Υπουργείο Παιδείας, Θρησκευμάτων και Αθλητισμού

Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων

• Σχόλιο του χρήστη 'Γεωργία' | 17 Αυγούστου 2016, 20:10

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  ΣΤΗΡΙΖΩ ΤΗΝ ΤΡΟΠΟΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΑΕ Η ισότιμη αντιμετώπιση μεταξύ Π61/71 και ΠΕ60/70 ΕΑΕ αποτελεί μία έντιμη εξισορροπητική, από πλευράς εργασιακών δικαιωμάτων, λύση για την αποκατάσταση της απαραίτητης για τον ευαίσθητο αυτό χώρο ηρεμίας. Το ζήτημα αυτό εξ αρχής δημιουργήθηκε ως εργασιακό, και όχι επιστημονικό, όταν δύο πανεπιστημιακά τμήματα ιδρύθηκαν με αντικείμενο την ειδική αγωγή ως ξεχωριστό και αυτόνομο επιστημονικό πεδίο. Καθώς κανένα επιστημονικό/παιδαγωγικό επιχείρημα δεν μπορεί να στηρίξει την ίδρυση και λειτουργία ξεχωριστών σχολών προετοιμασίας ειδικών παιδαγωγών, και μάλιστα σε μία χώρα που ήδη διαθέτει πανεπιστημιακές παιδαγωγικές σχολές προσχολικής και δημοτικής εκπαίδευσης και η διχοτόμηση γενικής-ειδικής αγωγής ουδέποτε υπήρξε χαρακτηριστικό της βασικής εκπαίδευσης των δασκάλων/νηπιαγωγών, η βιωσιμότητα των δύο αυτών τμημάτων μπορεί να διασφαλιστεί μόνο με την απόλυτη σύνδεση του βασικού τους πτυχίου με την αγορά εργασίας στο χώρο της εκπαίδευσης και την διακοπή της πρόσβασης των προϋπαρχόντων εκπαιδευτικών κλάδων στις διεκδικούμενες θέσεις εκπαιδευτικού ΕΑΕ. Έτσι αυτό που με κανέναν τρόπο δεν θα μπορούσε να στηριχθεί σε επιστημονικά παιδαγωγικά επιχειρήματα, διεκδικήθηκε με πλάγιους χειρισμούς στον εργασιακό χώρο της εκπαίδευσης, χρησιμοποιώντας τους ίδιους τους αποφοίτους ως μέσο πίεσης. Και κάπως έτσι φτάσαμε στο επιχείρημα του βασικού πτυχίου στην ειδική αγωγή ως μοναδικό προσόν πρόσληψης/τοποθέτησης σε θέσεις νηπιαγωγού ΕΑΕ και δασκάλου ΕΑΕ, σε θέσεις δηλαδή ανέκαθεν συνδεδεμένες με το βασικό παιδαγωγικό πτυχίο προσχολικής και δημοτικής εκπαίδευσης. Και αυτό το επιχείρημα είναι καθαρά εργασιακό, ενώ ο τρόπος με τον οποίο επιχειρήθηκε να επιβληθεί στο χώρο της εκπαίδευσης δεν έχει προηγούμενο σε κανέναν επαγγελματικό χώρο, καθώς σε κανέναν άλλο επαγγελματικό χώρο η ίδρυση ενός νέου πανεπιστημιακού τμήματος βασικών σπουδών, που διεκδικεί την θέση του στην αγορά εργασίας και επαγγελματικά δικαιώματα τα οποία νομίμως κατέχει κάποια άλλη ομάδα πτυχιούχων δεν οδήγησε στην αναδρομική αφαίρεση επαγγελματικών δικαιωμάτων από τους κατόχους του προϋπάρχοντος πτυχίου. Το πτυχίο των τμημάτων ειδικής αγωγής μέχρι το 2008 δεν συνδέονταν με επαγγελματικά δικαιώματα στο χώρο της εκπαίδευσης (ούτε βέβαια της ΕΑΕ), παρόλα αυτά τα δύο τμήματα της χώρας από το 2001 συνέχιζαν διαρκώς να παράγουν αποφοίτους, κατά κύριο λόγο με κατεύθυνση (όχι επάρκεια) δασκάλων. Μέχρι το 2008, η δημιουργία ενός άτυπου ελαστικού πλαισίου έδωσε τη δυνατότητα στους αποφοίτους αυτούς να προσλαμβάνονται ως αναπληρωτές σε θέσεις νηπιαγωγών ΕΑΕ ΠΕ60 και