Υπουργείο Παιδείας, Θρησκευμάτων και Αθλητισμού

Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων

• Σχόλιο του χρήστη 'Β.Σ.' | 11 Φεβρουαρίου 2010, 12:39

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Κυρία Υπουργέ, Κατ’ αρχήν, θα ήθελα να αναφερθώ στα πιστοποιητικά του ΙΔΕΚΕ τα οποία δεν αναγνωρίζονται (προφανώς μόνο στην Ελλάδα μας ισχύει αυτό). Έχω παρακολουθήσει τα τελευταία χρόνια πέντε προγράμματα – «Νέες Τεχνολογίες Πληροφορικής & Επικοινωνιών» εξ αποστάσεως (250 ώρες), «Διοίκηση-Οργάνωση-Επιχειρήσεις» εξ αποστάσεως (250 ώρες), το ΗΡΩΝ - «Εκπαίδευση Ενηλίκων στην απόκτηση βασικών δεξιοτήτων στις Νέες Τεχνολογίες» (50 ώρες), «Βασικά Αγγλικά» - 50 ώρες, και «Αγγλικά στο Εργασιακό Περιβάλλον» (25 ώρες). Επίσης, έχω πιστοποίηση από την INFOCERT –TELEFOS για βασικές γνώσεις συγκεκριμένων προγραμμάτων Η/Υ (100 ώρες), η οποία όπως θα γνωρίζεται έχει ισχύ για τον ΑΣΕΠ μόνο 3 χρόνια. Μετά θα πρέπει να ξαναδώσω εξετάσεις, με όποιο οικονομικό κόστος αυτό συνεπάγεται. Παλαιότερα έχω παρακολουθήσει σεμινάρια πληροφορικής στη ΝΕΛΕ Αθηνών 490 ώρες συνολικά, τα οποία πλέον δεν έχουν καμία ισχύ για τον ΑΣΕΠ (δεν είμαι σίγουρη αν ποτέ είχαν). Επιπλέον, έχω πιστοποίηση για PHOTSHOP και FLASH. Συνολικά, ξεπερνάω τις 1300 με 1400 ώρες εκπαίδευσης. Ποιο πιστοποιητικό αναγνωρίζει το κράτος απ’ όλα αυτά; Κανένα!!!! Εκτός από εκείνο με την ημερομηνία λήξης. Και το καλύτερο – έχω εργαστεί στον ιδιωτικό τομέα σε λογιστήρια εμπορικών εταιριών με χρήση Η/Υ αρκετά χρόνια, και σας πληροφορώ πως στις ΜΜΕπιχειρήσεις κανένας εργοδότης δεν είναι διατεθειμένος να «πληρώσει» αυτή την πιστοποίηση και ουδέποτε μου αναγνωρίστηκε. Παρόλο που τα προγράμματα στο ΙΔΕΚΕ είναι αρκετά απαιτητικά και χρειάζονται αρκετές ώρες μελέτης, δυστυχώς δεν παρέχουν κανένα απολύτως εφόδιο στους εκπαιδευόμενους. Ή μήπως κάνω κάποιο λάθος; Πότε επιτέλους θα αποκτήσουν κάποια ισχύ τουλάχιστον για τον ΑΣΕΠ; Μας το είχανε πει πολλές φορές ότι θα αναγνωριστούν αλλά δεν έχει γίνει απολύτως τίποτα στην πράξη. Ελπίζω σύντομα, προτού μας γίνουν εντελώς άχρηστα και λόγω ηλικίας, γιατί όπως γνωρίζεται στον ιδιωτικό τομέα μας τα πράγματα είναι ιδιαίτερα σκληρά ειδικά για όσους προσπαθούν να βρουν δουλειά και είναι πάνω από 30 – 35 χρονών. Βλέπεται, και η πολύ μεγάλη προϋπηρεσία κάποια στιγμή γίνεται εμπόδιο – για ευνόητους λόγους. Και μετά από τόσες «κρατικές πιστοποιήσεις» σας πληροφορώ πως αυτή την στιγμή είμαι άνεργη. Πιστεύω πως δεν χρειάζεται να πω περισσότερα. Στη συνέχεια θα αναφερθώ στην εκπαίδευση και πιστοποίηση των μεταναστών στην ελληνική γλώσσα, η οποία είναι δωρεάν. Όλα καλά μέχρι εδώ. Αλλά αναρωτιέμαι, γιατί ο έλληνας πρέπει να πληρώνει για να εκπαιδευτεί και να πάρει την κρατική πιστοποίηση για οποιαδήποτε άλλη γλώσσα; Αυτό από μόνο του δεν είναι μια αδικία; Αν δεν κάνω λάθος, το κρατικό