Υπουργείο Παιδείας, Θρησκευμάτων και Αθλητισμού

Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων

• Σχόλιο του χρήστη 'Βασιλική K.' | 17 Αυγούστου 2016, 17:33

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Το Υπουργείο Παιδείας έχει πολλάκις αναφερθεί στον στόχο της ενταξιακής εκπαίδευσης (Χαρακτηριστικό παράδειγμα: Εφημερίδα Αυγή, «Νέο θεσμικό πλαίσιο για την ειδική αγωγή από το υπουργείο Παιδείας», 06-02-2016). Προκειμένου να επιτευχθεί ο συγκεκριμένος στόχος δεν αρκεί να επιχειρεί να λύσει μόνο το θέμα της στελέχωσης. Απαιτείται μια πιο ολοκληρωμένη πρόταση σε επίπεδο και παιδαγωγικών-εκπαιδευτικών θεμάτων που πρέπει να συνταχθούν σε ένα ενιαίο κείμενο για το σύνολο της εκπαίδευσης (λ.χ. νέα, κοινά και διευρυμένα Αναλυτικά Προγράμματα), ώστε να επιτευχθεί μακροπρόθεσμα ένας τέτοιος στόχος. Παρά το γεγονός ότι το ΥΠΠΕΘ αναγνωρίζει την αποσπασματικότητα των νομοθεσιών για την ΕΑΕ και έχει διατυπώσει κατά το παρελθόν ότι προσανατολίζεται προς έναν ολοκληρωμένο θεσμικό πλαίσιο για την ΕΑΕ, με την παρούσα τροπολογία φαίνεται ότι αναιρεί ως ένα βαθμό στην πράξη τα όσα έχει εξαγγείλει. Αν το Υπουργείο Παιδείας ευαγγελίζεται την εύρυθμη λειτουργία των δομών ΕΑΕ με γνώμονα την ισότιμη μεταχείριση των εκπαιδευτικών, θα πρέπει να φροντίσει στην κάλυψη των κενών με μόνιμο προσωπικό. Σύμφωνα με τα ισχύοντα στη Γενική Εκπαίδευση διορισμός ισοδυναμεί με κατοχή του βασικού πτυχίου ενός κλάδου. Ο διορισμός με βάση τον βασικό τίτλο σπουδών στην ΕΑΕ αποτελεί, πλέον, και πάγια θέση της ΔΟΕ. Η ισότιμη μεταχείριση των εκπαιδευτικών στο όνομα της συνεκπαίδευσης και της βέλτιστης αξιοποίησης του εκπαιδευτικού δυναμικού για τη στελέχωση της ΕΑΕ τίθεται σε λάθος βάση. Ισότιμη μεταχείριση και εναρμόνιση της Ειδικής Εκπαίδευσης με τη Γενική Εκπαίδευση σε επίπεδο διαχείρισης εκπαιδευτικού προσωπικού σημαίνει να παρέχονται τα ίδια δικαιώματα και στις δύο ομάδες εκπαιδευτικών που στελεχώνουν τις δομές ΕΑΕ, τους κατόχους του βασικού τίτλου σπουδών (ΠΕ61 και ΠΕ71) και τους εκπαιδευτικούς με τυπικά προσόντα στην ΕΑΕ (ΠΕ60 και ΠΕ70, μέχρι πρότινος .50). Αυτό σημαίνει πως από τη στιγμή που το Υπουργείο αποδέχεται την εξειδίκευση στην ΕΑΕ με την κατοχή αυξημένων τυπικών προσόντων, παρέχοντας διπλή επαγγελματική διέξοδο στους εκπαιδευτικούς ΠΕ60 και ΠΕ70 σε Ειδική και Γενική Εκπαίδευση, κατ’ επέκταση το ίδιο μπορεί να πράξει αναγνωρίζοντας τα αυξημένα τυπικά προσόντα των εκπαιδευτικών ΠΕ61 και ΠΕ71 (λ.