Αρχική ΔΕΥΤΕΡΟΣ ΚΑΙ ΤΡΙΤΟΣ ΚΥΚΛΟΣ ΣΠΟΥΔΩΝ - Προγράμματα μεταπτυχιακών σπουδών και διδακτορικές σπουδέςΆρθρο 02 – Όργανα Διοίκησης των Προγραμμάτων Μεταπτυχιακών Σπουδών και των Διδακτορικών ΣπουδώνΣχόλιο του χρήστη Μανώλης Καβουσανός | 15 Οκτωβρίου 2016, 14:55
  • Σχόλιο του χρήστη 'Μανώλης Καβουσανός' | 15 Οκτωβρίου 2016, 14:00

    Για τη λειτουργία επιτυχημένων προγραμμάτων μεταπτυχιακών σπουδών (ΠΜΣ) διεθνούς επιπέδου απαιτούνται οικονομικοί πόροι, το ύψος των οποίων διαφέρει ανάλογα με το αντικείμενο των ΠΜΣ. Σε κάποια, όπως αυτά που εμπλέκομαι στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών (ΟΠΑ), απαιτούνται σημαντικοί πόροι για την κάλυψη του κόστους λειτουργίας τους. Ειδικότερα, οι φοιτητές καλούνται να χρησιμοποιήσουν κατά τη διάρκεια των σπουδών τους βάσεις δεδομένων (π.χ. Bloomberg, Datastream, Thompson One, CRSP, Clarksons, κ.α.), έντυπο και ηλεκτρονικό τύπο (π.χ. Τradewinds, Lloyds list, Financial times, Wall street journal, Ναυτεμπορική, κ.α.), επιστημονικά περιοδικά, εξειδικευμένο λογισμικό (π.χ. Matlab, Rats, Eviews, Stata, SPSS, κ.α.), τα εργαστήρια των Τμημάτων εφόσον είναι κατάλληλα εξοπλισμένα (π.χ. με Η/Υ, προβολικά, οθόνες, κ.α.) και στελεχωμένα με εκπαιδευμένο προσωπικό. Περαιτέρω, κατά τη διάρκεια των σπουδών, πραγματοποιούνται μια σειρά από εκδηλώσεις μέσα και έξω από το χώρο του Πανεπιστημίου – π.χ. τελετή υποδοχής και αποφοίτησης, παρουσιάσεις από έλληνες και ξένους ομιλητές, επισκέψεις σε επιχειρήσεις και άλλους χώρους συναφείς με το ΠΜΣ. Αμοιβές των καλύτερων εισηγητών από την Ελλάδα και το εξωτερικό, εξειδικευμένων στο αντικείμενο των σπουδών του ΠΜΣ, με την κατάλληλη πείρα και δημοσιεύσεις διεθνούς εμβέλειας, οι οποίοι μπορούν να προσφέρουν μόρφωση επιπέδου ΠΜΣ. Οι επιστήμονες αυτοί δεν έχουν απλά αποκτήσει ένα διδακτορικό τίτλο σπουδών, αλλά στην πλειονότητά τους έχουν σε πολλές περιπτώσεις αναπτύξει οι ίδιοι την επιστήμη στο αντικείμενό τους μέσω μελετών τους οι οποίες είναι δημοσιευμένες σε διεθνή επιστημονικά περιοδικά. Περαιτέρω, υπάρχουν εισηγητές από την ‘αγορά’, οι οποίοι είναι πρωτοπόροι στο δικό τους το χώρο και που αφορά στο αντικείμενο το οποίο καλούνται να παρουσιάσουν στο ΠΜΣ. Το κόστος όλων των παραπάνω και άλλων εξόδων, όπως υποδομές και κτίρια, η συντήρηση και αναβάθμισή τους, ανέρχεται σε εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ. Εφόσον είναι επιθυμητό να προσφέρονται εξειδικευμένα ΠΜΣ εφάμιλλα εκείνων του εξωτερικού, κάποιος θα πρέπει να επωμισθεί το κόστος αυτό. Η Πολιτεία δεν το πράττει, διότι δεν υπάρχουν πόροι. Μάλιστα, διαρκώς συρρικνώνει τα χρήματα τα οποία διαθέτει για την εκπαίδευση. Παρόλο που η παιδεία αποτελεί κοινωνικό αγαθό, δυστυχώς δεν είναι ελεύθερο – έχει κόστος, και το κόστος αυτό διαφέρει ανάλογα με το αντικείμενο, αλλά και για το ίδιο αντικείμενο ανάλογα με την ποιότητα σπουδών που θα προσφέρει. Μπορούν να προσφερθούν φθηνά προγράμματα, αλλά η ποιότητα θα είναι χαμηλή και δεν θα είναι διεθνούς επιπέδου, πόσο μάλλον διεθνούς, όπως πολλοί πασχίζουν να δώσουν στην ελληνική κοινωνία και οικονομία. Για να είναι διατεθειμένοι υποψήφιοι για τα ΠΜΣ αυτά να μείνουν στη χώρα τους και να παρακολουθήσουν η ποιότητα δεν μπορεί να μειωθεί. Αυτό όμως θα είναι αναπόφευκτο με δύο στοιχεία και μόνο των προτάσεων που περιέχονται στο νόμο 1. Την επιβολή διδάκτρων ή τέλους εγγραφής του ύψους των περίπου 1500 ευρώ 2. Τον περιορισμό στις αμοιβές των καθηγητών ειδικά από μεταπτυχιακά προγράμματα στο 20% του μισθού τους Οι φοιτητές που όλα αυτά τα χρόνια σπουδάζουν στα ΠΜΣ οικειοθελώς πληρώνουν δίδακτρα ώστε να μπορέσουν να μείνουν στην Ελλάδα και να λάβουν εκπαίδευση εφάμιλλη ΠΜΣ του εξωτερικού Και οι δύο παραπάνω διατάξεις θα πρέπει να αποσυρθούν εφόσον θέλουμε και στην Ελλάδα να υπάρχουν ΠΜΣ προγράμματα διεθνούς επιπέδου.