δάσκαλων ΕΑΕ ΠΕ70, παρότι δεν διέθεταν την προαπαιτούμενη για τις θέσεις αυτές παιδαγωγική επάρκεια. Με την ψήφιση του νόμου 3699/2008 ικανοποιείται το πάγιο κλαδικό αίτημα των αποφοίτων ειδικής αγωγής (βλ. αιτιολογική έκθεση του Νόμου 3699), οι οποίοι χωρίς παιδαγωγική επάρκεια συγκέντρωσαν προϋπηρεσία στην ΕΑΕ, και αναγνωρίζονται για πρώτη φορά οι ξεχωριστοί κλάδοι δασκάλων ΕΑΕ ΠΕ71και νηπιαγωγών ΕΑΕ ΠΕ61, με τους δεύτερους να αριθμούν μόλις 15 άτομα την στιγμή εκείνη. Με το νόμο 3699 οι κλάδοι ΠΕ61/71 προστίθενται (δεν αντικαθιστούν) στους προϋπάρχοντες κλάδους νηπιαγωγών και δασκάλων ΠΕ60/70 ΕΑΕ και αποκτούν επαγγελματικά δικαιώματα. Η εξασφάλιση επαγγελματικών δικαιωμάτων στους ΠΕ61/71, σε καμία περίπτωση δεν δικαιώνει την απόπειρα αφαίρεσης, και μάλιστα με τρόπο αναδρομικό, των ίδιων επαγγελματικών δικαιωμάτων από τους προϋπάρχοντες κλάδους εκπαιδευτικών ΕΑΕ ΠΕ60/70. Και όμως αυτό ακριβώς επιχειρήθηκε να γίνει με το άρθρο 56 του νόμου 3966 το 2011 με την μετατροπή των οργανικών ΠΕ60/ΠΕ70 σε ΠΕ61/71, χωρίς κανένα επιχείρημα για την συγκεκριμένη ρύθμιση, πέραν της διασφάλισης της δυνατότητας διορισμού των Π61/71. Όσο για την παράκαμψη του ισχύοντος νομικού πλαισίου για τα κριτήρια πλήρωσης των θέσεων αυτών, το οποίο από την εμφάνιση της ειδικής αγωγής στη χώρα μας είναι σταθερό και προτάσσει τα αυξημένα προσόντα (ν.1566/1985, ν.2817/2000,ν.3699/2008), με την εισαγωγή δύο ρυθμίσεων, της παρ.2.α του άρθρου 28 του Νόμου 4186 το 2013 και της περίπτωσης 5 της παρ. 2 του άρθρου 11 του Νόμου 4229, είναι δυνατό να παρακαμφθεί με την έκδοση μίας υπουργικής απόφασης. Η περίπτωση των αναπληρωτών νηπιαγωγών/δασκάλων ΕΑΕ από το σχολικό έτος 2014-2015 και μετά, που νηπιαγωγοί και δάσκαλοι ΠΕ60.50/70.50, με βασικό παιδαγωγικό πτυχίο και μεταπτυχιακά/διδακτορικά στην ειδική αγωγή και τη σχολική ψυχολογία, σε αρκετές περιπτώσεις αποκτημένα πολύ πριν την αναγνώριση επαγγελματικών δικαιωμάτων στους αποφοίτους των τμημάτων ειδικής αγωγής, και πολυετή προϋπηρεσία ως αναπληρωτές ΕΑΕ, βρέθηκαν να εκτοπίζονται από αποφοίτους ΠΕ61/71 με ένα μόνο βασικό πτυχίο και μηδενική προϋπηρεσία, δίνει ένα παράδειγμα του πιθανού περιεχομένου μίας τέτοιας υπουργικής απόφασης. Ο επιστημονικά άτοπος όμως εξοστρακισμός των εκπαιδευτικών ΠΕ60/70 ΕΑΕ από τον χώρο της ΕΑΕ, δεν αποτελεί μόνο απόπειρα πρωτοφανούς καταπάτησης εργασιακών δικαιωμάτων, αλλά και ακύρωση του πλαισίου εκπαίδευσης των ειδικών εκπαιδευτικών όπως αυτό περιγράφεται στην Διακήρυξη της Σαλαμάνκα και σε άλλα κείμενα της UNESCO. Η επίκληση των ιδιαίτερων αναγκών κάποιων παιδιών ως επιχείρημα (α) για την απόλυτη κυριαρχία του βασικού πτυχίου ειδικής αγωγής, (β) για τον χαρακτηρισμό του βασικού παιδαγωγικού πτυχίου ως πτυχίου γενικής αγωγής, (γ) για την απαξίωση των συμπληρωματικών στο βασικό παιδαγωγικό πτυχίο σπουδών στην εκπαίδευση των μαθητών με