χ. με μεταπτυχιακό στις Επιστήμες της Αγωγής) και να τους παράσχει αντίστοιχα δικαίωμα εργασίας στη Γενική Εκπαίδευση λόγω αυξημένων τυπικών προσόντων. Είναι οξύμωρο να γίνεται λόγος για ενιαίο σύστημα στελέχωσης και να ισχύει το παραπάνω πλαίσιο ευελιξίας και πολλαπλών επιλογών αποκλειστικά για τη μία ομάδα εκπαιδευτικών. Διαφορετικά, θα πρέπει να αλλάξει η φιλοσοφία διορισμών και προσλήψεων σε όλο το εκπαιδευτικό σύστημα και όχι αποκλειστικά στην ΕΑΕ. Αν το Υπουργείο Παιδείας προτιμά να στελεχώνει τις δομές ΕΑΕ με εκπαιδευτικούς «με εξειδίκευση», ενώ το ίδιο ίδρυσε και ενέκρινε το Πρόγραμμα Σπουδών των δύο δημόσιων ελληνικών Πανεπιστημίων με βασικό τίτλο σπουδών στην ΕΑΕ (Παιδαγωγικό Τμήμα Ειδικής Αγωγής-Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας, Τμήμα Εκπαιδευτικής και Κοινωνικής Πολιτικής-Εκπαίδευση Ατόμων με Ειδικές Ανάγκες- Πανεπιστήμιο Μακεδονίας), τότε θα πρέπει να δεχθεί- στο όνομα της ισότιμης μεταχείρισης των εκπαιδευτικών και κατ’ επέκταση και των μαθητών- την εξειδίκευση ως «όρο και προϋπόθεση» για τη στελέχωση των δομών της Γενικής Εκπαίδευσης. Για ποιο λόγο οι μαθητές στη Γενική Εκπαίδευση να μην έχουν έναν εκπαιδευτικό με αυξημένα τυπικά προσόντα, όπως προτείνεται για τους μαθητές με αναπηρία ή/και ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες; Αυτό δεν αποτελεί διάκριση για τις δύο ομάδες μαθητικού πληθυσμού; Αν πρέπει να μιλήσουμε για ισότιμη μεταχείριση σε επίπεδο εκπαιδευτικών και για προώθηση της ενταξιακής εκπαίδευσης, τότε το Υπουργείο θα πρέπει να φροντίσει και να εξασφαλίσει δωρεάν επιμόρφωση προς όλους τους εκπαιδευτικούς για θέματα που άπτονται πέραν της ΕΑΕ, από τη στιγμή που στο σχολείο αντιμετωπίζουμε καθημερινά ποικίλα προβλήματα, καθώς η ένταξη είναι ένα θέμα που αφορά όλο το σχολείο και όχι αποκλειστικά τους μαθητές με αναπηρία ή/ και ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες. Τι θέση θα τηρήσει το ΥΠΠΕΘ απέναντι στους μελλοντικούς αποφοίτους και στις οικογένειές τους είτε αυτοί προέρχονται από τα δύο προαναφερθέντα πανεπιστήμια είτε από τα υπόλοιπα παιδαγωγικά πανεπιστήμια της χώρας; Και στις δύο περιπτώσεις η απάντηση είναι μία: απαξίωση των βασικών τους σπουδών, καθώς στην πρώτη περίπτωση ο βασικός τίτλος σπουδών στην ΕΑΕ εξισώνεται, για παράδειγμα, με ένα επί πληρωμή σεμινάριο, άρα καταργείται-απαξιώνεται, στη δεύτερη περίπτωση ο απόφοιτος ενός παιδαγωγικού τμήματος δημοτικής εκπαίδευσης ή προσχολικής αγωγής αναγκάζεται είτε να πληρώσει ένα μεταπτυχιακό για να εργαστεί στην ΕΑΕ, άρα κρίνεται