Υπουργείο Παιδείας, Θρησκευμάτων και Αθλητισμού

Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων

• Σχόλιο του χρήστη 'Γρηγόρης K.' | 31 Μαρτίου 2017, 23:09

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  κ. Υπουργέ Παιδείας Κώστα Γαβρόγλου, είμαι αναπληρωτής ΔΑΣΚΑΛΟΣ απόφοιτος από το ακριτικό παιδαγωγικό τμήμα της Αλεξανδρούπολης. Καθώς σπούδαζα είχα τεράστιες προσδοκίες και ήμουν σίγουρος πως θα δουλέψω ως δάσκαλος μόλις αποφοιτήσω και τελειώσω το στρατιωτικό μου. Στην πορεία ήρθε η κρίση και οι προηγούμενες κυβερνήσεις εξαθλίωσαν το επάγγελμά μου στο βωμό της λιτότητας. (Ακόμη και η δική σας!) Υποβάθμισαν τα δημόσια σχολεία κλείνοντας ή συγχωνεύοντας τα. Έτσι έμεινα επί χρόνια στην αδιοριστία και στο να ψάξω τι θα κάνω με το μέλλον μου, όπως είναι λογικό. Δεν επαναπαύτηκα και έτσι δουλεύοντας σκληρά κατάφερα και απόκτησα το μεταπτυχιακό μου, σε Πανεπιστήμιο του εξωτερικού βέβαια καθώς δε κατάφερα να εισαχθώ σε ελληνικά πανεπιστήμια για διάφορους λόγους. Το έκανα αυτό με γνώμονα την επαγγελματική μου αποκατάσταση. Και ερωτώ, από πότε θεωρείται παράτυπο μέχρι και ανήθικο κάποιος να επιδιώκει το καλύτερο για το μέλλον του; Άλλωστε, αυτός δεν είναι και ένας από τους βασικότερους σκοπούς της εκπαίδευσης; Ειδικά σε περιόδους κρίσης, το να έχω τη δυνατότητα όντας δάσκαλος απλός να μπορώ να απορροφηθώ και σε ένα όμορο κλάδο αυτόν της ειδικής, που παρεμπιπτόντως παγκοσμίως θεωρείται προέκταση της γενικής δηλαδή του βασικού μου πτυχίου, θεωρήθηκε από μέρους μου ως η μοναδική ευκαιρία για τίμια και αξιοπρεπή δουλειά στον τομέα που σπούδασα τα ΠΑΙΔΑΓΩΓΙΚΑ. Την περίοδο εκείνη μάλιστα ο κάτοχοι μεταπτυχιακών κατείχαν πρόταξη στους πίνακες ειδικής, κάτι που σαφώς εθεωρείτο ελκυστικό για πολλούς. Το αν ήταν σωστό ή όχι δε με αφορούσε καθώς τότε δεν είχα την κατάλληλη εμπειρία ώστε να κρίνω κάτι τέτοιο. Αφού το Υπουργείο το επιλέγει κάτι θα ξέρει, έλεγα. Αυτό έληξε με μια Υπουργική απόφαση προ μερικών ετών. Παράλληλα λόγω των αυξημένων αναγκών στην ειδική το Υπουργείο με προσέλαβε ως αναπληρωτή δάσκαλο ΠΕ70 στην παράλληλη στήριξη. Τότε δεν είχα ακόμα το μεταπτυχιακό μου, ωστόσο με καλέσατε από τον πίνακα Γενικής να καλύψω βασικές και σημαντικές ανάγκες στην Ειδική! Εμένα που δεν είχα ΚΑΜΙΑ εξειδίκευση τότε. Έτσι λοιπόν προσέφερα τις υπηρεσίες μου σε ακριτική περιοχή της Θράκης για ένα έτος με αντίτιμο την αντίστοιχη προϋπηρεσία. Δε μου είπε κανείς τίποτα τότε. Την επόμενη χρονιά, και αφού είχα πάρει το μεταπτυχιακό μου, πλέον, είχα αυξημένα προσόντα και την δυνατότητα να κάνω αίτηση και στον πίνακα της ειδικής. Τη δυνατότητα αυτή μου την έδωσε το Υπουργείο και με αντάμειψε με την ανάλογη προϋπηρεσία. Μου την έδωσε γιατί είχε ανάγκες στην ειδική και ήταν προτιμότερο να προσλάβει προσωπικό πιο εξειδικευμένο από έναν απλό δάσκαλο. Τότε λοιπόν ξαφνικά έγινα αντικείμενο σχολιασμού λες