Υπουργείο Παιδείας, Θρησκευμάτων και Αθλητισμού

Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων

• Σχόλιο του χρήστη 'Μαρία Παναγιωτοπούλου' | 4 Δεκεμβρίου 2009, 20:25

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Κα Υπουργέ, Υπηρετώ από το 1986 στο νομό Λέσβου ως αναπληρώτρια- όταν πρωτοήρθα στο νησί από την Αθήνα κατόπιν επιλογής μου -και από το 1987 που διορίστηκα με δυσπρόσιτο διορισμό. Διαμένω σε απόσταση 75 χλμ από την πρωτεύουσα του νομού και πάλι κατόπιν επιλογής μου. Από το 2002 έως τον Απρίλιο του 2009 υπηρέτησα την εκπαίδευση και ως διευθύντρια, στο ένα από τα δύο σχολεία που υπηρέτησα τα 22 αυτά χρόνια μόνιμης υπηρεσίας μου. Θα μιλήσω λοιπόν ως εκπαιδευτικός με αρκετή πείρα , αλλά και ως στέλεχος που είδα από κοντά τη δημόσια εκπαίδευση στα δυσπρόσιτα σχολεία της. Είδα πολλούς νεοδιόριστους συναδέλφους τα πρώτα χρόνια της θητείας μου να αποδέχονται τον δυσπρόσιτο ή όχι διορισμό τους και να τον υπηρετούν πάντα με δυσκολία στην αρχή –μιας και αρκετοί άφηναν πίσω τους οικογένειες και φίλους- ερχόμενοι σε ένα νησί που ειδικά τον χειμώνα ήταν παρακινδυνευμένο να προγραμματίζεις ένα Σαββατοκύριακο στην Αθήνα, δεν μιλώ για Θεσσαλονίκη ή άλλη περιοχή της Ελλάδας, γιατί οι ώρες ταξιδιού ήταν απαγορευτικές, τότε τα αεροπορικά εισιτήρια ήταν πανάκριβα. Γι’ αυτό και η δυσκολία που έγραψα παραπάνω. Όμως έμεναν, και στο τέλος της θητείας τους έφευγαν με δάκρυα στα μάτια. Τα τελευταία αυτά χρόνια η κατάσταση άλλαξε δραματικά. Οι περισσότεροι νεοδιόριστοι με δυσπρόσιτο ή κανονικό διορισμό κάνουν τα αδύνατα δυνατά να φύγουν από το σχολείο. Με δύο τρόπους τα καταφέρνουν όσοι το καταφέρουν. Όσες συναδέλφισσες έχουν τη δυνατότητα, κάνουν τον οικογενειακό τους προγραμματισμό, ώστε τα δύο αυτά χρόνια ή και περισσότερα να τα περάσουν εκτός σχολείου απολαμβάνοντας βεβαίως τα μόρια που έδινε το σχολείο. Όσοι δεν έχουν αυτή τη δυνατότητα «χτυπούν » απόσπαση στην απόσπαση μέχρι να μαζέψουν και πάλι ικανοποιητικό αριθμό μορίων μέχρι να πάρουν μετάθεση στον τόπο κατοικίας τους. Μου έτυχε χρονιά -ως διευθύντρια- που τοποθετήθηκαν με προσωρινή τοποθέτηση 4 φιλόλογοι και οι 4 έφυγαν από την 1η Σεπτεμβρίου εκτός των 2 δυσπρόσιτων που υπηρέτησαν κανονικά. Ποιος προγραμματισμός να γίνει; Πόσοι διορισμοί να γίνουν για να μην υπάρχουν κενά στις 11 Σεπτεμβρίου; Τι άλλαξε λοιπόν μέσα σε 20 χρόνια; Οι αποσπασμένοι για τους οποίους μιλάτε -και δικαίως- είναι κάτω των 10 ετών μόνιμης υπηρεσίας οι περισσότεροι. (Κάντε την έρευνά σας (αφού τους εντοπίσετε σε οποιαδήποτε υπηρεσία είναι αποσπασμένοι) και για να το εξακριβώσετε ζητήστε τα δελτία κίνησης που συντάσσει κάθε διευθυντής , σ’ αυτά φαίνεται που βρίσκεται ο καθένας που λείπει από το σχολείο από το οποίο μισθοδοτείται). Σίγουρα δεν φταίνε μόνο οι καθηγητές. Φταίει ο μηχανισμός που στήθηκε όλα αυτά τα χρόνια για τις αποσπάσεις. Στην δική