Υπουργείο Παιδείας, Θρησκευμάτων και Αθλητισμού

Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων

• Σχόλιο του χρήστη 'Κάλλια' | 4 Δεκεμβρίου 2009, 22:53

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Αξιότιμη κα Διαμαντοπούλου, Θα ήθελα και εγώ να καταθέσω τις απόψεις μου πάνω στο ζήτημα που αφορά το διορισμό και τις μεταθέσεις των πολυτέκνων. Θεωρώ πως η μέριμνα που υπάρχει θα πρέπει να συνεχιστεί, αντιτιθέμενη στις απόψεις που προηγήθηκαν. Αυτό γιατί τα παιδιά πολύτεκνων οικογενειών είναι παιδιά οικογενειών που δύσκολα τα βγάζουν πέρα οικονομικά, εξαιτίας των πολλών εξόδων που αυτά απαιτούν. Το γεγονός και μόνον πως ένα παιδί μιας τέτοιας οικογένειας έχει καταφέρει να σπουδάσει, σημαίνει πως έχουν γίνει πολλές θυσίες σε όλους τους κλάδους, τόσο από την οικογένεια, όσο και από το ίδιο το παιδί. Ιδιαίτερα δε, οι πολύτεκνοι που προέρχονται από οικογένειες εργαζομένων, μισθωτών ή δημοσίων υπαλλήλων, οι οποίοι δεν έχουν δικά τους σπίτια ή ακίνητη περιουσία θα πρέπει να βοηθούνται από το κράτος. Και πόσο μάλιστα τη στιγμή που τα εισοδήματά τους δεν μπορούν παράνομα να αποκρυφτούν, όπως στην περίπτωση ελεύθερων επαγγελματιών. Κάτι ακόμα που θα ήθελα να προσθέσω, αφορά τα συνδικαλιστικά όργανα. Πολλοί συνδικαλιστές μην όντας πολύτεκνοι δεν καταλαβαίνουν τα προβλήματα και τις δυσκολίες που ταλανίζουν μία πολύτεκνη οικογένεια και τάσσονται υπέρ της κατάργησης των δικαιωμάτων τους. Εκτός αυτής της μερίδας των συνδικαλιστών, όμως, υπάρχει μεγάλος αριθμός αυτών, που προσπαθεί με κάθε τρόπο να καταργηθεί η μέριμνα των πολυτέκνων για ίδιον όφελος. Αυτό γιατί, η μέριμνα που υπάρχει δίνει στους πολυτέκνους τη δυνατότητα και την αξιοπρέπεια να μην υπακούουν και να μην προσκυνούν τους συνδικαλιστές, καθώς δεν τους έχουν ανάγκη. Αν αρθεί, λοιπόν, θα γίνουν ευάλωτοι σε εκβιασμούς, καθώς οι συναλλαγές-διαπλοκές συνδικαλιστή και εργαζομένου θα είναι το άμεσο επακόλουθο. Προτείνω, ακόμη, να υπάρξει ρύθμιση για τη ποσοστιαία συμμετοχή πολυτέκνων στα συνδικαλιστικά όργανα, ώστε να είναι δυνατή η σωστή εκπροσώπησή τους, από άτομα που γνωρίζουν τα πραγματικά δεδομένα και την κατάσταση στην οποία βρίσκεται μία πολύτεκνη οικογένεια. Τέλος, σχετικά με τη λειτουργία των σχολείων, έχω να καταθέσω τις εξής παρατηρήσεις: 1. Τα τελευταία χρόνια το υλικό που είναι αναγκασμένος να κουβαλά ο μαθητής στο σχολείο έχει αυξηθεί πολύ σε όγκο. Αποτέλεσμα αυτού, είναι να βαραίνουν οι τσάντες των παιδιών και να δημιουργούνται προβλήματα σωματικά, αλλά και να καταστρέφεται ο ψυχισμός του μαθητή που βλέπει τη διαδρομή για το σχολείο ως αγκαρεία. Θα πρέπει συνεπώς να είναι η ύλη πιο συνοπτική και περιεκτική και να μην πλατειάζει. Αυτό αποτελεί πρόβλημα και για τους δασκάλους, οι οποίοι προσπαθούν να διδάξουν ένα μεγάλο όγκο ύλης και καταλήγουν να το κάνουν επί τροχάδην για να προλάβουν την προθεσμία που καθοίζεται από τη σχολική χρονιά. 