Υπουργείο Παιδείας, Θρησκευμάτων και Αθλητισμού

Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων

• Σχόλιο του χρήστη 'Νίκος Χ.' | 4 Δεκεμβρίου 2009, 23:33

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  κ. Διαμαντοπούλου, με την ευκαιρία που μας δίνετε προκειμένου να εκφράσουμε τις απόψεις μας, επιτρέψτε μου να αναφερθώ στα ζητήματα που τίθενται, καταθέτοντας τα παρακάτω: ΄ Επιλογή στελεχών Διάβασα πολλές απόψεις συναδέλφων τις προηγούμενες ημέρες. Δεν θέλω να αναφερθώ διεξοδικά, όμως θα πρέπει να δούμε ποιες είναι οι κατευθύνσεις για την επιλογή των πλέον ικανών στις προσλήψεις μέσω ΑΣΕΠ στο Δημόσιο, τι συμβαίνει στον ιδιωτικό τομέα και τι συμβαίνει στην Ευρώπη. Σίγουρα η εμπειρία είναι χρήσιμη δεν είναι όμως αρκετή από μόνη της. Στον αντίποδα, οι σπουδές είναι σημαντικές για την επιλογή στελέχους της εκπαίδευσης, χρειάζεται όμως και η γνώση της καθημερινής σχολικής πραγματικότητας. Επίσης θα μου επιτρέψετε να διατυπώσω κάποιες προσωπικές απόψεις: 1. Δεν μπορεί να τίθενται φωτογραφικοί δομικοί φραγμοί σε ανθρώπους με προσόντα όταν θέλουν να επιλεγούν για στελέχη. Κ. Διαμαντοπούλου, αν και δεν είναι συγκρίσιμο, θυμάμαι ότι, ο αείμνηστος Ανδρέας Παπανδρέου σας διόρισε Νομάρχη στα 25 σας χρόνια. 2. Δεν μπορεί επίσης, κάποιος που έχει 3-4 χρόνια υπηρεσία να θέλει να γίνει αμέσως στέλεχος της εκπαίδευσης. 3. Δεν κατανοώ γιατί κάποιος που έχει 15 χρόνια διδακτική υπηρεσία (στην οικεία βαθμίδα) είναι καλύτερος για στέλεχος από τον άλλο που έχει 10 χρόνια ( τόσο μάλιστα που να ξεπερνά την αξία και ενός μεταπτυχιακού-περίπτωση νομοσχεδίου Νέας Δημοκρατίας). Επίσης η εμπειρία δεν νομίζω ότι προσθέτει ικανότητα στη Διοίκηση μετά από ένα σημείο. Δηλ. δεν κατανοώ ότι αυτός που έχει 30 χρόνια εκπαιδευτική υπηρεσία, είναι ικανότερος (εξαιτίας της εμπειρίας του) από αυτόν που έχει 23-25. Μια διδακτική εμπειρία 8-10 ετών στην οικεία βαθμίδα και 15-16 ετών στην Εκπαίδευση νομίζω ότι είναι υπεραρκετή ως προϋπόθεση για την επιλογή σε θέση στελέχους της Εκπαίδευσης. Επίσης θεωρώ ότι η θητεία σε θέση Διευθυντή Σχολικής Μονάδας (τουλάχιστον διετής)να αποτελεί προϋπόθεση για την υποψηφιότητα θέσης Σχολικού Συμβούλου και Προϊσταμένου. 4.Τα πλέον παραγωγικά χρόνια σε κάποιον στον επαγγελματικό τομέα είναι μεταξύ 40-50 ετών. Σε αυτή τη φάση υπάρχει «μέλλον», είναι δυνατόν να εφαρμοστεί και η αξιολόγηση. 5. Οι συνάδελφοι που έχουν μόνο εμπειρία και θεωρούν τον εαυτό τους ικανό, πρέπει να έχουν την ευκαιρία επιλογής (όχι μόνο θεωρητική), αλλά θα πρέπει να το αποδείξουν (γι’ αυτό προτείνω και τις εξετάσεις). Σύμφωνα με τα παραπάνω, θεωρώ ότι το ΠΔ 25 που έγιναν οι επιλογές το 2002 ήταν μακράν το καλύτερο νομοσχέδιο για επιλογές στελεχών που έχει εφαρμοστεί και θα πρέπει να αποτελέσει τη βάση για τη δημιουργία του νέου σχεδιαζόμενου. Σαφώς βέβαια επιδέχεται βελτιώσεις και «επικαιροποίηση». Όμως είχε πετύχει: 1. Να συνδυάσει αρμονικά εμπειρία και τυπικά προσόντα. 