μου την εποχή κάποιος που είχε «μπάρμπα στην Κορώνη» ήταν δακτυλοδεικτούμενος. Σήμερα η ποσότητα των αποσπάσεων -όχι των αναγκαίων- αλλά κυρίως των βολεμάτων μέχρι να φύγουν οι δύσκολες χρονιές- δείχνει ότι εντέλει ο καθένας έχει και ένα «μπάρμπα στην Κορώνη» δηλ αυτή η «συνομοταξία» μάλλον έγινε πολυπληθής ! Αν λοιπόν εντοπιστούν τα αίτια της συμπεριφοράς αυτής θα βρεθεί και η λύση της. Επίσης πολλά κενά εμφανίζονται και από τις άδειες λόγω εγκυμοσύνης. Βρείτε φόρμουλα ώστε οι νεοδιόριστες εκπαιδευτικοί αν είναι ήδη έγκυες να μην χάνουν μεν τη σειρά του διορισμού τους , αλλά να μην εμφανίζονται καν στα σχολεία για ανάληψη υπηρεσίας. Είναι προτιμότερο να απασχολούνται σε διοικητικές υπηρεσίες στον τόπο κατοικίας τους μέχρι την κανονική τους άδεια, τους παρά να λείπουν για 7 ή 8 μήνες από την εργασία τους. Διορισμοί: Ένας καθηγητής που έχει περάσει τον ΑΣΕΠ θα πρέπει να ξαναδίνει εξετάσεις; Θα ξεχάσει αυτά εντωμεταξύ αυτά που ξέρει; Αυτός που περνάει στο ΑΣΕΠ και με την προϋπηρεσία του θα παίρνει τη σειρά του στον πίνακα διοριστέων. Από αυτόν να γίνονται οι διορισμοί. Αν κάποιος θέλει να βελτιώσει την τελική του βαθμολογία (μαζί με την προϋπηρεσία) να έχει το δικαίωμα να ξαναδώσει. Αλλιώς να μην χάνει το δικαίωμά του να βρίσκεται στη λίστα αυτή ή για να το πούμε με μια λέξη που ξεχάστηκε στην ΕΠΕΤΗΡΙΔΑ. Όσο κι αν θέλησε ο σύντροφός υπουργός να την καταργήσει, κατήργησε μόνο τη λέξη και όχι την ουσία. Το κάθε σχολείο με δική του ευθύνη να δημιουργήσει το δικό του οργανόγραμμα ώστε να γνωρίζει η κεντρική διοίκηση ακριβώς το εκπαιδευτικό προσωπικό που χρειάζεται για να λειτουργήσει. Επίσης πέρα από τα μαθήματα υπάρχουν και άλλες υπηρεσίες μέσα στα σχολεία ( Βιβλιοθήκη, Γραφείο Σχολικού Επαγγελματικού Προσανατολισμού υπεύθυνοι ενισχυτικής διδασκαλίας) που και αυτές χρειάζονται εκπαιδευτικούς για να λειτουργήσουν. Στις ανάγκες για εκπαιδευτικό προσωπικό να υπολογίζονται και οι ανάγκες τις ενισχυτικής και της πρόσθετης διδασκαλίας , ώστε να σταματήσει αυτή η ντροπή με τους ωρομίσθιους που πληρώνουν σε χρήμα για να αγοράσουν προϋπηρεσία . Δηλ το κάθε σχολείο εκτός των ωρών του πρωινού ωραρίου να υπολογίζει και τις ώρες για την ενισχυτική και πρόσθετη διδασκαλία του, σύμφωνα με τις ανάγκες των μαθητών του . Μαθητών που μερικοί απ’ αυτούς διαμένουν σε χωριά που έχουν 1 φορά την εβδομάδα λεωφορείο που τους ενώνει με τον έξω κόσμο. Και αυτό να γίνει από την επόμενη σχολική χρονιά για να αποφευχθούν οι μετακινήσεις εκπαιδευτικών από το ένα σχολείο στο άλλο (οικονομία στα εκτός έδρας και οδοιπορικά)- (ζητήστε στοιχεία μετακινούμενων καθηγητών για κάλυψη ωραρίου και ζητήστε στοιχεία πόσοι καθηγητές προσλαμβάνονται για την ενισχυτική και την Πρόσθετη ) Έτσι και το προσωπικό θα παραμένει σε ένα σχολείο και θα απορροφήσετε και έναν ικανοποιητικό αριθμό εκπαιδευτικών που επένδυσαν σε αυτή την