Αρχική «Καθορισμός κριτηρίων πρόσληψης αναπληρωτών εκπαιδευτικών στην ΕΑΕ»Άρθρο 03 – Πίνακες μοριοδότησηςΣχόλιο του χρήστη Δημήτρης | 2 Απριλίου 2017, 21:51
  • Σχόλιο του χρήστη 'Δημήτρης' | 2 Απριλίου 2017, 21:04

    Επικροτώ την βούληση του υπουργείου να βάλει ένα τέλος στην αδικαιολόγητη πρόταξη των αποφοίτων των τμημάτων ειδικής αγωγής. Πρόκειται για μία σημαντική κίνηση για την αποκατάσταση στρεβλώσεων και προβλημάτων που δημιούργησε η επιπόλαιη αντιμετώπιση της ΕΑΕ κατά τα προηγούμενα χρόνια. Επιβάλλεται να δοθεί ένα τέλος στην απαράδεκτη κατάσταση που επιβλήθηκε τα τελευταία τρία χρόνια στους πίνακες αναπληρωτών ΕΑΕ. Η μοριοδότηση που προτείνει το υπουργείο, αν και ιδιαίτερα ισοπεδωτική απέναντι σε προσόντα ανώτερα ενός και μόνο βασικού πτυχίου (το οποίο είναι το χαμηλότερο επίπεδο πανεπιστημιακής εκπαίδευσης), δεδομένου ότι πρόκειται για μία προσπάθεια εύρεσης λύσης η οποία να προστατεύει τα επαγγελματικά δικαιώματα όλων των εργαζομένων στο χώρο, δεν μπορεί παρά να αξιολογηθεί θετικά. Η πρόταξης των κλάδων ΠΕ61/71 με μοναδικό κριτήριο το βασικό τους πτυχίο ισοδυναμεί με πλήρη και αναδρομική αφαίρεση επαγγελματικών δικαιωμάτων από τους εκπαιδευτικούς ΠΕ60/70 ΕΑΕ (τον παλαιότερο κλάδο εκπαιδευτικών ΕΑΕ), στους οποίους ανήκαν αποκλειστικά τα επαγγελματικά δικαιώματα που οι ΠΕ61/71 απέκτησαν μόλις το 2008. Κάτι τέτοιο είναι αδιανόητο να συμβαίνει σε ένα κράτος δικαίου που σέβεται τους πολίτες του. Μία τέτοια απαίτηση, προκειμένου να μην γίνει το βασικό πτυχίο στην ειδική αγωγή «αόρατο» δεν αποτελεί δίκαιη εργασιακή διεκδίκηση αλλά ανθρωποφαγία. Η μοριοδότηση που προτείνεται από το υπουργείο κάθε άλλο παρά «αόρατο» κάνει το βασικό πτυχίο στην ειδική αγωγή. Συγκεκριμένα αξίζει να επισημανθεί ότι η μοριοδότηση των 5 μονάδων για το βασικό πτυχίο στην ειδική αγωγή αντικειμενικά είναι υπερβολική. Με ποια λογική μοριοδοτείται περισσότερο από μεταπτυχιακό, δύο μόρια περισσότερο από διδασκαλείο και μόλις ένα μόριο λιγότερο από διδακτορικό το βασικό πτυχίο στην ειδική αγωγή; Αυτή η μοριοδότηση αναπόφευκτα αποτελεί απαξίωση προσόντων ανώτερων του βασικού πτυχίου αλλά και μη αναγνώριση του βασικού παιδαγωγικού πτυχίου προσχολικής και δημοτικής εκπαίδευσης ως βασικό προσόν για την εκπαίδευση παιδιών με αναπηρία ή/και ΕΕΑ. Τα παιδαγωγικά τμήματα προσχολικής και δημοτικής εκπαίδευσης , και όχι παιδαγωγικά τμήματα γενικής αγωγής (βλ. Π.Δ. 320/1983 και Ν.1566/1985), δεν είναι σχολές άσχετες ή απλά παρεμφερείς με το αντικείμενο των τμημάτων ειδικής αγωγής, αλλά τμήματα των οποίων αντικείμενο ανέκαθεν ήταν η εκπαίδευση των παιδιών με αναπηρίες ή/και ΕΕΑ, και αυτά τα τμήματα προϋπήρχαν των τμημάτων ειδικής αγωγής. Ο χώρος της εκπαίδευσης παιδιών με αναπηρίες ή/και ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες υπήρχε και πριν την δημιουργία τμημάτων ειδικής αγωγής. Επιπλέον μέχρι την ψήφιση του νόμου 3699 /2008 τα βασικά πτυχία στην ειδική αγωγή δεν συνδέονταν με επαγγελματικά δικαιώματα στην εκπαίδευση. Συνεπώς η μόνη νομικά κατοχυρωμένη πορεία προετοιμασίας εκπαιδευτικών ΕΑΕ ήταν η απόκτηση σε πρώτη φάση παιδαγωγικού πτυχίου προσχολικής ή δημοτικής εκπαίδευσης και στη συνέχεια η συμπληρωματική εξειδίκευση. Η φοίτηση σε ένα από τα δύο τμήματα ειδικής αγωγής μέχρι το 2008 δεν αποτελούσε ούτε έγκυρη ούτε κατοχυρωμένη πορεία εκπαίδευσης για