• Σχόλιο του χρήστη 'markos' | 2 Απριλίου 2017, 01:41

    Θα ήθελα να κατανοήσει η ανώτερη αρχή οτι η πρωτοβάθμια και η δευτεροβάθμια εκπαίδευση αποτελούν διαφορετικά μέρη της εκπαίδευσης, γι'αυτό διαχωρίζονται άλλωστε σε ξεχωριστές βαθμίδες. Οι νόμοι δε μπορούν πάντα να είναι κοινοί. Η δευτεροβάθμια εκπαίδευση δεν διαθέτει τμήματα ειδικής αγωγής. Ο καθηγητής γενικής αγωγής εξειδικεύεται με μεταπτυχιακούς και διδακτορικούς τίτλους στην ειδική εκπαίδευση και εργάζεται βάση αυτών και μόνο. Θεωρώ πολύ σημαντικό που αποκαταστάθηκε η αδικία χρόνων με το σεμινάριο των 400 ωρών. Η αθροιστικότητα του σεμιναρίου θα ήταν δίκαιη μόνο εφόσον αφορούσε όλους και όχι ένα μέρος των εκπαιδευτικών (των πριν το 2010). Τα κοινωνικά κριτήρια είναι πολύ σημαντικά. Το κράτος πρόνοιας οφείλει να φροντίζει για τις ειδικές κατηγορίες αλλά σε αυτή τη περίπτωση δεν υπήρξε μέτρο. Εφόσον χρειαζόμαστε στην εκπαίδευση ανθρώπους που θα μπορέσουν να επιτελέσουν καλύτερα το εκπαιδευτικό έργο οφείλουμε να μοριοδοτήσουμε περισσότερο τα κριτήρια ακαδημαικής κατάρτησης και προυπηρεσίας. Με το νέο τρόπο μοριοδότησης κοινωνικών κριτηρίων (7 μόρια) ιδιαίτερα στους πολύτεκνους, δίνεται προτεραιότητα σε αυτούς έναντι των κατόχων διδακτορικού με 6 μόρια να εργαστούν. Που θα οφελήσει αυτό μια δημόσια ποιοτική εκπαίδευση;