Υπουργείο Παιδείας, Θρησκευμάτων και Αθλητισμού

Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων

• Σχόλιο του χρήστη 'ΣΑΡΑΝΤΟΣ ΨΥΧΑΡΗΣ' | 13 Ιουνίου 2010, 17:37

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Για να αξιοποιηθούν οι ΤΠΕ θα πρέπει να γίνουν επενδύσεις στο ανθρώπινο δυναμικό που θα ασχοληθεί με τις ΤΠΕ, ώστε να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις της κοινωνίας της πληροφορίας αποκτώντας τις κατάλληλες γνώσεις και δεξιότητες μέσα από : (1) την εκπαίδευση,(2) την κατάρτιση-επιμόρφωση και (3) την Δια –Βίου μάθηση και επομένως αναπόφευκτα θα πρέπει να επαναπροσδιορισθεί ο ρόλος των ΤΠΕ στην εκπαίδευση. Η μέχρι τώρα εισαγωγή των ΤΠΕ στο εκπαιδευτικό σύστημα –με ορισμένες εξαιρέσεις-ασχολήθηκε με τη χρήση λογισμικών και τη παιδαγωγική-διδακτική χρήση τους αλλά και με αυτοπεριορισμούς ως προς την εξέταση μόνο «σε ευθεία γραμμή» της σχέσης μεταξύ ΤΠΕ και Διδακτικής. Αυτό πιθανώς προκάλεσε τον αποκλεισμό επιστημόνων που θα μπορούσαν να νοηματοδοτήσουν πληρέστερα τη σχέση των ΤΠΕ με την Εκπαίδευση και να οριοθετήσουν το επιστημονικό αυτό πεδίο σύμφωνα με τα διεθνή πρότυπα ως «την Υπολογιστική Επιστήμη στην Εκπαίδευση». Η προσέγγιση αυτή για τις ΤΠΕ στην εκπαίδευση δημιούργησε νεφελώματα και στην εκπαίδευση-επιμόρφωση των εκπαιδευτικών. Οποιαδήποτε διασύνδεση των ΤΠΕ με την Εκπαίδευση και την Επιμόρφωση θα πρέπει να γίνεται με ορισμένες βασικές αρχές όπως: 1. την διασφάλιση της ποιότητας από ένα μητρώο επιστημόνων που θα συνδυάζουν πραγματικά την Υπολογιστική Επιστήμη με την Διδακτική/Παιδαγωγικά και δεν θα περιορίζονται μόνο στα Παιδαγωγικά και σε γενικές αρχές-νεφελώματα. 2.την υιοθέτηση νέων προσεγγίσεων για την εισαγωγή των ΤΠΕ.. Διεθνώς για παράδειγμα χρησιμοποιείται ευρύτατα η Υπολογιστική προσέγγιση σύμφωνα με το σχήμα: πρόβλημα ↔ θεωρία ↔ μοντέλο ↔ μέθοδος-προσομοίωσης ↔ υλοποίηση (με γλώσσες προγραμματισμού ή λογισμικά) ↔ αξιολόγηση, και αποδίδεται με τον όρο Υπολογιστικό Πείραμα και η οποία συνδυάζει την επίλυση προβλήματος-την συνεργατική μάθηση και την διερευνητική μάθηση και δεν καταλήγει σε απλές θεωρητικές και συνήθως δυσάρεστες αποδοχές από τους εκπαιδευτικούς. 3. τη διαθεματική/διεπιστημονική προσέγγιση της εκπαίδευσης-επιμόρφωσης μέσα από πραγματικά προβλήματα, γεγονός που απαιτεί σοβαρή προσπάθεια –κυρίως από ειδικούς του γνωστικού αντικειμένου και όχι μόνο "Παιδαγωγούς". 4. την εκπαίδευση-επιμόρφωση σε υπολογιστικές τεχνικές και σε πρακτικά ζητήματα συνύπαρξης των ΤΠΕ με τις θεωρίες μάθησης μέσω της χρήσης ανοικτού και ελεύθερου λογισμικού ( η Πολιτεία θα έχει και τεράστιο οικονομικό όφελος και επιστήμονες θα βρουν εργασία). Είναι αυτονόητο ότι η blended μορφή επιμόρφωσης είναι η ενδεδειγμένη αλλά το θέμα δεν είναι αυτό, αλλά ποιοι θα την υλοποιήσουν. Οι εκπαιδευτικοί χρειάζονται πρακτικές λύσεις και όχι θεωρητικές προτροπές που έχουν ολέθρια αποτελέσματα έως τώρα στην επιμόρφωση. Δεν χρειάζεται να νεκρώσουμε πάλι την εισαγωγή των ΤΠΕ από συμπαγείς ομάδες αλλά να την αφήσουμε ανοικτή σε ανθρώπους που μπορούν να δράσουν πρακτικά. Να μπορεί π.χ. στην επιμόρφωση να φτιαχτεί από τον εκπαιδευτή από την αρχή ένα σύστημα διαχείρισης της μάθησης(π.χ. Moodle), να μην περιοριστούμε σε διδασκαλία το «πως γίνεται κάτι» αλλά να δημιουργούνται οι εφαρμογές, να αναδειχθούν τα πρακτικά προβλήματα υλοποίησης και να συγκριθούν τα αποτελέσματα χρήσης με άλλα προγράμματα στο εξωτερικό. Στο Πρόγραμμα Π2 έγινε σοβαρή προσπάθεια σε ΠΑΚΕ να ξεφύγουμε από τα θεωρητικά θέματα και έχει φτιαχτεί κατάλληλο επιμορφωτικό υλικό με σενάρια και από το ΠΙ και από το ΕΑΙΤΥ , επομένως υπάρχει υλικό ήδη το οποίο μπορεί να για εξοικονόμηση χρημάτων.