εκπαιδευτικούς ΕΑΕ. Πού είναι η συνέχεια του κράτους απέναντι σε ανθρώπους που έκαναν τις επιλογές τους σε αυτό το πλαίσιο; Με ποια λογική «επιβραβεύεται» με 5 μόρια κάποιος που επέλεξε την μη κατοχυρωμένη πορεία του βασικού πτυχίου στην ειδική αγωγή, ενώ αυτός που κατά την ίδια χρονική περίοδο επέλεξε την νομικά κατοχυρωμένη και πιο χρονοβόρα διαδρομή της εξειδίκευσης, πραγματοποιώντας μεταπτυχιακές σπουδές μετά την ολοκλήρωση του βασικού παιδαγωγικού του πτυχίου, «τιμωρείται» επειδή ουσιαστικά επέλεξε την έγκυρη διαδρομή; Το γεγονός ότι οι εκπαιδευτικοί ΕΑΕ είναι εκπαιδευτικοί που μπαίνουν σε ενταξιακές δομές στα γενικά σχολεία, αλλά και η διεύρυνση του ρόλου και των αρμοδιοτήτων των ειδικών σχολείων (λειτουργία ΣΔΕΥ) στα πλαίσια της ενταξιακής αναμόρφωσης της εκπαίδευσης, καθιστούν ακόμη πιο υπερβολική τη μοριοδότηση ενός και μόνο προσόντος, επιπέδου βασικού πτυχίου (το χαμηλότερο δηλαδή επίπεδο πανεπιστημιακής εκπαίδευσης) σε έναν τομέα ( την ειδική αγωγή) που από επιστημονικής πλευράς δεν αποτελεί ξεχωριστό κλάδο από την παιδαγωγική επιστήμη (το αντικείμενο δηλαδή των παιδαγωγικών τμημάτων δημοτικής και προσχολικής εκπαίδευσης), αλλά και ως ξεχωριστό αντικείμενο βασικής πανεπιστημιακής εκπαίδευσης είναι επιστημονικά αλλά και ιδεολογικά παρωχημένο( βλ. http://www.unesco.org/education/pdf/SALAMA_E.PDF http://www.ibe.unesco.org/fileadmin/user_upload/Policy_Dialogue/48th_ICE/CONFINTED_48-3_English.pdf http://www.uis.unesco.org/Library/Documents/disabchild09-en.pdf http://siteresources.worldbank.org/EDUCATION/Resources/278200-1099079877269/547664-1099079993288/InclusiveEdu_efa_strategy_for_children.pdf ). Από επιστημονικής/παιδαγωγικής πλευράς ένα και μόνο βασικό πτυχίο (είτε ειδικής αγωγής είτε γενικής όπως συχνά χαρακτηρίζεται προς αποφυγή σύγχυσης με το πτυχίο ειδικής αγωγής, και δυστυχώς χωρίς κανείς να θορυβηθεί από το γεγονός ότι αυτή η διάκριση είναι ο καθρέφτης της ιδεολογίας του αποκλεισμού) δεν είναι επαρκές προσόν για την προετοιμασία ειδικών παιδαγωγών που καλούνται να στηρίξουν την ενταξιακή εκπαίδευση. Και επειδή η ενταξιακή εκπαίδευση δεν είναι ένα θέμα γενικού θεωρητικού ενδιαφέροντος άνευ πρακτικής σημασίας, αλλά κατεξοχήν ζήτημα ανθρωπίνων δικαιωμάτων, η επίκληση των συμφερόντων και δικαιωμάτων των παιδιών με αναπηρίες ή/και ΕΕΑ δεν αποτελεί επιχείρημα ούτε υπέρ της πρόταξης εκπαιδευτικών με βασικό πτυχίο στην ειδική αγωγή, αλλά ούτε και για την υπερβολική μοριοδότηση του βασικού πτυχίου στην ειδική αγωγή. Τα συμφέροντα και τα δικαιώματα των παιδιών εξ’ ορισμού δεν εξυπηρετούνται από οτιδήποτε αποτελεί εμπόδιο προς την σχολική τους ένταξη, και η διατήρηση της διάκρισης βασικό πτυχίο εκπαιδευτικού ειδικής αγωγής-βασικό πτυχίο εκπαιδευτικού γενικής αγωγής εδώ και χρόνια είναι γνωστό ότι αποτελεί σοβαρό τέτοιο εμπόδιο. Η αναφορά λοιπόν στο καλό των μαθητών με αναπηρίες ή/και ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες για την δημιουργία εντυπώσεων είναι ανήθικη, ιδιαίτερα όταν γίνεται από εκπαιδευτικούς (νυν ή μελλοντικούς). Συνεπώς ο ισχυρισμός περί «αόρατου» βασικού πτυχίου στην ειδική αγωγή, δεν στέκει. Το βασικό πτυχίο στην ειδική αγωγή αντιμετωπίζεται με υπερβολικά ευνοϊκό τρόπο για το επίπεδο πανεπιστημιακής εκπαίδευσης στο οποίο αντιστοιχεί αλλά και σε σχέση με προσόντα ανώτερου επιπέδου πανεπιστημιακής εκπαίδευσης.