και έκανα κάτι κακό. Επειδή δηλαδή αποκτούσα προϋπηρεσία, την οποία επαναλαμβάνω μου την έδινε το Υπουργείο δεν την έκλεβα, οι συνάδερφοι μου που δεν είχαν μεταπτυχιακό και προσλαμβάνονταν αργότερα από μένα γκρίνιαζαν και ήθελαν να τιμωρηθώ. Να μη μετράει δηλαδή η προϋπηρεσία μου στον πίνακα γενικής, τον πίνακά μου! Σε περίπτωση που το Υπουργείο προέβαινε σε μια τέτοια κίνηση θα πετούσε 2 χρόνια από τη ζωή μου καθώς δεν είχα κανένα δικαίωμα στην ειδική, όπου και θα μετρούσε η προϋπηρεσία μου, διότι σε μερικά χρόνια θα έχανα τη σειρά μου από τους νέους απόφοιτους ΠΕ 71 ειδικής επειδή προτάσσονταν έναντι όλων. Η εκπαίδευση είναι μία και ενιαία. Στα νέα πλαίσια της συμπερίληψης ο εκπαιδευτικός της τάξης καλείται να ανταποκριθεί ισότιμα σε όλους τους μαθητές του, και σε αυτούς με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες. Στα πλαίσια αυτά ένας δάσκαλος όπως εγώ με επιπλέον εξειδίκευση κιόλας σε θέματα ειδικής είναι ο πλέον κατάλληλος στο να αναλάβει και να χειριστεί μια τάξη και να είναι και υπεύθυνος για όλους τους μαθητές ανεξαρτήτως των αναγκών τους. Θα μου πείτε ουτοπικό... Αυτό απαιτούν όμως οι σύγχρονες επιστημονικές προσεγγίσεις για το νέο συμπεριληπτικό σχολείο. Ένα σχολείο όπου ο κανονικός μαθητής θα είναι απόλυτα ίσος με έναν μαθητή με ιδιαίτερες ανάγκες όπως επίσης θα είναι ίσος και με έναν αλλοδαπό ή έναν πρόσφυγα μαθητή. Αυτές άλλωστε είναι και η βασικότερες αξίες του πολιτεύματός μας. Συνεπώς και με την συγκεκριμένη προωθούμενη απόφασή σας οφείλω να ομολογήσω πως δικαιώνονται οι κόποι μου και θεωρώ πως οδεύετε προς τη σωστή πορεία. Την πορεία της ολοκλήρωσης του σχολείου του μέλλοντος, του σχολείου της ΙΣΟΤΗΤΑΣ και της εξάλειψης των διαφορών. Παρά την προφανή μου δικαίωση ΟΜΩΣ δε μπορώ να κρύψω την έντονη ανησυχία μου για την μελλοντική ανταμοιβή μου από εσάς. Διότι μπορεί η προϋπηρεσία μου να φαίνεται κατοχυρωμένη και ακλόνητη, αλλά μερικοί συνάδελφοί μου μιλούν για αδικία εις βάρος τους και απαιτούν ακόμη και δικαστικά την αποπομπή μου από το νέο αυτό σχολείο. Οφείλεται να κατοχυρώσετε την εργασία μου στην εκπαίδευση, όπως ακριβώς συμβαίνει και με τους ΜΟΝΙΜΟΥΣ δασκάλους, ασχέτως δηλαδή του πίνακα που προσλήφθηκα καθώς το βασικό μου πτυχίο είναι ΕΝΑ, αυτό του ΔΑΣΚΑΛΟΥ. Άρα θα ήταν αδιανόητο να μη μετράει η προϋπηρεσία μου σε πίνακα δασκάλων γενικής. Όπως επίσης και θα ήταν καταδικαστέος σε οποιοδήποτε δικαστήριο ενδεχόμενος εμπαιγμός από μέρους υπουργείου αναφορικά με την ΜΗ προσμέτρηση της προϋπηρεσίας μου. Το κράτος ως μηχανισμός εξυπηρέτησης των πολιτών οφείλει να είναι αξιόπιστο και δίκαιο με βάση τους νόμους του. Με βάση όλα τα παραπάνω και με την προϋπόθεση της κατοχύρωσης της ΔΙΠΛΗΣ προσμέτρησης μπορώ να ΣΤΗΡΙΞΩ ανοιχτά την Υπουργική σας Απόφαση. Ευχαριστώ για το χρόνο σας! Υ.Γ: Ευελπιστώ να εισακουστώ και η επιστολή μου αυτή να φτάσει στα χέρια σας.