Υπουργείο Παιδείας, Θρησκευμάτων και Αθλητισμού

Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων

• Σχόλιο του χρήστη 'Χριστίνα Κ.' | 16 Αυγούστου 2016, 18:51

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Κύριες Υπουργέ, γράφω με την τριπλή ιδιότητα μου. Αυτή της αναπληρώτριας εκπαιδευτικού ειδικής αγωγής από το 2006, της υποψήφιας διδάκτορος ειδικής αγωγής και κυρίως τα τρία τελευταία χρόνια, της μητέρας μιας γλυκύτατης μικρούλας με αναπηρία 81%. Ας υποθέσουμε (πράγμα, το οποίο απεύχομαι) ότι ήσαστε γονέας ή παππούς ενός παιδιού με ΣΥΝΔΡΟΜΙΚΟ ΑΥΤΙΣΜΟ, ΕΠΙΛΗΨΙΕΣ, ΝΟΗΤΙΚΗ ΚΑΘΥΣΤΕΡΗΣΗ και ΜΗ ΛΕΚΤΙΚΗ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ... Είχατε καταφέρει με κόπο, κλάμα, χρήματα, αλλά και ελπίδα και αισιοδοξία και ευτυχία να βοηθήσετε τον απόγονό σας να αυτοεξυπηρετείται, να γεύεται τις χαρές της ζωής, να μαθαίνει, να επικοινωνεί με εναλλακτικές μεθόδους επικοινωνίας...να απολαμβάνει τη ζωή. Ας υποθέσουμε, λοιπόν, ότι ερχόταν η στιγμή να τον στείλετε στο δημόσιο ειδικό σχολείο και ξέρατε ότι εκεί θα πέρναγε 5-6 ώρες την ημέρα, όπου θα τον δίδασκαν εκπαιδευτικοί χωρίς πανεπιστημιακές σπουδές στην ειδική αγωγή, χωρίς εμπειρία στη διδασκαλία παιδιών με αναπηρία, χωρίς γνώσεις εναλλακτικής επικοινωνίας, χωρίς γνώσεις για τις νευροαναπτυξιακές διαταραχές, χωρίς γνώσεις αντιμετώπισης των επιληπτικών κρίσεων... Ας υποθέσουμε όλα αυτά και σκεφτείτε, θα τον στέλνατε στο σχολείο;;;;; Κ.Υπουργέ, αν υλοποιηθούν όλα αυτά, που προβλέπονται στο νομοσχέδιο, τρέμω για τη στιγμή που: 1. ... θα στείλω το παιδί μου στις δημόσιες ειδικές δομές εκπαίδευσης, για να μου γκρεμίσουν ό,τι έχω χτίσει με όλη τη δύναμη της ψυχής μου. Νομίζω ότι θα ήταν καλύτερα να την κρατήσω στο σπίτι μου! 2. ... οι πρώην μαθητές μου, θα "πέσουν στα χέρια" ανθρώπων, που μπορεί να έχουν όλη την καλή θέληση, αλλά δε θα ξέρουν ΜΑΚΑΤΟΝ, δε θα ξέρουν PECS, δε θα μπορούν να χρησιμοποιήσουν γνωστικές και μεταγνωστικές στρατηγικές για να συνεχίσουν ό,τι έχτισα με κόπο, ελπίδα, μελέτη, συγγραφή και αφοσίωση για αυτά τα παιδιά. 3... θα μείνω άνεργη μετά από 11 χρόνια υπηρεσίας σε σχεδόν όλα τα είδη των δομών ειδικής αγωγής. Το ξέρετε, κ. Υπουργέ, ότι στο σχολείο που υπηρετώ τα τελευταία χρόνια, είμαι η παλαιότερη όλων; Παλαιότερη και από τους μονίμους; ...ότι βλέπω τους μαθητές μου να αποφοιτούν και τους θυμάμαι όταν ακόμα ήταν παιδάκια στην Α τάξη; Ότι ήμουν δίπλα τους να τα βλέπω να μεγαλώνουν και να τα καμαρώνω; Σκεφθείτε σε ποιο σχολικό πλαίσιο θα θέλατε να βρίσκετε το δικό σας παιδί, το δικό σας εγγόνι, το δικό σας ανηψάκι! Σε αυτό που πάτε να δημιουργήσετε; Σε αυτό με τους 10 μαθητές ανά τάξη;;;; Πραγματικά, εύχομαι να μη βρεθείτε ποτέ σε αυτό το δίλημμα.