πιστοποιητικό γλωσσομάθειας ισχύει για 3 χρόνια για ΑΣΕΠ και μετά πάλι ξανά την ίδια διαδικασία. Δεν θα έπρεπε να το προσέξει αυτό λίγο το κράτος και αν μη τίποτα άλλο, τουλάχιστον να έχει μεγαλύτερη ίσχυ; Σε ότι αφορά το ΕΑΠ έχω να πω πως είναι ότι καλύτερο έχει γίνει στον χώρο της πανεπιστημιακής εκπαίδευσης τα τελευταία χρόνια. Επειδή τυχαίνει να σπουδάζω στο ΕΑΠ, όμως έχω να κάνω και κάποιες παρατηρήσεις. Θεωρώ πως υπάρχει δυνατότητα εμπλουτισμού της διδακτικού υλικού με εικονικές παραδώσεις μαθημάτων και video, όπως και σε άλλα παρόμοια πανεπιστήμια στο εξωτερικό. Επιβάλλεται να εμπλουτιστεί η ηλεκτρονική βιβλιοθήκη με e-books με δυνατότητα download ελεύθερα από όλους τους φοιτητές (όχι μόνο του ΕΑΠ βέβαια). Η σημερινή κατάσταση δεν μας βοηθάει, διότι για να δανειστεί ένας φοιτητής κάποια βιβλία, όπως γνωρίζεται επιβαρύνεται με έξοδα courier και αυτό λειτουργεί αποτρεπτικά. Τα δίδακτρα δεν είναι καθόλου λίγα, για να επιβαρυνθούμε και με άλλα έξοδα. Πιστεύω πως επιβάλλεται τουλάχιστον να εκπίπτουν από το φορολογητέο εισόδημα. Στο Ανοιχτό Πανεπιστήμιο της Κύπρου, οι κύπριοι φοιτητές επιβαρύνονται με πολύ λιγότερα δίδακτρα από του υπόλοιπους φοιτητές, τα οποία περιλαμβάνουν μόνο τα βιβλία (περίπου 250 €/ενότητα). Εμείς γιατί πρέπει ως έλληνες στην Ελλάδα να πληρώνουμε 700 € / ενότητα; Τι είδους «προνόμιο» είναι αυτό; Έχετε υπόψη σας πόσοι τα παρατάνε, διότι το κόστος στην πορεία αποδεικνύεται δυσβάσταχτο; Επίσης, δεν μας θεωρούν «κανονικούς» φοιτητές και στον ΟΑΣΑ, με αποτέλεσμα να μην δικαιούμαστε μειωμένη μηνιαία κάρτα συγκοινωνιών και πολλά άλλα ακόμα. Επίσης, θα γνωρίζεται ότι στη Μεγάλη Βρετανία τα προπτυχιακά προγράμματα (bacelor) είναι τρία χρόνια (και τα εξ αποστάσεως υποθέτω) και προσανατολίζονται στο να γίνουν δύο χρόνια. Στο δικό μας ΕΑΠ το πρόγραμμα είναι τέσσερα χρόνια, αλλά σχεδόν κανένας δεν καταφέρνει να το τελειώσει σε λιγότερα από έξι χρόνια. Τι θα γίνει στην Ελλάδα – θα μειωθεί η διάρκεια των προπτυχιακών προγραμμάτων, και αν ναι - το τέταρτο έτος θα μας αναγνωριστεί σαν μεταπτυχιακό (master), όπως φυσικά θα ήταν δίκαιο; Κανείς δεν μιλάει για αυτό το θέμα στην Ελλάδα, αν και στη Βουλγαρία ήδη προσανατολίζονται σε αυτή την κατεύθηνση. Πρέπει να σας επισημάνω, ότι σε άλλα πανεπιστήμια του εξωτερικού έχουν καθιερώσει εδώ και πολλά χρόνια ένα μίνιμουμ φοιτητικό επίδομα για όλους του φοιτητές (π.χ. Βουλγαρία) το οποίο το δικαιούνται όλοι ανεξαιρέτως. Σχεδόν κάθε συμβατικό πανεπιστήμιο προετοιμάζεται να εφαρμόσει αρκετά προγράμματα εξ αποστάσεως. Που είναι το Εθνικό μας πρόγραμμα για την εξ αποστάσεως εκπαίδευση η οποία μας χτυπά την πόρτα αλλά εμείς πεισματικά επιμένουμε νε μην την ανοίγουμε; Είναι καιρός να γίνουν πολύ βαθιές τομές όχι μόνο στον χώρο της εκπαίδευσης, αλλά και γενικά. Εμείς τελικά είμαστε παιδιά ενός κατώτερου Θεού; Με εκτίμηση Β. Σ.