Υπουργείο Παιδείας, Θρησκευμάτων και Αθλητισμού

Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων

• Σχόλιο του χρήστη 'Βασίλης Ζ.' | 20 Αυγούστου 2016, 13:47

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  ΑΜΕΣΗ ΨΗΦΙΣΗ ΤΗΣ ΤΡΟΠΟΛΟΓΙΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΑΕ Η ισότιμη αντιμετώπιση μεταξύ Π61/71 και ΠΕ60/70 ΕΑΕ αποτελεί μία έντιμη εξισορροπητική, από πλευράς εργασιακών δικαιωμάτων, λύση για την αποκατάσταση της απαραίτητης για τον ευαίσθητο αυτό χώρο ηρεμίας. Κανένα δικαίωμα των ΠΕ61/71 δεν συνθλίβεται από μία τροπολογία που τους αντιμετωπίζει ισότιμα με τους προϋπάρχοντες κλάδους ΕΑΕ, στους οποίους ανήκαν αποκλειστικά τα επαγγελματικά δικαιώματα που οι ΠΕ61/71 απέκτησαν μόλις το 2008. Δεν δικαιούνται οι ΠΕ61/71 να απαιτούν την εξαφάνιση των κλάδων που υπήρχαν πολύ πριν την δική τους εμφάνιση στο χώρο της εκπαίδευσης και ένα κράτος που νομοθετεί εξυπηρετώντας μία τέτοια απαίτηση δεν είναι ένα ευνομούμενο κράτος. Κανένα παιδί με αναπηρία ή/και ΕΕΑ δεν συνθλίβεται από μία τροπολογία που προλαμβάνει τον απόλυτη παλινδρόμηση του εκπαιδευτικού συστήματος σε παρωχημένα μοντέλα εκπαίδευσης τα οποία αποδεδειγμένα καταπατούν τα δικαιώματά του. Επαίσχυντη είναι η επίκληση των ιδιαίτερων αναγκών κάποιων παιδιών, από ανθρώπους που φέρουν την ιδιότητα του εκπαιδευτικού, για την προώθηση των εργασιακών συμφερόντων του κλάδου τους, δια του αφανισμού μάλιστα από τον χώρο των προϋπαρχόντων κλάδων ΠΕ60/70 ΕΑΕ. Η εισαγωγή και παραμονή του κλάδου ΠΕ61/71 στην εκπαίδευση ανέκαθεν ήταν εργασιακό και όχι παιδαγωγικό ζήτημα καθώς η ίδια η λειτουργία ξεχωριστών τμημάτων βασικών σπουδών για εκπαιδευτικούς στην ΕΑΕ είναι άτοπη τόσο από επιστημονικής πλευράς όσο και από πλευράς ανθρωπίνων δικαιωμάτων (UNESCO, (1994). The Salamanca statement and framework for action. Paris: UNESCO , UNESCO, (2008). Inclusive education the way of the future. Geneva: UNESCO , UNESCO, (2009). Towards inclusive education for children with disabilities: a guideline. Bangkok: UNESCO , Peters, S. J., (2004). Inclusive education an EFA strategy for all children. World Bank). Με άλλα λόγια αν το ζήτημα ήταν επιστημονικό δεν θα είχε επιτραπεί εξ αρχής η δημιουργία αποφοίτων που να μπορούν να συγκροτήσουν έναν ξεχωριστό κλάδο εκπαιδευτικών ειδικής αγωγής ΠΕ61/71, με κριτήριο ένα και μόνο βασικό πτυχίο το οποίο δεν είναι το παιδαγωγικό πτυχίο προσχολικής ή δημοτικής εκπαίδευσης. Και το ζήτημα αυτό δημιουργήθηκε ως εργασιακό, και όχι επιστημονικό, όταν δύο πανεπιστημιακά τμήματα ιδρύθηκαν με αντικείμενο την ειδική αγωγή ως ξεχωριστό και αυτόνομο επιστημονικό πεδίο. Η ανυπαρξία επιστημονικών/παιδαγωγικών επιχειρημάτων υπέρ της ύπαρξης ξεχωριστών σχολών προετοιμασίας ειδικών παιδαγωγών, και μάλιστα σε μία χώρα που ήδη διαθέτει πανεπιστημιακά παιδαγωγικά τμήματα προσχολικής και δημοτικής εκπαίδευσης (και όχι σχολές γενικής αγωγής βλ.Π.Δ. 320/1983 και Ν.1566/1985), οδήγησε στην διεκδίκηση της εδραίωσης των σχολών αυτών απευθείας στην αγορά εργασίας. Έτσι μία επιστημονικά άτοπη διεκδίκηση μετατράπηκε σε εργασιακή διεκδίκηση, με τη σταδιακή προώθηση της σύνδεσης του βασικού πτυχίου στην ειδική αγωγή με την αγορά εργασίας στο χώρο της εκπαίδευσης, και τελικά συντεχνιακή διεκδίκηση, με την προώθηση του εκτοπισμού των προϋπαρχόντων εκπαιδευτικών κλάδων (Ν.1566/1985) από τις διεκδικούμενες θέσεις εκπαιδευτικού ΕΑΕ. Έτσι αυτό που με κανέναν τρόπο δεν θα μπορούσε να στηριχθεί σε επιστημονικά παιδαγωγικά επιχειρήματα, διεκδικήθηκε με πλάγιους χειρισμούς στον εργασιακό χώρο της