Υπουργείο Παιδείας, Θρησκευμάτων και Αθλητισμού

Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων

• Σχόλιο του χρήστη 'Φωτεινή' | 2 Απριλίου 2017, 22:37

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Η ισότιμη αντιμετώπιση, όπως συνετά αυτή την στιγμή επιχειρείται, αποτελεί το κλειδί για την αντιμετώπιση των προβλημάτων που έχουν δημιουργηθεί. Δεν υποστηρίζω την πρόταξη κάποιων εκπαιδευτικών, αν και θα με συνέφερε ως ΠΕ 60.50, σε αντίθεση με τους συναδέλφους ΠΕ 71/61. Ας πάρουμε λοιπόν τα πράγματα από την αρχή, χωρίς κραυγές για δημιουργία εντυπώσεων. Η Ε.Α. στην Ελλάδα, όπως συμβαίνει και παγκοσμίως, στελεχωνόταν πάντα με δυναμικό εκπαιδευτικών παιδαγωγικών τμημάτων με περαιτέρω εξειδίκευση. Την εξειδίκευση αυτή την προσέφερε το Κράτος μέσω των Διδασκαλείων, μέχρι το 2010 που έπαψαν να λειτουργούν. Ο μόνος τρόπος από τότε για εξειδίκευση είναι οι διδακτορικές και μεταπτυχιακές σπουδές, πέραν των συναδέλφων οι οποίοι εργάζονταν στην Ε.Α. απευθείας από την γενική, λόγω ελλείψεως εξειδικευμένων εκπαιδευτικών, γιατί όσοι και αν ασχολούνταν με το αντικείμενο οι ανάγκες αυξάνονταν με τα χρόνια. Παράλληλα, λόγω των αυξημένων αυτών αναγκών, δημιουργήθηκαν και τα τμήματα των ΠΤΕΑ και ΠΑΜΑΚ με βασικό πτυχίο ως εξειδίκευση στην Ε.Α., οι πρώτοι απόφοιτοι των οποίων άρχισαν να υπάρχουν από το 2002, γνωρίζοντας ότι θα κατατάσσονται μετά τους ΠΕ 70.50/60.50 και χωρίς να έχουν δικαίωμα να προσφέρουν τις υπηρεσίες τους στην γενική αγωγή (εδώ να σημειώσω ότι θεωρώ πως πρέπει το Κράτος να φροντίσει, ώστε να μπορούν να εργάζονται και στα γενικά σχολεία γιατί η εκπαίδευση είναι ενιαία και δεν μπορεί να υφίσταται αυτός ο διαχωρισμός). Στην ουσία δηλ. ενώ γινόταν προσπάθεια για συμπερίληψη και ένταξη των μαθητών, “απο – εντασσόταν” η ειδική αγωγή από την γενική παιδαγωγική, κάτι το οποίο ήταν πρωτοφανές. Το σύστημα λοιπόν λειτουργεί όλα αυτά τα χρόνια με αυτόν τον τρόπο, μέχρι το 2014 που με μία Υ.Α. αλλάζει ο τρόπος κατάταξης εντελώς αιφνίδια και ανατρεπτικά, δίνοντας πρόταξη στους εκπαιδευτικούς ΠΕ 61/71. Ακριβώς αυτές τις αντιφάσεις έρχεται να εξισορροπήσει ο παρόν νόμος, δίνοντας ισότιμα την ευκαιρία σε όλους τους συναδέλφους να συνεχίσουν να εργάζονται χωρίς τον φόβο εκδίωξης, μετά από πολλά χρόνια εργασίας. Πραγματικά ξεπερνά τα όρια της λογικής το να θεωρούνται μέχρι το 2014 οι ΠΕ 70/60.50 οι πλέον εξειδικευμένοι στην Ε.Α. και να προτάσσονται (εκτοπίζοντας χρόνο με το χρόνο ακόμη και οι έχοντες μηδενική προϋπηρεσία, εκπαιδευτικούς με πολύχρονη εμπειρία και βασικό πτυχίο) και ξαφνικά πριν 3 χρόνια να πάψουν να είναι, προτασσόμενοι οι ΠΕ 71 ως αυτή τη φορά οι πλέον ειδικοί. Είναι λογικό λοιπόν να υπάρχουν στρεβλώσεις, αντιθέσεις και συγκρούσεις. Δεν πρέπει να υπάρχει πρόταξη καμίας πλευράς. Επειδή όμως δεν είναι δίκαιο κανένας να νιώσει την ματαίωση που ένιωσα και εγώ το 2014, όταν εντελώς ξαφνικά μετά από τόσα χρόνια εργασίας με διαφορετικά δεδομένα όλα άλλαξαν μαζί και τα πλάνα ζωής, θεωρώ ότι πρέπει να υπάρξει ειδική πρόβλεψη για τους εισαχθέντες των ΠΤΕΑ και ΠΑΜΑΚ των 3 τελευταίων ετών, γιατί εκείνοι πραγματικά μπήκαν με άλλα δεδομένα στη σχολή τους. Οι προηγούμενοι απόφοιτοι γνώριζαν από την αρχή των σπουδών τους τα δεδομένα με τα οποία πορεύονταν, όπως και γνωρίζουν πολύ καλά ότι θα συνεχίσουν να εργάζονται και μάλιστα εκείνοι που εργάζονται πολλά χρόνια όπως και εγώ κεν πρόκειται να πέσουν ούτε μία θέση, αλλά απλά θα πάψει το παράλογο να περιμένουμε κάθε χρόνο τους πίνακες κατάταξης των αναπληρωτών για να δούμε αν και που θα βρεθούμε να δουλέψουμε, χάνοντας τις θέσεις από τους νέους απόφοιτους, χωρίς καμία εμπειρία. Τέλος, να σημειώσω ότι δεν επιτρέπω σε κανέναν να μειώνει την εμπειρία μου των 9 ετών στην Ε.Α., ξεκινώντας μάλιστα σε εποχές όπου στον πίνακα των ΠΕ 60.50/61 υπήρχαν περίπου 90 άτομα, από τα οποία μόνο 14 ΠΕ 61. Επίσης, δεν επιτρέπω σε κανένα να απαξιώνει τις σπουδές μου τις οποίες πραγματοποίησα με σκληρή δουλειά, με τον κόπο και τις οικονομίες μου, εργαζόμενη ταυτόχρονα και έχοντας να φροντίσω και την δική μου οικογένεια. Για την προσπάθειά μου αυτή , η οποία συνεχίζεται όσον αφορά την απόκτηση γνώσεων και η οποία ήταν εξουθενωτική, αλλά και ταυτόχρονα γεμάτη χαρές, είμαι περήφανη, όσο και αν γίνεται προσπάθεια για το αντίθετο για προφανείς λόγους. Μπορώ να μιλήσω και εγώ απαξιωτικά, αλλά δεν θα το κάνω γιατί δεν είναι τρόπος αυτός για να προχωρήσουμε από καμία πλευρά, απέναντι σε συναδέλφους με τους οποίους πρέπει να συμπορευθούμε και να διεκδικήσουμε από κοινού βασικά αιτήματα όπως μόνιμους διορισμούς και επαναλειτουργία των Διδασκαλείων. Στο πνεύμα των παραπάνω να σημειώσω ότι θεωρώ ότι δεν πρέπει να υπάρχει κύριος και επικουρικός πίνακας, αλλά όλοι οι συνάδελφοι πρέπει να κατατάσσονται σύμφωνα με τα προσόντα τους.