Υπουργείο Παιδείας, Θρησκευμάτων και Αθλητισμού

Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων

• Σχόλιο του χρήστη 'Αλέξανδρος Αλεξίου' | 18 Ιουνίου 2010, 09:15

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΙΜΟΡΦΩΣΗ ΤΩΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ Δ.Ε. Η μεταρρύθμιση της ελληνικής δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης-και ιδιαίτερα της λυκειακής – αποτελεί προϋπόθεση εξόδου της από τη στασιμότητα στην οποία εδώ και χρόνια έχει περιέλθει. Μια στασιμότητα που έχει ως βαρύτατη συνέπεια την προϊούσα απαξίωση του λυκείου, καθώς αυτό υποβιβάζεται μόνο σε προθάλαμο του Πανεπιστημίου. Η μεταρρύθμιση στη Β΄βαθμια εκπαίδευση έχει δηλωθεί ως πρόθεση του Υπουργείου και κάποιες απόψεις έχουν ανεπισήμως διατυπωθεί, οι οποίες συγκλίνουν στην αναγκαία –όχι, όμως, και ικανή για ριζική αναβάθμιση της παρεχόμενης παιδείας - συνθήκη της αλλαγής του συστήματος πρόσβασης στην Γ΄ βαθμια εκπαίδευση. Ανάμεσα στις άλλες αναγκαίες παρεμβάσεις πρέπει να είναι και η ουσιαστική και αποτελεσματική επιμόρφωση των εκπαιδευτικών. Δε θα μακρηγορήσω για την αυτονόητη αναγκαιότητα της επιμόρφωσης των εκπαιδευτικών, τόσο όσο αφορά τις επιστημονικές-ακαδημαϊκές τους γνώσεις, όσο και τη μεθοδολογική τους κατάρτιση και την παιδαγωγική τους επάρκεια. Σήμερα η επιμόρφωση αυτή επαφίεται στη φιλοτιμία και τις προσωπικές πρωτοβουλίες του κάθε εκπαιδευτικού-και, φυσικά, και οι δύο αυτές ιδιότητες δε θα πάψουν να είναι απαραίτητες ακόμη και στο αρτιότερο επιμορφωτικό σύστημα. Τα διάφορα βραχυχρόνια σεμινάρια, ημερίδες ή υποδειγματικές διδασκαλίες που κατά καιρούς-ή και συστηματικά, ακόμη-οργανώνουν τοπικοί θεσμικοί εκπαιδευτικοί φορείς ή ρέκτες Σχολικοί Σύμβουλοι, παρ’όλη τη χρησιμότητά τους, δεν μπορούν να θεωρηθούν συστηματική επιμόρφωση. Η επιμόρφωση προϋποθέτει την ολοκληρωτική και βαθιά επαναπροσέγγιση της επιστημονικής γνώσης και της εκπαιδευτικής διαδικασίας, και αυτό μπορεί να γίνει μόνο σε οργανωμένο κέντρο και με χρονική άνεση. Δηλαδή: ο επιμορφούμενος εκπαιδευτικός πρέπει να είναι απερίσπαστος από το πρωινό σχολικό του πρόγραμμα και από τα καθήκοντά του στη σχολική μονάδα που υπηρετεί. Μια απογευματινή επιμόρφωση –έστω συστηματική, επιστημονικά επιμελημένη και μακροχρόνια- σε κουρασμένους από τα πρωινά μαθήματα και επιφορτισμένους με την προετοιμασία της επόμενης μέρας καθηγητές θα ήταν δώρον άδωρον: τελείως αναποτελεσματική, αν όχι προσχηματική… Πρακτικώς δύσκολη η αποκλειστική ενασχόληση του καθηγητή με μια μακρόχρονη (διάρκειας τουλάχιστον ενός σχολικού έτους) επιμόρφωση, αλλά καθήκον της κεντρικής διοίκησης, δηλαδή της πολιτικής και διοικητικής ηγεσίας του Υπουργείου, να βρίσκει ρηξικέλευθες λύσεις σε ακανθώδη προβλήματα. Υπάρχει ήδη εδώ και χρόνια το πρότυπο της επιμόρφωσης των δασκάλων στα διάφορα διδασκαλεία. Πρότυπο που εμπεριέχει προβλήματα (όπως, π.χ., ο μικρός αριθμός επιμορφουμένων και η συνεπαγόμενη δυσκολία πρόσβασης μέσω εξετάσεων) αλλά του οποίου τα αποτελέσματα-όσο, τουλάχιστον, γνωρίζω από προσωπικές πληροφορίες- είναι ικανοποιητικά. Η επιμόρφωση των καθηγητών θα μπορούσε να συνδυαστεί με κίνητρα. Θα μπορούσε να αποτελεί στοιχείο αξιολόγησης προκειμένου να αναλάβει ο καθηγητής διευθυντικές ή ανώτερες διοικητικές θέσεις. Θα μπορούσε να συνοδεύεται από επίδομα επιμόρφωσης, στο πρότυπο του μεταπτυχιακού ή διδακτορικού επιδόματος. Η φοίτηση στα κέντρα επιμόρφωσης θα πρέπει να γίνεται σε υποχρεωτική βάση, με όριο απουσιών και τελικό πιστοποιητικό, στο οποίο θα αναγράφεται χαρακτηρισμός της επίδοσης του επιμορφωμένου καθηγητή. Και η ίδια η επιμόρφωση θα μπορούσε να λάβει υποχρεωτικό χαρακτήρα, εφόσον, βέβαια, πληρούται η απαραίτητη προϋπόθεση της αποκλειστικότητας. Ο επιμορφούμενος καθηγητής καλό είναι να παρακολουθήσει γενικά σεμινάρια ανανέωσης των επιστημονικών του γνώσεων και παιδαγωγικών του ικανοτήτων, αλλά και να επιλέξει ο ίδιος –σε συνεργασία με τους επιμορφωτές- πεδίο εξειδίκευσης, πιθανώς με την εκπόνηση μιας σύντομης πρωτότυπης διπλωματικής εργασίας. Πιστεύω πως η συστηματικά και προσεκτικά οργανωμένη επιμόρφωση, επικεντρωμένη στις ιδιαιτερότητες της ελληνικής παιδείας και προσαρμοσμένη στις απαιτήσεις της σημερινής εποχής, θα μπορούσε να αποτελέσει μοχλό προόδου της Εκπαίδευσης στον τόπο μας, αλλά και ψυχολογική τόνωση των εκπαιδευτικών. Αλέξανδρος Αλεξίου