Αρχική Υπηρεσιακές Μεταβολές του Εκπαιδευτικού Προσωπικού - Κρίση και την Επιλογή των Στελεχών της Εκπαίδευσης1. Σύστημα Πρόσληψης ΕκπαιδευτικώνΣχόλιο του χρήστη Ξένια | 25 Νοεμβρίου 2009, 14:00
Υπουργείο Παιδείας, Θρησκευμάτων και Αθλητισμού Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. |
Αξιότιμη κ. Υπουργέ Θα ήθελα να ρωτήσω τι προτίθεστε να κάνετε ακριβώς με τους πολύτεκνους; Είναι ένα θέμα που με αφορά άμεσα, όπως αφορά και αρκετούς άλλους συναδέλφους. Είμαι εκπαιδευτικός του κλάδου ΠΕ 04 (Βιολόγος), εργάζομαι ως αναπληρώτρια φέτος και περίμενα την ερχόμενη χρονιά για το διορισμό. Όσο κι αν προσπάθησα να βρω κάποια απάντηση στις συνεντεύξεις σας, δεν υπάρχει κάτι ξεκάθαρο. Εκτός κι αν μου έχει διαφύγει. Αν πάντως αληθεύουν τα όσα ακούγονται από ανευθυνουπεύθυνα χείλη δεξιά και αριστερά, σχετικά με την κατάργηση του μέτρου στήριξης της πολύτεκνης οικογένειας, θεωρώ ότι το κοινωνικό πρόσωπο του κράτους δέχεται ένα τεράστιο ράπισμα και ουσιαστικά τίθεται αντιμέτωπο και όχι σύμμαχος του πολίτη και δη εκείνου που στηρίζει ουσιαστικά την ελληνική κοινωνία και δίνει ζωή και συνέχεια στην όλο και συρρικνούμενη ελληνική οικογένεια. Και εκείνου που θα κληθεί στο άμεσο μέλλον, να στηρίξει την Ελλάδα σε εργατικό, επιστημονικό και γενικώς ενεργό δυναμικό. Αν υπάρχει λοιπόν η πεποίθηση πως η αξιοκρατία ξεκινά από την καταρράκωση ενός ευαίσθητου τομέα της ελληνικής κοινωνίας και πως με τον ουσιαστικό αποκλεισμό του από το ελληνικό δημόσιο, θα λυθούν όλα εκείνα τα προβλήματα που το ταλανίζουν τα τελευταία 30 χρόνια, τότε συγγνώμη που το λέω, αλλά μπαίνουμε σε βαθιά κοινωνική κρίση. Αν δεν κάνω λάθος, αξιοκρατία είναι οι ίσες ευκαιρίες στην κατάληψη αξιωμάτων, αποτελεί δε βασική αρχή του δημοκρατικού πολιτεύματος. Και δεν το λέω εγώ, το λέει ο Περικλής στο κεφάλαιο 37 του περίφημου επιταφίου του. Πέστε μου όμως, πόσο ίσες ευκαιρίες έχω εγώ, 37 ετών και με 4 παιδιά, όταν θα πάω να συναγωνιστώ έναν 25άρη, που δεν έχει την παραμικρή υποχρέωση και που μόλις βγήκε από τη σχολή; Είναι δηλαδή περισσότερο προς το συμφέρον του μαθητή - ο οποίος λέτε ότι πρέπει να είναι ο πρωταρχικός στόχος - να τον διδάξει κάποιος που δεν έχει την παραμικρή εμπειρία επί του πρακτέου; Και που πάνε τα χρόνια που εγώ έδωσα μέσα στην τάξη μαθαίνοντας μαζί με τους μαθητές και αποκτώντας ουσιαστικά στην πράξη όλα αυτά που καλείται ο υποψήφιος του ΑΣΕΠ να απαντήσει καθαρά θεωρητικά; Ελπίζω πως όλα όσα ακούγονται είτε δεν ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα είτε πως αν υπάρχουν ως σκέψεις σας, θα τύχουν μιας δεύτερης θεώρησης. Θα εκτιμούσα πάντως αν υπήρχε μια ξεκάθαρη απάντηση πάνω στο θέμα. Με τιμή