Υπουργείο Παιδείας, Θρησκευμάτων και Αθλητισμού

Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων

• Σχόλιο του χρήστη 'Panos iliopoulos' | 9 Ιουνίου 2010, 15:25

  Μόνιμος Σύνδεσμος

     Βρίσκω εξαιρετικά φιλόδοξους, σε βαθμό μη ρεαλιστικό, τους στόχους του προγράμματος, λαμβανομένου υπόψην του στενού χρονικού περιθωρίου υλοποίησης(Δεκέμβριος 2013) και της δυσκολίας εφαρμογής του. Πιστεύω ότι θα πρέπει να περιοριστεί η στόχευση του έργου στην δημιουργία τόσο διαδικτυακών όσο και δια ζώσης τοπικού χαρακτήρα  «κοινοτήτων μάθησης» οι οποίες με  τη δημιουργία συνεργατικού κλίματος, την αξιοποίηση της δυναμικής της ομάδας, το διαμοιρασμό εμπειριών μεταξύ ων μελών της και την εφαρμογή εξ’ αποστάσεως εκπαιδευτικής μεθοδολογίας, θα συμβάλλει στην ριζική αλλαγή της φυσιογνωμίας των σχολικών μονάδων σε ολοκληρωμένα περιβάλλοντα μαθησιακής αλληλεπίδρασης όπου δεν μαθαίνουν μόνο οι μαθητές, αλλά και οι καθηγητές, και οι γονείς ακόμη.  Η υπερβολική εμμονή για την εισαγωγή νέων τεχνολογιών μέσα στην τάξη, στην παρούσα φάση, όπως θεωρώ ότι είναι ο δια-δραστικός πίνακας είναι κινήσεις περισσότερο εντυπωσιασμού και λιγότερο  ουσίας, (π.χ. περσινή διανομή μαθητικών Η/Υ) , και θα απορροφήσουν  σημαντικούς οικονομικούς πόρους οι οποίοι θα μπορούσαν να έχουν πολλαπλάσια αποτελεσματικότητα αν επενδύονταν σε διαρκείς δομές υποστήριξης του εκπαιδευτικού έργου και στην επαγγελματική ανάπτυξη των εκπαιδευτικών. Η διάρκεια  (200 ώρες) πιστεύω πως είναι ικανοποιητική αφού θα συνδυαστούν με την παράλληλη λειτουργία  κοινοτήτων μάθησης . ιδιαίτερη προσοχή θα πρέπει να δοθεί τόσο στην έναρξη της πρώτης φάσης επιμόρφωσης η οποία θα πρέπει να αρχίσει το αργότερο στα τέλη του Σεπτέμβρη, ώστε να υπάρχει η δυνατότητα εφαρμογής πρακτικών άμεσα στη σχολική τάξη. Ένα άλλο σημείο που θα πρέπει να προσεχθεί είναι το χρονικό περιθώριο για την ολοκλήρωση της κάθε φάσης, πιστεύω ότι μια περίοδος τριών μηνών θα είναι καλή.  Όσο αφορά το εκπαιδευτικό υλικό πιστεύω ότι είναι ουτοπική η αναζήτηση ικανού όγκου ποιοτικού εκπαιδευτικού υλικού υπό τις παρούσες συνθήκες (ελάχιστος χρόνος, λειτουργία σχολείων, κουλτούρα εκπαιδευτικών κλπ.). Συνεπώς, γνώμη μου είναι,  ότι το βάρος, τουλάχιστον κατά την πρώτη περίοδο εφαρμογής, θα πρέπει να δοθεί στην εύστοχη επιλογή και την εκπαίδευση των επιμορφωτών, ιδιαίτερα του Β’ επιπέδου, οι οποίοι θα είναι αυτοί που θα έχουν το δυσκολότερο έργο αφού θα πρέπει να εμπνεύσουν και να βοηθήσουν αποτελεσματικά τους εκπαιδευτικούς.    Τέλος θα ήθελα να επισημάνω μια κρίσιμη λεπτομέρεια. Τα  περί «νέου σχολείου» ακούγονται ως εκφράσεις εντυπωσιασμού, οι οποίες αφ ενός μεν είναι συνηθισμένες από κάθε νέα ηγεσία του υπουργείου παιδείας τα τελευταία 20 τουλάχιστον χρόνια και έτσι δεν προκαλούν καμία εντύπωση πλέον, αφ’ ετέρου δε προδιαθέτουν αρνητικά τους εκπαιδευτικούς αφού έχουν νιώσει στο πετσί τους,  τόσο αυτοί όσο και οι κατά καιρούς μαθητές τους, τους ελάχιστα επιτυχημένους πειραματισμούς του κάθε αυτόκλητου «μεταρρυθμιστή». Θα πρέπει να έχουμε πάντα στο μυαλό μας, ότι οι ουσιαστικές αλλαγές στο χώρο της παιδείας, και όχι μόνο, επιτυγχάνονται σταδιακά επιφέροντας συνεχείς μικρές ή μεγάλες βελτιώσεις. Τις βελτιώσεις αυτές ο εκπαιδευτικός δεν θα πρέπει να καλείτε μόνο να τις υλοποιήσει αλλά και να τις προτείνει ή  και να συμμετέχει στο σχεδιασμό τους όπως πολύ σωστά και εσείς προτείνετε. Το ουσιαστικό και διαρκές κέρδος από όλη αυτήν την προσπάθεια θα είναι να καταφέρουμε, όλοι μαζί, να δημιουργήσουμε τοπικές κοινότητες μάθησης, οι οποίες, με μικρή υποστήριξη, θα συνεχίσουν να λειτουργούν και μετά το τέλος του προγράμματος αυτού, αλλάζοντας δραστικά το λιμνάζον τοπίο στο χώρο της εκπαίδευσης, και συμβάλλοντας τα μέγιστα στον διαρκή και αποτελεσματικό μετασχηματισμό του.