• Σχόλιο του χρήστη 'μαρινακης νικος' | 25 Νοεμβρίου 2009, 23:21

    Σεβασμός στον ασε..π, σεβασμός όμως και στην προϋπηρεσία. Οι μαθητές έχουν καθηγητές, και το πρόβλημα δεν είναι μόνο αυτοί, αλλά το όραμα και οι στόχοι που θέτουμε. Ας ξεκινήσουμε με την θέση: τι μαθητές θέλουμε και κατόπιν στο επόμενο σκαλοπάτι... Αν θέλετε ασε..π, τότε αυτός να ισχύει για όλους.., δηλαδή : πανεπιστημιακούς, δικηγόρους, γιατρούς, μηχανικούς, ψυχολόγους, πολιτικούς, βουλευτές (ακούς εκεί να πολιτεύονται τα μοντέλα, οι τραγουδιστές, οι ηθοποιοί, και οι αθλητές. Αυτό είναι κατάντια. Αλλά αφού έχουν φτιάξει τέτοιους πολίτες, τι περιμένεις... Αν θέλετε δοκιμές, εξετάσεις και δοκιμασίες, τότε αυτές να ισχύουν και για τους μόνιμους καθηγητές - δασκάλους (παλαιούς και νέους). Ξεσκόνισμα δεν θέλετε;. Και εδώ μπαίνει το πολιτικό κόστος. Άρα το αφήνουμε και ζούμε ξανά την μιζέρια μας. Οι αλλαγές πρέπει να αφορούν και την οικογένεια. Η εκπαίδευση δεν είναι ασύνδετη με την κοινωνία, αλλά εξαρτάται από αυτήν. Τρέφεται και τρέφει. Οι νομοθέτες να σκεφτούν, να μπουν στην θέση των χιλιάδων φτωχών σκλάβων ωρομισθίων - αναπληρωτών , να καταλάβουν τι περνούν οι οικογένειες τους, και να πιστέψουν επιτέλους οι κυβερνώντες ότι η Ελλαδίτσα ξέρει και μπορεί να αντιστέκεται στους "ξένους" κατακτητές. Όχι μισά πράγματα. Όχι πασαλείμματα και φτηνά πυροτεχνήματα. Μετά τιμής ένας ωρομίσθιος φτωχούλης περιπλανώμενος αδιόρθωτος.