Αρχική Υπηρεσιακές Μεταβολές του Εκπαιδευτικού Προσωπικού - Κρίση και την Επιλογή των Στελεχών της Εκπαίδευσης1. Σύστημα Πρόσληψης ΕκπαιδευτικώνΣχόλιο του χρήστη Πολύτεκνος | 4 Δεκεμβρίου 2009, 23:25
Υπουργείο Παιδείας, Θρησκευμάτων και Αθλητισμού Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. |
Χρυσόγελος Μανώλης 15.07.09 ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΤΙΣ ΘΕΣΕΙΣ ΤΗΣ ΟΛΜΕ για τους πολύτεκνους εκπαιδευτικούς Για άλλη μια φορά η ΟΛΜΕ δεν πρωτοτύπησε στις αποφάσεις που έλαβε στο 14ο Συνέδριο, όσον αφορά τους πολύτεκνους εκπαιδευτικούς. Η εμμονή του συνδικαλιστικού μας οργάνου να αποφασίζει για μας χωρίς εμάς, και πάντα εναντίον των κεκτημένων μας δεν μπορεί παρά να προβληματίσει τον καθένα μας έντονα. Σε μια χώρα που βρίσκεται στις πρώτες θέσεις υπογεννητικότητας του πλανήτη, και ενώ όλα τα κόμματα του Κοινοβουλίου από το 1991 συμφωνούν για το μέγεθος του προβλήματος, που τείνει να εξελιχθεί σε ωρολογιακή βόμβα στα θεμέλια του Έθνους μας…, αποτελεί παγκόσμια πρωτοτυπία το γεγονός ότι υπάρχει συνδικαλιστικός φορέας που προτείνει μέτρα εναντίον εκείνων που κάνουν ότι μπορούν για την αντιμετώπιση του οξυτάτου αυτού προβλήματος!!! Θυμίζουμε ότι η ΟΛΜΕ αντιδρά συστηματικά σε κάθε κεκτημένο ή παροχή του ΥΠΕΠΘ στους πολύτεκνους εκπαιδευτικούς. Συγκεκριμένα, έχει καταθέσει προτάσεις -αντίθετες με τα όσα προβλέπουν Σύνταγμα και Νόμοι- για κατάργηση των δικαιωμάτων που αφορούν στην απόκτηση οργανικής θέσης, τις υπεραριθμίες και τις διευκολύνσεις των πολύτεκνων εκπαιδευτικών ως προς τις εξωδιδακτικές εργασίες, ενώ θέτουν επίσης θέμα και για τον τρόπο διορισμού αυτών. Είναι απορίας άξιο πώς ενώ η ΟΛΜΕ επικαλείται συχνά πυκνά το κοινωνικό κράτος θέλει ν’ αποκλείσει τους πολύτεκνους εκπαιδευτικούς, από κάθε υφιστάμενη μορφή πρόνοιας και κοινωνικής προστασίας. Αλήθεια, πώς η ΟΛΜΕ ζητά να λειτουργούν οι θεσμοί με βάση τις δημοκρατικές αρχές της αξιοκρατίας, της δικαιοσύνης και της νομιμότητας, όταν η ίδια καταθέτει προτάσεις προδήλως αντισυνταγματικές και κοινωνικά άδικες; Εμείς πρώτοι, ζητήσαμε από τους συναδέλφους μας, τις εγκυκλίους των εξωδιδακτικών εργασιών να τις χρησιμοποιούν με «φειδώ και κατά τρόπο που να μη δημιουργούμε πρόβλημα στην εύρυθμη λειτουργία του σχολείου», αλλά μήπως είναι οι μόνοι που απαλλάσσονται; Γιατί δεν λέτε και για τους υπεύθυνους εργαστηρίων Φυσικής, Πληροφορικής, ΣΕΚ;… Δημιουργείτε θέμα με τα δικαιώματα για τις μεταθέσεις κλπ των πολυτέκνων, αλλά για τα προνόμια αυτών που κάθε χρόνο μετακινούνται στη Δημόσια εκπαίδευση από την Ιδιωτική δεν λέτε τίποτα… γιατί; Για τα πλασματικά μόρια παραμεθορίων περιοχών συναδέλφων που αποσπώνται σε υπουργικά γραφεία, σε βουλευτές κλπ, πάλι τίποτα… Μήπως τελικά υπάρχουν δύο μέτρα και δύο σταθμά; Σε όλα τα κείμενα του συνδικαλιστικού μας φορέα που γίνεται αναφορά