2. Πολλοί εκπαιδευτικοί τελειώνουν την καριέρα τους χωρίς να έχουν παρακολουθήσει ούτε ένα σεμινάριο. Για αυτό το λόγο πιστεύω πως κάθε δέκα χρόνια θα πρέπει να υποχρεούνται οι εκπαιδευτικοί φεύγουν από την τάξη και να περνάν από κάποιο διδασκαλείο, ώστε να ενημερώνονται στις νέες μεθόδους διδασκαλίας. 3. Να ζητείται η γνώμη των εκπαιδευτικών για τις αλλαγές στα βιβλία, καθώς ναι μεν μπορεί να είναι καλά όσον αφορά το περιεχόμενο, όμως πρέπει να αξιολογηθει και από τους ίδιους τους διδάσκοντες η εργονομία τους. Το κατά πόσον δηλαδή είναι δυνατόν να προσαρμοστούν σε ένα σχέδιο διδασκαλίας με ομαλή ροή και πληρότητα. 4. Η ύπαρξη ψυχολόγου στο σχολικό χώρο είναι απαραίτητη για να αντιμετωπιστεί η επιθετική συμπεριφορά των παιδιών η οποία συνεχώς αυξάνεται. 5. Ένα ακόμη βήμα προς αυτήν την κατεύθυνση είναι η κατάργηση της βαθμολογικής κλίμακας αξιολόγησης των μαθητών. Σε μία εποχή που γίνεται προσπάθεια για ανάπτυξη της κριτικής σκέψης κάτι τέτοιο αποτελεί τροχοπέδη. Αντίθετα θα πρέπει να υπάρχει έκθεση πορείας μαθητή κάθε μήνα. Έτσι θα έχει περισσότερη σημασία η ''διαδρομή'' του μαθητή και δε θα υπάρχον τα τρίμηνα που αποτελούν σημεία σταθμούς για γονείς και παιδιά. Θα αναπτυχθεί κατά αυτόν τον τρόπο ένα αίσθημα δικαίου στους μαθητές, καθώς δε θα είναι σε θέση ο εκπαιδευτικός να δρα αυθαίρετα, μα θα πρέπει να αιτιολογεί τις θέσεις του σε γραπτή ελεγχόμενη μορφή. 6. Η ανάπτυξη των ολοήμερων σχολείων θα πρέπει να είναι σωστή. Αντίστοιχη του πραγματικού σχεδίου ολοήμερου σχολείου. Να έχουν σωστή επάνδρωση από εκπαιδευτικούς όλων των ειδικοτήτων και με χρήση σωστών κριτηρίων για την επιλογή τους. Να υπάρχει μέριμνα για την πλήρη υποδομή τους και να διαθέτουν ηλεκτρονικές βιβλιοθήκες. 7. Τα κυλικεία των σχολείων καλό θα ήταν να καταργηθούν. Τουλάχιστον να πάψει να υπάρχει η σημερινή μορφή τους. Σε μία εποχή που η Ελλάδα είναι πρώτη στην παιδική παχυσαρκία, θα μπορούσε να γίνει μία αρχή επιτρέποντας στα σχολικά κυλικεία να πουλούν μόνο γάλα, χυμούς και φρούτα. Σας ευχαριστώ πολύ που δίνετε τη δυνατότητα σε εμένα και πολλούς άλλους να καταθέτω τις απόψεις μου, σας ζητώ συγγνώμη εάν σας κούρασα και καλή επιτυχία στο δύσκολο έργο σας.