2. Να εισάγει το κριτήριο της αξιολόγησης (έστω και αν δεν εφαρμόστηκε στις κρίσεις του 2002). 3. Να δώσει σε πολλούς (σε διαφορετικές κατηγορίες εκπαιδευτικών, με ποικίλες αφετηρίες) τη δυνατότητα επιλογής, χωρίς αποκλεισμούς. Σύμφωνα με το ΠΔ 25, τα γενικά κριτήρια επιλογής των στελεχών της εκπαίδευσηςδιακρίνονται: α) σε κριτήρια που μοριοδοτούνται, όπως προκύπτουν από τα στοιχεία του φακέλου των υποψηφίων και αναφέρονται στην επιστημονική και παιδαγωγική κατάρτιση και συγκρότηση αυτών, στην υπηρεσιακή κατάσταση και στην άσκηση διοικητικού και καθοδηγητικού έργου. β) σε κριτήρια που συνάγονται από τις αξιολογικές εκθέσεις των υποψηφίων γ) σε κριτήρια που συνεκτιμώνται από το οικείο Συμβούλιο Επιλογής και συνάγονται από τα στοιχεία του φακέλου των υποψηφίων που δεν έχουν μοριοδοτηθεί, το βιογραφικό σημείωμα αυτών και τα συνυποβαλλόμενα, κατά περίπτωση, αποδεικτικά στοιχεία καθώς και από τη συνέντευξη των υποψηφίων ενώπιον του Συμβουλίου Επιλογής και αναφέρονται στο συγγραφικό έργο και τη συμμετοχή στη συγγραφή διδακτικών βιβλίων, στην κοινωνική προσφορά των υποψηφίων, σε άλλες σπουδές που δεν μοριοδοτήθηκαν και σε κάθε άλλη δραστηριότητα που κατά την κρίση του αποδεικνύει την επιστημονική, παιδαγωγική, διοικητική, υπηρεσιακή και επαγγελματική ικανότητα αυτών. Εγώ θα ήθελα να προσθέσω και ένα τέταρτο, την επίδοση σε γραπτό διαγωνισμό του ΑΣΕΠ. Επίσης, να σημειώσω ότι η συνέντευξη είναι χρήσιμη και αποδεκτό εργαλείο επιλογής σε όλο το Δυτικό κόσμο. Στην Ελλάδα δυστυχώς έχουμε «προβλήματα». Δεν θεωρώ όμως σωστή την κατάργησή της. Πρέπει να υπάρχει, με σκοπό να καταδεικνύεται η προσωπικότητα του υποψηφίου και όχι να έχει το χαρακτήρα της προφορικής εξέτασης. Δεν μπορεί όμως να αποτελεί τον καθοριστικό παράγοντα για την επιλογή και μάλιστα να διενεργείται στο τελικό στάδιο ( ώστε να δίνεται η δυνατότητα ή η εντύπωση «μαγειρέματος»). Τέλος, συμφωνώ ότι θα πρέπει να υπάρχουν σχολές επιμόρφωσης με υποχρεωτική φοίτηση για τα στελέχη όχι μόνο αρχικά αλλά και περιοδικά. Για τη διευκόλυνση του πράγματος, η περιοδική Επιμόρφωση μπορεί να γίνεται και με τη μέθοδο από Απόσταση. Θα ήθελα να υπεισέλθω σε λεπτομέρειες για τη μοριοδότηση , δεν έχω όμως τα χρονικά περιθώρια να το πράξω. Σε γενικές γραμμές η μοριοδότηση του ΠΔ 25 είναι καλή. Θεωρώ όμως ότι πρέπει να εξετάσουμε προσεκτικά μοριοδότηση της εμπειρίας λόγω άσκησης έργου στελέχους εκπαίδευσης και να δώσουμε βαρύτητα στην γραπτή εξέταση ( όση θα δίναμε στην αξιολόγηση, που σε αυτή τη φάση δεν υπάρχει η δυνατότητα να προσμετρηθεί). Κ. Υπουργέ, σας ευχαριστώ. Νίκος