αναπηρία ή/και ΕΕΑ, (δ) για την διακοπή της κινητικότητας των εκπαιδευτικών σε θέσεις ειδικής και γενικής αγωγής, αποτελεί αναπαραγωγή της ιδεολογίας του αποκλεισμού με πρόσχημα την αναπηρία/ΕΕΑ και συνιστά εξ ορισμού καταπάτηση των δικαιωμάτων των μαθητών με αναπηρία/ΕΕΑ (UNESCO, (1994). The Salamanca statement and framework for action. Paris: UNESCO , UNESCO, (2008). Inclusive education the way of the future. Geneva: UNESCO , UNESCO, (2009). Towards inclusive education for children with disabilities: a guideline. Bangkok: UNESCO , Peters, S. J., (2004). Inclusive education an EFA strategy for all children. World Bank). Απογοήτευση προκαλεί το γεγονός ότι το επιχείρημα αυτό χρησιμοποιείται από ανθρώπους που φέρουν την ιδιότητα του εκπαιδευτικού, δηλαδή από ανθρώπους οι οποίοι θα έπρεπε να γνωρίζουν τί είναι παιδαγωγική, τί συνιστά ειδική παιδαγωγική, ποιά η σχέση των δύο, τι είναι ένταξη, ποιες είναι οι βασικές αρχές της ενταξιακής εκπαίδευσης και ποια η σχέση αυτής με τα δικαιώματα των μαθητών με αναπηρία /ΕΕΑ (πρόκειται για ελλείψεις που επισημαίνονται στις εξωτερικές αξιολογήσεις των τμημάτων ειδικής αγωγής http://www.hqaa.gr/eks/UniThessaly_SpecialEducation_2013.pdf http://www.hqaa.gr/eks/UniMacedonia_EducationalSocialPolicy_2013.pdf). Και αυτή είναι δυστυχώς η σημερινή εικόνα, 22 χρόνια μετά τη Διακήρυξη της Σαλαμάνκα και 31 χρόνια μετά την ψήφιση του πρώτου ενιαίου νόμου για την εκπαίδευση (ν.1566/1985), για την οποία φέρουν βαρύτατες ευθύνες οι αρμόδιοι για τη διαμόρφωση εκπαιδευτικής πολιτικής στη χώρα μας. Οι ρυθμίσεις λοιπόν της παραγράφου 2 διατηρούν τα επαγγελματικά δικαιώματα των μεταγενέστερων κλάδων εκπαιδευτικών ΕΑΕ ΠΕ61/71, αν και η ίδια η ύπαρξη ενός βασικού πτυχίου στην ειδική αγωγή είναι αντίθετη προς τις αρχές της ενταξιακής εκπαίδευσης, ενώ παράλληλα προστατεύουν τα επαγγελματικά δικαιώματα των παλαιότερων κλάδων εκπαιδευτικών ΠΕ60/70 ΕΑΕ, κάτι που οι ίδιες οι ενταξιακές αρχές επιβάλλουν, αποτρέποντας έτσι την κατεδάφιση ενός σημαντικότατου πυλώνα στήριξης της πορείας προς την ενταξιακή εκπαίδευση, η οποία επιβάλλεται από την ίδια την Σύμβαση για τα Δικαιώματα των Αναπήρων του ΟΗΕ (Ν.4074/2012). Τέλος στην παρ.2 περ. αα) και ββ) θα πρέπει να συμπληρωθεί ο όρος μεταπτυχιακά/διδακτορικά στην σχολική ψυχολογία. Η προσθήκη της εξειδίκευσης στην σχολική ψυχολογία, η οποία ανέκαθεν αναγνωρίζονταν ως προσόν εξειδίκευσης στην εκπαίδευση των παιδιών με αναπηρία ή/και ΕΕΑ, επιβάλλεται από το ίδιο το αντικείμενο της, που είναι η μελέτη και αξιολόγηση των διαδικασιών και των παραγόντων που επηρεάζουν την μάθηση, ο σχεδιασμός και η εφαρμογή παρεμβάσεων που στοχεύουν στην ενίσχυση της μάθησης των παιδιών με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες και η δημιουργία και διασφάλιση των συνθηκών για την αποτελεσματικότερη συμμετοχή τους στην εκπαιδευτική διαδικασία.