Υπουργείο Παιδείας, Θρησκευμάτων και Αθλητισμού

Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων

• Σχόλιο του χρήστη 'ΚΑΡΑΚΑΣΙΔΟΥ ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ' | 24 Ιουνίου 2010, 12:14

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Ο κύριος Πάνος Β. αναφέρει στα σημεία-προυποθέσεις για την αξιολόγηση: "ΤΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΤΗΣ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗΣ ΔΕΝ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΗΘΟΥΝ ΓΙΑ ΣΤΙΓΜΑΤΙΣΜΟ ΑΛΛΑ ΣΑΝ ΩΘΗΣΗ ΓΙΑ ΒΕΛΤΙΩΣΗ". συμφωνώ και θα πρόσθετα ότι δεν θα πρέπει να συνδέεται με κανενός είδους προαγωγή/υποβάθμιση και οικονομική ενίσχυση/ πρόστιμο. Αν συνδεθεί με κάποιου είδους επιβράβευση ή τιμωρία, τότε θα προσθέσετε μια ακόμη γραφειοκρατική τυπική διαδικασία που θα παράγει κόλακες και εξουσιαστές. Για τους καθηγητές και την αξιολόγησης του έργου τους μια ουσιαστική αξιολόγηση από τους ίδιους τους καθηγητές θα βοηθήσει να βελτιώσουν κάπως την ποιότητα της παρεχόμενης μόρφωσης προς τους μαθητές, πως θα μπορέσουν όμως να πείσουν τους μαθητές να αποδεχθούν μια απολιθωμένη γνώση που επιμένει το υπουργείο να τους διδάξει μέσα από τα προγράμματα ύλης και πώς να τους κάνει να καταλάβουν π.χ. το μάθημα χημείας χωρίς ένα πείραμα, σε ένα σχολείο που δεν έχει εξοπλισμό και υποδομές; Όλα όσα επηρεάζουν την ποιότητα της παρεχόμενης διδασκαλίας (ακόμα και οι σχέσεις με τον προϊστάμενο) θα πρέπει να συμπεριλαμβάνονται στην αξιολόγηση της εργασίας των καθηγητών. Και για να εξηγήσω καλύτερα σας παρουσιάζω την προσωπική εμπειρία μου από την αυτό αξιολόγηση μου ως εργαζόμενη. Στον Ιδιωτικό τομέα ακλούθησα την διαδικασία της αυτό αξιολόγησης που δεν είχε καμιά άμεση επίπτωση στην προαγωγή μου ή την οικονομική μου κατάσταση. Όμως με έβαζε στην διαδικασία να προβληματιστώ για το αν πέτυχα τους στόχους της χρονιάς που έθεσα την προηγούμενη, να αναζητήσω τις αιτίες που δεν επιτεύχθηκαν οι στόχοι αυτοί, να τις καταγράψω και να θέσω νέους στόχους για την επόμενη χρονιά παρουσιάζοντας τα μέσα που χρειαζόμουν (άϋλα ή υλικά) για να τους επιτύχω. Η όλη διαδικασία ήταν υπό συζήτηση με τον άμεσα προϊστάμενο μου προβάλλοντας ορθολογικά επιχειρήματα σε περίπτωση διαφωνίας και υπογραφόταν και από τις δύο πλευρές. Μέσα από αυτή την διαδικασία και κάνοντάς την συνειδητά, βελτιωνόμουν συνεχώς και γινόμουν καλύτερος εργαζόμενος. Μέσα από αυτή την διαδικασία κερδίζαμε όλοι αφού η εταιρία είχε ένα αποτελεσματικό υπάλληλο και αυτό οδηγούσε αναπόφευκτα σε μορφωτική και οικονομική βελτίωση. Αυτή η διαδικασία όμως απαιτεί ανοιχτό πνεύμα και από τις δύο πλευρές (χωρίς τάσεις προώθησης των ημετέρων και υποβάθμισης των αντιφρονούντων)κάτι που δεν βλέπω να υπάρχει στην πλειοψηφία των εργαζομένων του δημοσίου που εστιάζονται κυρίως στο προσωπικό συμφέρον μέσα από μη ορθολογικές διαδικασίες. Ακόμη πρέπει να διδασκόμαστε από μικροί να ομολογούμε στον εαυτό μας την αποτυχία μας σε κάτι και να αναλύουμε τους λόγους που την δημιούργησε ώστε να την μετατρέπουμε σε πραγματική επιτυχία και όχι απλά να την βαφτίζουμε σε επιτυχία. Πρώτα πρέπει να κάνουμε με μεράκι και διάθεση την δουλειά μας όποια κι αν είναι αυτή, να βλέπουμε τα λάθη μας και αυτά που δεν μας αφήνουν να την κάνουμε σωστά (π.χ. υποδομές, κατάρτιση, κακοί μηχανισμοί εδραιωμένης πολιτικής κτλ) να τα καταγράφουμε και να τα θέτουμε υπόψη του προϊσταμένου μας, ο οποίος οφείλει (αν θέλει να λέει ότι κάνει καλά την δουλειά του) να τα λαμβάνει υπόψη του και να προσπαθεί να παρέχει στους εργαζόμενους τα απαραίτητα για την επίτευξη των στόχων. Άλλωστε και αυτός θα πρέπει να έχει τους δικούς του σχετικούς στόχους να επιτύχει, σε συνεργασία με τον δικό του προϊστάμενο. Όπως βλέπετε όλα είναι συγκοινωνούντα δοχεία. Η αξιολόγηση θα πρέπει να γίνεται ουσιαστικά παντού σε όλες τις θέσεις εργασίας του δημοσίου όχι για να τιμωρήσει ή να ανταμείψει, αλλά για να κάνει την ποιότητα δουλειάς ακόμα καλύτερη. Ετσι λοιπον η ομάδα που θα αναλάβει την σύνταξη της φόρμας αξιολόγησης θα πρέπει να έχει βαθειά γνώση και εμπειρία στο θέμα της αξιολόγησης εργαζομένων και των ανθρωπίνων πόρων και όχι μόνο ακαδημαική γνώση που συνήθως αυτή δε επαρκεί όταν φτάνουμε στην εφαρμογή.