στους πολύτεκνους εκπαιδευτικούς, πουθενά δεν διακρίνουμε ευαισθησία ή τουλάχιστον διάθεση συμπαράστασης στον συνάδελφο που αγωνίζεται καθημερινά ν’ ανταποκριθεί στις αυξημένες υποχρεώσεις του και βέβαια πουθενά δεν υπάρχει έστω μια αναφορά για την ιδιότητα του γονέα που έχει να φροντίσει 4, 7, 10, ακόμα και 12 παιδιά, όπως επίσης και στις ανάγκες τόσων παιδιών. Ακόμα κανένας λόγος δεν γίνεται για το πόσο επιτακτικό είναι να εξυπηρετηθεί ο πολύτεκνος γονιός για να προσπαθήσει να καλύψει τις υπερβολικές (λόγω του αριθμού των τέκνων) ανάγκες της οικογένειάς του. Να γιατί συνάδελφοι συνδικαλιστές, το Σύνταγμά μας, προβλέπει την ειδική φροντίδα των πολυτέκνων και να γιατί ο νομοθέτης ήδη από το 1944 (εποχή που δεν υπήρχε δημογραφικό πρόβλημα, αλλά απλά ανθρωπιά) προέβλεψε για τους πολύτεκνους εργαζόμενους του δημόσιου τομέα, να καταλαμβάνουν θέση εργασίας στον τόπο των συμφερόντων τους και να μην μετακινούνται από αυτή παρά μόνο αν οι ίδιοι το επιθυμούν (διάταξη που ισχύει και σήμερα και όχι μόνο για πολύτεκνους, αλλά και για τα τέκνα αυτών). Είναι όμως λυπηρό το ότι τα αυτονόητα που σεβάστηκαν ακόμα και μη δημοκρατικά καθεστώτα, έρχεται σήμερα να τα αμφισβητήσει δυστυχώς, ένας συνδικαλιστικός φορέας με πλούσια και έντονη αγωνιστική δράση. Γιατί συνάδελφοι της ΟΛΜΕ μας αντιμετωπίζετε τόσο άδικα χωρίς καν να ζητήσετε την άποψή μας; Που είναι ο διάλογος; Ή μήπως δεν έχουμε το δικαίωμα να έχουμε άποψη για θέματα που σχεδόν αποκλειστικά μας αφορούν; Προς τι η ρατσιστική αντιμετώπισή μας; Εμείς λοιπόν είμαστε οι υπαίτιοι για τα κακώς κείμενα της παιδείας μας; Μήπως εμείς, δεν έχουμε παιδιά στα σχολεία; Το «διαίρει και βασίλευε…», ήταν πάντα δυστυχώς η πιο διαδεδομένη πρακτική στη χώρα μας…, «θέλουμε να πεθάνει η κατσίκα του γείτονά μας», αντί να παλέψουμε για παράδειγμα ώστε να απαλλαγούν όλοι οι συνάδελφοι από τις εξωδιδακτικές εργασίες και να διοριστούν Γραμματείς στα Σχολεία μας. Η εμπαθής στάση σας έχει σπείρει την καχυποψία των συναδέλφων απέναντί μας, ενώ δεν είναι λίγες οι αυθαιρεσίες της Διοίκησης σε βάρος των πολύτεκνων εκπαιδευτικών εξ αφορμής των θέσεών σας. Γνωρίζετε πολύ καλά ότι η μείωση των οργανικών θέσεων είναι απόρροια του δημογραφικού προβλήματος. Οι πολύτεκνοι της πατρίδας μας συμβάλλουν όσο κανείς άλλος στην αντιμετώπιση του δημογραφικού. Είναι δίκαιο λοιπόν να ζητάτε να τους αφαιρεθούν δικαιώματα σε ζητήματα που έχουν δώσει τα πάντα; Συνάδελφοι της ΟΛΜΕ, ως μέλη σας, σας καλούμε να σταματήσετε τις άδικες επιθέσεις εναντίον μας. Εμείς σας θέλουμε δίπλα μας και όχι απέναντί μας. Με την προσδοκία ότι η ηγεσία της ΟΛΜΕ θα σταθεί αρωγός και συνοδοιπόρος και των πολυτέκνων εκπαιδευτικών, ευχόμαστε το 14ο Συνέδριο να είναι όντως το εφαλτήριο για αγώνες προς όφελος ολόκληρης της εκπαιδευτικής κοινότητας και της ελληνικής κοινωνίας.