Αρχική Διαδικασία συγκρότησης των εκλεκτορικών σωμάτων των Α.Ε.Ι.Άρθρο 1 Προοίμιο – Γενικές διατάξειςΣχόλιο του χρήστη Νίκος | 20 Δεκεμβρίου 2016, 20:45
  • Σχόλιο του χρήστη 'Νίκος' | 20 Δεκεμβρίου 2016, 20:35

    Ο νόμος υποχρεώνει το εκλεκτορικό σώμα να εκλέξει τον αντικειμενικά καλύτερο υποψήφιο, από εκεί και πέρα όμως ένα τμήμα που έχει ανάγκη άμεσου διορισμού νέου μέλους ΔΕΠ βρίσκεται πραγματικά στο έλεος των διαθέσεων του εκλεγέντα. Έχει συμβεί αρκετές φορές κάποιοι υποψήφιοι με πολύ καλό βιογραφικό να θέτουν υποψηφιότητα μόνο και μόνο για να χρησιμοποιήσουν την επιτυχή εκλογή τους για ως ένα διαπραγματευτικό χαρτί για μια καλύτερη θέση στο εξωτερικό, δηλαδή θέτουν υποψηφιότητα ενώ εξ' αρχής είναι αποφασισμένοι να μην αναλάβουν καθήκοντα αν εκλεγούν (ή τέλος πάντων μεταβάλλονται οι οικογενειακές τους υποχρεώσεις ή έχουν δεχθεί άλλη καλύτερη πρόταση διορισμού αλλού). Ζημιωμένο σε αυτή την περίπτωση είναι το Τμήμα που εξακολουθεί να μένει χωρίς προσωπικό, αλλά και άλλοι καλοί υποψήφιοι που μένουν πίσω στην ακαδημαϊκή τους εξέλιξη, ενώ θα μπορούσαν να είχαν εκλεγεί στη θέση αυτού που δεν αναλαμβάνει καθήκοντα. Στο εξωτερικό υπάρχει η δυνατότητα αν ένας υποψήφιος που εκλέχτηκε αρνηθεί να αναλάβει, τότε να μπορεί να διοριστεί ο δεύτερος υποψήφιος, χωρίς να γίνει ξανά όλη η διαδικασία από την αρχή (που προϋποθέτει επαναπροκύρηξη της συγκεκριμένης θέσης). Είναι η λεγόμενη short list. Προτείνω να καθιερωθεί και στα ελληνικά ΑΕΙ η αντίστοιχη δυνατότητα (τουλάχιστον να μπορεί να πάει η θέση στον δεύτερο), διότι πλέον στις εκλογές εμφανίζονται πολλοί καλοί υποψήφιοι και είναι εντελώς αντιπαραγωγικό και ενάντια στο συμφέρον του δημόσιου ΑΕΙ να μην υπάρχει καμιά δυνατότητα να αντιμετωπιστεί ένα ενδεχόμενο όπως αυτό που περιγράφω παραπάνω. Ή τουλάχιστον (εναλλακτικά), ας μπει ένα σεβαστό χρηματικό ποσό εγγύησης, έτσι ώστε εάν κάποιος εκλεγεί και αρνηθεί να αναλάβει καθήκοντα (εκτός για λόγους ανωτέρας βίας), τότε να επιβαρυνθεί με όλα τα έξοδα που προκλήθηκαν (ανθρωποώρες) για την (άσκοπη τελικά) διεξαγωγή της διαδικασίας εκλογής του, πιθανών ακόμη και με έξοδα πρόσληψης ενός συμβασιούχου που θα καλύπτει τις διδακτικές τουλάχιστον ανάγκες μέχρι να επαναπροκυρηχθεί η θέση και διοριστεί άλλος στη θέση του. Ένα τέτοιο μέτρο θα περιόριζε σημαντικά καταχρηστικά φαινόμενα, όπως αυτά που περιγράφω παραπάνω. Με κάποιο τρόπο πρέπει να διασφαλιστούν τα συμφέροντα του δημοσίου.