέμα που έπρεπε να είχαμε θίξει απο την αρχή είναι και το πόσα κονδύλια διαθέτουμε για την παιδεία που θεωρητικά θα έπρεπε να είναι ΔΗΜΟΣΙΑ και ΔΩΡΕΑΝ.Προκείμενου να βελτιωθεί η ποιότητα της παρεχόμενης παιδειας θα έπρεπε να δίνονται επιπλέον κίνητρα στους εκπαιδευτικούς.Ένα βασικό κίνητρό αν και όχι μοναδικό είναι και το οικονομικό κάθως ο βασικός τους μισθός πληρεί μόνο τις βασικές τους ανάγκες.Τουλάχιστον για τους εκπαιδευτικούς που εργάζονται σε νησιά και απομακρισμένες περιοχές όπου τα έξοδα τους είναι αυξημένα το οικονομικό κίνητρο είναι επιβεβλημένο.Έπισης για τους εκπαιδευτικούς που διατυπώνονται θετικές αξιολογικές κρίσεις να υπάρχει τουλάχιστομ μια ηθική(αναγνώριση και ανάδειξη του εκπαιδευτικού τους έργου)και οικονομική επιβράβευση. Ένα τελευταίο ζητημα είναι και οι κτηριακές υποδομές των ελληνικων σχολείων και τάξεων που έχουν παραμείνει αναλλοίωτες για περισσότερο απο μισό αιώνα.Σε συνδιασμό με την παντελή έλλειψη χρήσης απο τους εκπαιδευτικούς εποπτικών μέσων και των νέων τεχνολογίων(δεν είναι δικιά τους ευθύνη κάθως το υπουργείο παιδείας δεν ανέλαβε την ουσιαστκή εκπαίδευση και κατάρτισή τους)εκμηδενίζουν κάθε προσπάθεια ποιοτικής αναβάθμισης της παιδειας. Όλα τα παραπάνω εκπαιδευτικά ζητήματα δεν είναι ζητήματα του σήμερα αλλά ζητήματα του χθες που θα έπρεπε να είχαν επιλύθει εδώ και χρόνια.Επειδή αυτά τα ζητήματα αν δεν εντιμετοπιστούν θα συνεχίζουν να ταλανίζουν το εκπαιδευτικό μας συστημα χρειάζονται άμεσες και ριζικές λύσεις εδώ και τώρα,αρκεί να βρίσκονται προς την σωστή κατεύθυνση και να είναι αποτέλεσμα ουσιαστικού κοινωνικού και εκπαιδευτικού διαλόγου.Με την σωστή κατεύθυνση εννοώ την παροχή ανάλογων ευκαιριών σε όλους(αναλογα με τις ελλείψεις και το επίπεδο των μαθητών)και την ουσιαστική διασφάλιση της Δημοσιας και Δωρεάν Παιδειας.Ας ελπίσουμε το παρελθόν να μην παρουσιάζεται ως κάτι πεπραγμένο που δεν αλλάζει αλλά ως λαμπρό οδηγό για το μέλλον.Τα μελανά στοιχεία της ιστορίας δεν διαγράφονται αλλά ΞΑΝΑΓΡΑΦΟΝΤΑΙ ΜΕ ΣΥΝΕΣΗ,ΕΛΠΙΔΑ ΚΑΙ ΦΥΣΙΚΑ ΠΡΟΟΠΤΙΚΗ.