Αρχική Αξιολόγηση του Εκπαιδευτικού ΈργουΠοια μορφή αξιολόγησης του εκπαιδευτικού έργου θεωρείτε ως καταλληλότερη να εφαρμοστεί στη σύγχρονη εκπαιδευτική πραγματικότητα και γιατί;Σχόλιο του χρήστη mantz | 17 Ιουνίου 2010, 21:04
Υπουργείο Παιδείας, Θρησκευμάτων και Αθλητισμού Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. |
Συμφωνώ κατ’αρχάς, με την επιλογή της εσωτερικής (αυτο-)αξιολόγησης αντί της εξωτερικής αξιολόγησης για τους λόγους που αναφέρετε και εσείς (π.χ. δαιμονοποίηση της έννοιας της αξιολόγησης). Από εκεί και ύστερα έχω μια αίσθηση ότι τείνετε να επανεφεύρετε τον τροχό. Υπάρχει το Κοινό Πλαίσιο Αξιολόγησης (Common Assessment Framework) που έχει προκύψει από κοινού από όλες τις Δημόσιες Διοικήσεις της Ε.Ε., για τον τρόπο με τον οποίο προτείνεται να (αυτο-)αξιολογούνται όλοι οι δημόσιοι οργανισμοί. Βασικό στοιχείο του Κ.Π.Α. είναι ο προαιρετικός χαρακτήρας του όμως... Θα μπορούσατε να ενισχύσετε με κάποια ελαφρά κίνητρα την τάση των σχολείων να αυτοαξιολογηθούν, χωρίς να καταφύγετε σε ένα σύστημα «υποχρεωτικής αυτοαξιολόγησης» (έχει κάτι το αντιφατικό η έννοια όπως καταλαβαίνετε...) το οποίο δείχνει και αρκετά γραφειοκρατικό. Κατανοώ ότι έχει γίνει μια σημαντική προεργασία αλλά αυτό δεν πρέπει να είναι λόγος να περιοριστείτε στις κατευθύνσεις που έχετε ήδη χαράξει. Ήδη από το ίδιο το κείμενο της πρότασης (ανηρτημένο αρχείο «Πρόταση Αυτοαξιολόγησης») διαφαίνεται σαφής η πιθανότητα να εκφυλιστεί η όλη διαδικασία σε μία τυπική σύνταξη εκθέσεων / ερωτηματολογίων. Θα ήταν δε πολύ πιο πειστικό αν το ίδιο το Υπουργείο Παιδείας, για να δώσει το καλό παράδειγμα αλλά και για να καταλάβουν οι άνθρωποί του τις δυσκολίες του εγχειρήματος, φρόντιζε πρώτο αυτό να αυτοαξιολογηθεί, στο εσωτερικό του, με τον τρόπου που προβλέπει το Κοινό Πλαίσιο Αξιολόγησης. Μια συγκεκριμένη παρατήρηση πάνω σ’ ένα συγκεκριμένο σημείο του προβλεπόμενου σχεδίου: Θεωρώ αρνητικότατο το ότι περιορίζεται η εκπροσώπηση των γονέων και των μαθητών στους «συνδικαλιστικούς» εκπροσώπους τους. Αν θέλετε να προκύπτει μια πραγματικά πλήρης εικόνα των πεπραγμένων του κάθε σχολείου πρέπει να εκπροσωπούνται όλες οι διαφορετικές ομάδες ανθρώπων που ζουν μέσα / γύρω από αυτό. Θα ήταν πολύ προτιμότερο η επιλογή μαθητών / γονέων να γίνεται με κλήρωση, μέσα από το σύνολο των (ενδιαφερόμενων) μαθητών / γονέων, χωρίς περιορισμούς και αποκλεισμούς. Επίσης, μου φαίνεται περίεργο να γίνεται αναφορά σε εισαγωγή καινοτομιών όταν τα σχολεία είναι τόσο ασφυκτικά ελεγχόμενα από την κεντρική κυβέρνηση, μέχρι την τελευταία λεπτομέρεια της λειτουργίας τους. Τέλος, καλό θα ήταν να αρχίσουν να εκτίθενται και κάποια τμήματα του σχολικού πληθυσμού σε μεθόδους / κριτήρια / εκθέσεις εξωτερικής αξιολόγησης, ιδίως ως προς τα αποτελέσματα της εκπαιδευτικής διαδικασίας. Η εξωτερική αξιολόγηση μπορεί να λειτουργήσει ως ένα παράθυρο στον κόσμο για να δώσει σε μαθητές / γονείς / εκπαιδευτικούς μια αίσθηση του που βρίσκονται τα υπόλοιπα εκπαιδευτικά συστήματα και οι υπόλοιποι μαθητές στο σημερινό ανοιχτό αλλά και ανταγωνιστικό περιβάλλον...