Υπουργείο Παιδείας, Θρησκευμάτων και Αθλητισμού

Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων

• Σχόλιο του χρήστη 'Δαμιανόπουλος Δαμιανός' | 22 Ιουνίου 2010, 19:09

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Αγαπητοί/ές, Παρ' όλο το γεγονός ότι πλέον δεν θα βρίσκομαι στην εκπαίδευση από την νέα σχολική χρονιά, αισθάνομαι την ανάγκη να προσθέσω μερικές σκέψεις για χάρη των παιδιών που μας κοιτάζουν στα μάτια περιμένοντας και περιμένοντας και περιμένοντας και μη βλέποντας τίποτε να έρχεται ούτε σε γνώσεις ούτε σε ελπίδες. Το θέμα μας, λοιπόν, είναι αυτοαξιολόγηση ή αξιολόγηση; Μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα σαν να λέμε. Α. Όπως είπε κάποιος και παραπάνω, στην αυτοαξιολόγηση θα ευλογήσουμε τα γένια μας κατά κάποιο συντεχνιακό τρόπο και όλα μέλι-γάλα. Έστω και αν οι αυτοαξιολογούντες αξιολογηθούν από τρίτους αξιολογητές και εκείνοι από τέταρτους κλπ κλπ το θέμα είναι ότι η αυτοαξιολόγηση θα έχει το αποτέλεσμα των εξεταστικών επιτροπών της Βουλής, δηλ. κανέναααααα... Β. Αξιολόγηση εκ των άνω, λοιπόν; Κι εδώ τα πράγματα είναι πάλι δύσκολα. Όλοι (αλλά κυρίως οι παλαιότεροι των παλαιοτέρων)γνωρίζουν τι γινόταν με τον θεσμό του "γενικού επιθεωρητή", τον οποίο μπορεί να συναντήσουμε και σε καμιά από τις παλιές ασπρόμαυρες ελληνικές ταινίες. Οι περισσότεροι γενικοί επιθεωρητές, οπλισμένοι με περισσή αυταρέσκεια για την (πολλές φορές ξερή και άκαμπτη) "σοφία" τους και με πανοπλία την κομματική τους εύνοια, έκαμαν τον καημένο το δάσκαλο ή καθηγητή να τρέμει σαν το ψάρι μήπως και δεν αρέσει στον α/α θεό η άλφα ή η δείνα λεπτομέρεια. Είναι όμως δυνατό να συνεχιστεί η παρούσα έκλυτη κατάσταση, η οποία υπάρχει στα σχολεία μας σήμερα; Είναι δυνατό ο καθένας / η καθεμία να ακολουθεί τους δικούς του / της κανόνες και είτε να προσέρχεται στο σχολείο όποτε προαιρείται, είτε να αποφασίζει να φύγει από το σχολείο διότι έχει την α ή τη β προσωπική δουλειά; Είναι δυνατό να συνεχιστεί η εκτέλεση του αναλυτικού προγράμματος κατά το δοκούν του εκάστοτε διδάσκοντα χωρίς, κάποιο έλεγχο και της διδακτικής διαδικασίας αλλά και των αποτελεσμάτων της; Η κατάσταση έχει φθάσει στο απροχώρητο, αγαπητοί. Κάτι πρέπει να γίνει ώστε ο μαθητής να μπορεί να προσλαμβάνει τις απαραίτητες γνώσεις του ΜΟΝΟ από το σχολείο και όχι με την καταβολή τεράστιων ποσών από τον δύστυχο τον γονέα για φροντιστήρια. Πρέπει ο δυστυχής διδάσκοντας να έχει τα μέσα να εκτελέσει το καθήκον του και να αφοσιωθεί στην διδακτική διαδικασία χωρίς να είναι υποχρεωμένος να ξοδεύει ώρες και ώρες στην α ή την β εξωδιδακτική εργασία. Πρέπει επίσης ο διδάσκοντας να έχει την ψυχική ηρεμία για την εκτέλεση των καθηκόντων του και όχι να ΥΠΟΧΡΕΩΝΕΤΑΙ εκ των πραγμάτων να παραδίδει κατ' οίκον μαθήματα για να συμπληρώσει τον πενιχρό μισθουλάκο με τον οποίο καλείται να αντιμετωπίσει και ενοίκια, και λογαριασμούς, και ένδυση και υπόδυση και τόσες άλλες απαιτήσεις που εγείρονται και από την ίδια την πολιτεία αλλά και την κοινωνία της αγοράς. Χωρίς ψυχική ηρεμία πως θα μπορέσει ο δάσκαλος ή ο καθηγητής να αφοσιωθεί στην διδασκαλία όταν αισθάνεται την α ή β θηλειά στο λαιμό του; Η αξιολόγηση/αυτοαξιολόγηση δεν θα μπορέσει να προσφέρει ουσιαστικά τίποτε αν δεν καταφέρουμε σαν κοινωνία να ενστερνιστούμε ότι το εκπαιδευτικό μας σύστημα χρειάζεται αναστήλωση. Αν η πολιτεία δεν πιστέψει ότι πρέπει να βελτιώσει τις συνθήκες μάθησης, αν οι διδάσκοντες δεν αισθανθούν συγκίνηση γι' αυτά τα παιδιά που περιμένουν από μας την καθοδήγηση και δεν αρθούν στο ύψος των περιστάσεων με ενδυνάμωση της προσωπικής και επαγγελματικής των αυτοεκτίμησης, τότε κάθε είδος αξιολόγησης θα αποτύχει, διότι θα έχει υπονομευθεί εκ των έσω. Λόγω όμως του ότι για να γίνουν τα παραπάνω χρειάζεται χρόνος και χρήμα, ας έλθουμε και επι του άμεσα πρακτέου. Η αυτοαξιολόγηση μπορεί να έχει αποτέλεσμα στην ενδοσχολική θεώρηση του παραγόμενου έργου και στην εφαρμογή ρυθμίσεων για την βελτίωση της απόδοσης της σχολικής μονάδας. Όμως χρειάζεται και ΑΔΕΚΑΣΤΗ εποπτεία. Δεν μπορούν τα πάντα να επαφίονται στον πατριωτισμό των Ελλήνων, γιατί εύκολα το πράγμα ξεφεύγει, όπως έχει ήδη ξεφύγει. Εδώ μπορούμε να παραθέσουν ορισμένες λέξεις κλειδιά θα έλεγα, που πρέπει να έχουμε κατά νου σε μια προσπάθεια ανάνηψης του εκπαιδευτικού μας συστήματος: Οι θετικές: 1. Ηθική, 2. Υπευθυνότητα, 3. Εντιμότητα, 4. Αλήθεια, 5. Σοβαρότητα, 6. Υπομονή, 7. Επιμονή, 8. Επαγρύπνηση, 9. Ευσπλαχνία. Και μερικές αρνητικές λέξεις κλειδιά που θα πρέπει ο επίδοξος αναμορφωτής του εκπαιδευτικού μας συστήματος να έχει υπόψη του ακολουθώντας τον αριθμό 8. παραπάνω: 1. Τεμπελιά, 2. Αδιαφορία, 4. Υστεροβουλία, 5. Ιδιοτέλεια, 6. Παραπλάνηση, 7. Κακοπιστία. Ελπίζοντας ότι το ταπεινό αυτό πόνημα να πρόσθεσε κάτι στην παρούσα διαβούλευση εύχομαι ό,τι το καλύτερο για το εκπαιδευτικό μας σύστημα και επιτέλους και για μια πρώτη φορά για τη Χώρα μας.