εκπαίδευσης, χρησιμοποιώντας τους ίδιους τους αποφοίτους ως μέσο πίεσης. Και κάπως έτσι φτάσαμε στο επιχείρημα του βασικού πτυχίου στην ειδική αγωγή ως μοναδικό προσόν πρόσληψης/τοποθέτησης σε θέσεις νηπιαγωγού ΕΑΕ και δασκάλου ΕΑΕ, σε θέσεις δηλαδή ανέκαθεν συνδεδεμένες με το βασικό παιδαγωγικό πτυχίο προσχολικής και δημοτικής εκπαίδευσης. Και αυτό το επιχείρημα είναι καθαρά συντεχνιακό, ενώ ο τρόπος με τον οποίο επιχειρήθηκε να επιβληθεί στο χώρο της εκπαίδευσης δεν έχει προηγούμενο σε κανέναν επαγγελματικό χώρο, καθώς σε κανέναν άλλο επαγγελματικό χώρο η ίδρυση ενός νέου πανεπιστημιακού τμήματος βασικών σπουδών, που διεκδικεί την θέση του στην αγορά εργασίας και επαγγελματικά δικαιώματα τα οποία νομίμως κατέχει κάποια άλλη ομάδα πτυχιούχων δεν οδήγησε στην αναδρομική αφαίρεση επαγγελματικών δικαιωμάτων από τους κατόχους του προϋπάρχοντος πτυχίου. Και όμως, χάριν διασφάλισης της ύπαρξης δύο πανεπιστημιακών τμημάτων (που ξεκίνησαν τη λειτουργία τους μόλις το 1997 και 1998), μεθοδεύτηκε, η αδικαιολόγητη για ένα κράτος δικαίου, αναδρομική απώλεια επαγγελματικών δικαιωμάτων, με τρόπο μάλιστα ύπουλο, προκειμένου να μη γίνει άμεσα αντιληπτή ως τέτοια, μέσα από: 1)την δημιουργία αρχικά ενός ανεκτικού άτυπου πλαισίου για την πρόσληψη κατόχων βασικού πτυχίου ειδικής αγωγής ως αναπληρωτών σε θέσεις ΠΕ60 ΕΑΕ/ΠΕ70 ΕΑΕ, χωρίς να διαθέτουν την προαπαιτούμενη παιδαγωγική επάρκεια (μέχρι το 2008), 2)τη, χάριν ικανοποίησης του πάγιου κλαδικού αιτήματος (βλ. αιτιολογική έκθεση του Νόμου 3699) των πτυχιούχων που χωρίς παιδαγωγική επάρκεια συγκέντρωσαν προϋπηρεσία στην εκπαίδευση, αναγνώριση ξεχωριστών κλάδων δασκάλων και νηπιαγωγών ειδικής αγωγής ΠΕ71 και ΠΕ61 οι οποίοι μπορούν να τοποθετούνται σε θέσεις ΠΕ60 ΕΑΕ/ΠΕ70 ΕΑΕ (Ν3699/2008), 3)την, εκ των υστέρων, μετατροπή των οργανικών θέσεων δασκάλων και νηπιαγωγών ΠΕ60 ΕΑΕ και ΠΕ70 ΕΑΕ, σε οργανικές ΠΕ71 και ΠΕ61 αντίστοιχα (Ν3966/2011), 4)την εισαγωγή δύο ρυθμίσεων, της παρ.2.α του άρθρου 28 του Νόμου 4186 το 2013 και της περίπτωσης 5 της παρ. 2 του άρθρου 11 του Νόμου 4229, για την παράκαμψη του ισχύοντος νομικού πλαισίου σχετικά με τα κριτήρια πλήρωσης των θέσεων αυτών, το οποίο από την εμφάνιση της ειδικής αγωγής στη χώρα μας είναι σταθερό και προτάσσει τα αυξημένα προσόντα (ν.1566/1985, ν.2817/2000,ν.3699/2008), έτσι ώστε η ανατροπή σκηνικού να επιβληθεί αιφνιδιαστικά και άμεσα (και αυτό το έχουν ήδη βιώσει οι αναπληρωτές ΠΕ60.50 / ΠΕ 70.50) χωρίς ανάληψη ευθύνης για την αποκατάσταση της αδικίας εις βάρος των εργαζομένων που υφίστανται αναδρομική υποτίμηση και αφαίρεση των επαγγελματικών τους δικαιωμάτων. Τιμά τη νυν ηγεσία του υπουργείου παιδείας η αναγνώριση των αδικαιολόγητων και άδικων αποτελεσμάτων των χειρισμών του παρελθόντος. Η συγκεκριμένη τροπολογία πρέπει να ψηφιστεί άμεσα προκειμένου να μπει ένας φραγμός στη συντεχνιακή λογική στο χώρο της ΕΑΕ Τέλος στην παρ.2 περ. αα) και ββ) θα πρέπει να συμπληρωθεί ο όρος μεταπτυχιακά/διδακτορικά στην σχολική ψυχολογία. Η προσθήκη της εξειδίκευσης στην σχολική ψυχολογία, η οποία ανέκαθεν αναγνωρίζονταν ως προσόν εξειδίκευσης στην εκπαίδευση των παιδιών με αναπηρία ή/και ΕΕΑ, επιβάλλεται από το ίδιο το αντικείμενο της, που είναι η μελέτη και αξιολόγηση των διαδικασιών και των παραγόντων που επηρεάζουν την μάθηση, ο σχεδιασμός και η εφαρμογή παρεμβάσεων που στοχεύουν στην ενίσχυση της μάθησης των παιδιών με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες και η δημιουργία και διασφάλιση των συνθηκών για την αποτελεσματικότερη συμμετοχή τους στην εκπαιδευτική διαδικασία.