εργασία. Υπολογίστε ότι ωρομίσθιος μπορεί να διανύει καθημερινά μέχρι και 150 χιλιόμετρα για το πολύ 10 ώρες απασχόλησης ή και λιγότερες στις περισσότερες περιπτώσεις. Αποσπάσεις: κάνετε τώρα μια σειρά μετατάξεων (για όποιον δεν θέλει να ενταχθεί σε σχολική μονάδα) και από εδώ και στο εξής για καθαρά διοικητικό προσωπικό χωρίς επιπλέον εξειδίκευση να προσλαμβάνονται με τη διαδικασία του ΑΣΕΠ και διοικητικοί υπάλληλοι. [Διοικητικούς υπαλλήλους πρέπει να έχουν και τα σχολεία της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, γιατί ο διευθυντής εκεί θα πρέπει να είναι καθοδηγητής (παιδιών και καθηγητών) και όχι διοικητικός υπάλληλος. Αντί να παταχθεί το τέρας της γραφειοκρατίας, με τη χρήση της τεχνολογίας η μόνη δουλειά που προλαβαίνει να κάνει είναι να συμπληρώνει πίνακες και πινακάκια. Στοιχεία που δίνονται μια φορά ζητούνται με άλλη μορφή ξανά και ξανά]. Οι μόνες αποσπάσεις που θα υπάρχουν θα πρέπει να είναι από σχολείο σε σχολείο και μάλιστα να διευκολύνονται, ώστε ο καθένας που χωρίζεται από την οικογένειά του να έχει τη δυνατότητα της επανένωσης. Έτσι θα πάψουν όλοι οι δόλιοι τρόποι που μετέρχεται ο καθένας για να ικανοποιήσει τις ανάγκες του. Άρα οι αποσπάσεις θα πρέπει να βγαίνουν πριν από τους διορισμούς παράλληλα με τις μεταθέσεις. Και τότε θα υπολογίζονται τα πραγματικά κενά για παραπέρα διορισμούς. Μονιμοποίηση: δημιουργήστε τις κατάλληλες προϋποθέσεις ώστε η έκθεση μονιμοποίησης που συντάσσουν οι διευθυντές να μην είναι ένα τυπικό έγγραφο, (που κυκλοφορεί μεταξύ των διευθυντών και αλλάζουν μόνο τα στοιχεία) αλλά να περιγράφει με διαβαθμίσεις το προφίλ του κάθε εκπαιδευτικού σε συγκεκριμένα πεδία( πρωτοβουλίες, συμμετοχή σε προγράμματα και δραστηριότητες, εκτέλεση καθηκόντων του , σχέσεις με γονείς και μαθητές, σχέσεις με φορείς της εκπαίδευσης, επιστημονική πληρότητα κλπ) Μετρήσιμα στοιχεία, που αν υπάρχει δολιότητα από πλευράς του διευθυντή ή όποιου άλλου ( γιατί υπάρχουν και τέτοιες περιπτώσεις) να μπορεί ο καθηγητής να ανατρέψει τη δυσμενή έκθεση. Κρίσεις στελεχών: Κρίθηκα 2 φορές για διευθύντρια. Δεν ξέρω αν ο διευθυντής πρέπει κρίνεται από το πόσα μεταπτυχιακά έχει ή αν έχει γνώσεις διοίκησης και βέβαια ικανότητες και δεξιότητες που να του επιτρέπουν να ασκεί διοίκηση όχι απλά σε μια επιχείρηση αλλά σε ένα τέτοιο ευαίσθητο επαγγελματικό χώρο. Οπωσδήποτε χρειάζεται -όσοι εκπαιδευτικοί επιθυμούν θέσεις ευθύνης- να περνούν από σχετικά σεμινάρια. Επίσης τα σεμινάρια να έχουν βιωματικά για λύσεις κρίσεων στη σχολική μονάδα (γιατί εδώ ο καθένας όπως νομίζει ενεργεί). Σωστό το μέτρο της σημερινής υποχρεωτικής 12χρονης θητείας για να είναι κάποιος υποψήφιος. Και σωστό θα ήταν η κρίση του να είναι αντικειμενική: πέρα από τα τυπικά του προσόντα να περνά από εξετάσεις σε διοικητικά και παιδαγωγικά θέματα για την τελική κρίση. Η συνέντευξη θα πρέπει και εδώ να καταργηθεί.