ανεπαρκής άνευ αυτού, είτε να δουλέψει για πρώτη φορά σε δομές ΕΑΕ χωρίς κανένα απολύτως προσόν-προετοιμασία. Ποιος ο αντίκτυπος για τους μαθητές; Ποιος ο αντίκτυπος για τους ίδιους τους συναδέλφους που εξαναγκάζονται να καταφύγουν σε αυτή την επιλογή ως επί το πλείστον λόγω της ανεργίας; Η επίσημη επιλογή του Υπουργείου Παιδείας για τη στελέχωση των δομών ΕΑΕ –πριν την ίδρυση των δύο προαναφερθέντων πανεπιστημιακών τμημάτων- ήταν η διετής μετεκπαίδευση στα Διδασκαλεία της χώρας. Αυτά παρείχαν δωρεάν επιμόρφωση των μόνιμων εκπαιδευτικών στην ΕΑΕ, χωρίς να τους επιβαρύνουν οικονομικά και με ένα πρόγραμμα σπουδών που περιλάμβανε και Πρακτική Άσκηση σε δομές ΕΑΕ. Από τη στιγμή που έπαψε η λειτουργία τους, αφενός οι μόνιμοι εκπαιδευτικοί δεν έχουν διέξοδο για δωρεάν επίσημη, κρατική επιμόρφωση στην ΕΑΕ, αφετέρου ο νόμος 3699/2008 μετακύλησε την υποχρέωση του κράτους για επιμόρφωση στον εκπαιδευτικό κατά άτομο να αγοράσει ένα ακαδημαϊκό προσόν (λ.χ. μεταπτυχιακό στην ΕΑΕ), επιβαρύνοντάς τον οικονομικά και αποκλείοντας όσους δεν είχαν την οικονομική ευχέρεια να εργαστούν στην ΕΑΕ. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να δημιουργηθεί ένα άνευ προηγουμένου εμπόριο μεταπτυχιακών τίτλων. Το ίδιο το Υπουργείο Παιδείας έχει αναγνωρίσει τα προβλήματα, που έχουν προκύψει γύρω από το συγκεκριμένο ζήτημα, συμφώνησε στη σύσταση επιτροπής στο ΙΕΠ για την αναγνώριση των μεταπτυχιακών τίτλων. Προτίθεται, άραγε, να πράξει το ίδιο και για τα σεμινάρια 400 ωρών ή και μη προσδιοριζόμενου αριθμού ωρών που προτείνει στο άρθρο 3, παρ. 4 στα σημεία αα) και δδ); Για μια ακόμη φορά γίνεται πισωγύρισμα στα «σεμινάρια της ντροπής» και εξωθούνται πολλοί συνάδελφοι στο όνομα της εργασιακής απασχόλησης να πληρώσουν, για να αναπληρώσουν. Η εργασιακή διέξοδος να γίνει προσπάθεια να διασφαλιστεί μέσω της καλύτερης οργάνωσης του εκπαιδευτικού συστήματος σε ευρύ επίπεδο και όχι να γίνονται προσπάθειες διάσπασης και αλληλοσπαραγμού μεταξύ των εκπαιδευτικών για την κατάληψη μιας θέσης. Να καλυφθούν όλα τα κενά σε Γενική και Ειδική Εκπαίδευση, να δημιουργηθούν τμήματα στα σχολεία με αριθμό μαθητών που να επιτρέπει την ολόπλευρη μάθηση και εξέλιξη των μαθητών, ώστε να βρίσκουν εργασία όλο και περισσότεροι συνάδελφοι στον τομέα τους, να υπάρχει ένας δάσκαλος Ειδικής Αγωγής, ένας σχολικός ψυχολόγος και ένας κοινωνικός λειτουργός σε κάθε σχολική μονάδα, προκειμένου να αντιμετωπίζονται διεπιστημονικά και συνεργατικά οι προκλήσεις του σχολικού πλαισίου.