Αρχική Τροπολογία σε σ/ν ρυθμίσεις για την Ελληνόγλωσση ΕκπαίδευσηΆρθρο 01 – Θέματα Ειδικής Αγωγής και ΕκπαίδευσηςΣχόλιο του χρήστη ΝΙΚΟΛΕΤΑ | 19 Αυγούστου 2016, 14:04
  • Σχόλιο του χρήστη 'ΝΙΚΟΛΕΤΑ' | 19 Αυγούστου 2016, 14:58

    ΣΤΗΡΙΖΩ ΤΟ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ Οι ρυθμίσεις της παραγράφου 2 αποτελούν ουσιαστικότατο και βασικότατο βήμα για την προάσπιση των δικαιωμάτων των μαθητών με αναπηρία ή/και ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες, καθώς αποτρέπουν την κατεδάφιση ενός σημαντικότατου πυλώνα στήριξης της πορείας προς την ενταξιακή εκπαίδευση, η οποία επιβάλλεται από την ίδια την Σύμβαση για τα Δικαιώματα των Αναπήρων του ΟΗΕ (Ν.4074/2012). Ο επιστημονικά άτοπος εξοστρακισμός των εκπαιδευτικών ΠΕ60/70 ΕΑΕ από τον χώρο της ΕΑΕ, ο οποίος μεθοδεύτηκε από την ανεύθυνη και συντεχνιακά υποκινούμενη εκπαιδευτική πολιτική των περασμένων ετών, αποτελεί όχι μόνο απόπειρα πρωτοφανούς καταπάτησης εργασιακών δικαιωμάτων αλλά και ακύρωση του πλαισίου εκπαίδευσης των ειδικών εκπαιδευτικών όπως αυτό περιγράφεται στην Διακήρυξη της Σαλαμάνκα και σε άλλα κείμενα της UNESCO. Οι ρυθμίσεις της παραγράφου 2 προστατεύουν τα επαγγελματικά δικαιώματα των παλαιότερων κλάδων εκπαιδευτικών ΠΕ60/70 ΕΑΕ, και αυτό είναι κάτι που οι ίδιες οι αρχές της ενταξιακής εκπαίδευσης επιβάλλουν, ενώ παράλληλα διατηρούν τα επαγγελματικά δικαιώματα των μεταγενέστερων κλάδων εκπαιδευτικών ΕΑΕ ΠΕ61/71, αν και η ίδια η ύπαρξη ενός βασικού πτυχίου στην ειδική αγωγή είναι αντίθετη προς τις αρχές της ενταξιακής εκπαίδευσης. Η ισότιμη αντιμετώπιση μεταξύ Π61/71 και ΠΕ60/70 ΕΑΕ αποτελεί μία έντιμη εξισορροπητική λύση για την αποκατάσταση της απαραίτητης για τον ευαίσθητο αυτό χώρο ηρεμίας. Η επίκληση των ιδιαίτερων αναγκών κάποιων παιδιών ως επιχείρημα (α) για την απόλυτη κυριαρχία του βασικού πτυχίου ειδικής αγωγής, (β) για τον χαρακτηρισμό του βασικού παιδαγωγικού πτυχίου ως πτυχίου γενικής αγωγής, (γ) για την απαξίωση των συμπληρωματικών στο βασικό παιδαγωγικό πτυχίο σπουδών στην εκπαίδευση των μαθητών με αναπηρία ή/και ΕΕΑ, (δ) για την διακοπή της κινητικότητας των εκπαιδευτικών σε θέσεις ειδικής και γενικής αγωγής, αποτελεί αναπαραγωγή της ιδεολογίας του αποκλεισμού με πρόσχημα την αναπηρία/ΕΕΑ και συνιστά εξ ορισμού καταπάτηση των δικαιωμάτων των μαθητών με αναπηρία/ΕΕΑ (UNESCO, (1994). The Salamanca statement and framework for action. Paris: UNESCO , UNESCO, (2008). Inclusive education the way of the future. Geneva: UNESCO , UNESCO, (2009). Towards inclusive education for children with disabilities: a guideline. Bangkok: UNESCO , Peters, S. J., (2004). Inclusive education an EFA strategy for all children. World Bank). Απογοήτευση προκαλεί το γεγονός ότι το επιχείρημα αυτό χρησιμοποιείται από ανθρώπους που φέρουν την ιδιότητα του εκπαιδευτικού, δηλαδή από ανθρώπους οι οποίοι θα έπρεπε να γνωρίζουν τί είναι παιδαγωγική, τί συνιστά ειδική παιδαγωγική, ποιά η σχέση των δύο, τι είναι ένταξη, ποιες είναι οι βασικές αρχές της ενταξιακής εκπαίδευσης και ποια η σχέση αυτής με τα δικαιώματα των μαθητών με αναπηρία /ΕΕΑ (πρόκειται για ελλείψεις που επισημαίνονται στις εξωτερικές αξιολογήσεις των τμημάτων ειδικής αγωγής http://www.hqaa.gr/eks/UniThessaly_SpecialEducation_2013.pdf http://www.hqaa.gr/eks/UniMacedonia_EducationalSocialPolicy_2013.pdf). Και αυτή είναι δυστυχώς η σημερινή εικόνα, 22 χρόνια μετά τη Διακήρυξη της Σαλαμάνκα και 31 χρόνια μετά την ψήφιση του πρώτου ενιαίου νόμου για την εκπαίδευση (ν.1566/1985), για την οποία φέρουν βαρύτατες ευθύνες οι αρμόδιοι για τη διαμόρφωση εκπαιδευτικής πολιτικής στη χώρα μας.