Αρχική Αξιολόγηση του Εκπαιδευτικού ΈργουΠοια μορφή αξιολόγησης του εκπαιδευτικού έργου θεωρείτε ως καταλληλότερη να εφαρμοστεί στη σύγχρονη εκπαιδευτική πραγματικότητα και γιατί;Σχόλιο του χρήστη Βελιτζέλος Παύλος | 25 Ιουνίου 2010, 16:38
Υπουργείο Παιδείας, Θρησκευμάτων και Αθλητισμού Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. |
Αν σεβόμαστε τον πρωτίστως εαυτό μας και στοιχειωδώς τον αποδέκτη του έργου μας (μαθητές, γονείς)θα πρέπει να ζητήσουμε οι ίδιοι οι εκπαιδευτικοί τη λειτουργία θεσμών αξιολόγησης. Δίνω έμφαση στη λέξη "λειτουργία", διότι η ύπαρξη (εικονικά) αντίστοιχων θεσμών είναι δεδομένη εδώ και χρόνια. Πιστεύω ότι και η εξωτερική αξιολόγηση είναι εφικτή και μπορεί να φέρει κάποιο αποτέλεσμα, σίγουρα καλύτερο από την "καθόλου αξιολόγηση". Ήδη ο διαγωνισμός του ΑΣΕΠ, με όλες τις αδυναμίες του, αποτελεί ένα φίλτρο αξιολόγησης για τους νεοδιόριστους. Με τους άλλους όμως τι γίνεται; Θα μπορούσε να υπάρξει αξιολόγηση τόσο από τους διευθυντές και το σύλλογο διδασκόντων σε ό,τι αφορά την υπηρεσιακή τους συνέπεια (πράγμα που αποφεύγουν, δυστυχώς, να κάνουν από "συναδελφική αλληλεγγύη"...) όσο και από συμβούλους ή παρόμοια όργανα. Και μη λέμε τώρα "ναι, αλλά ποιος μου εξασφαλίζει την αξιοπιστία του αξιολογητή;", διότι θα μπορούσαν να το πουν και οι μαθητές και εκεί δεν έχουμε απάντηση. Άλλωστε, όταν στέλνουμε κι εμείς οι εκπαιδευτικοί τα παιδιά μας στο φροντιστήριο, αξιολογούμε και επιλέγουμε το "συνάδελφο" που θα διδάξει στο παιδί μας. Σε ό,τι αφορά την εσωτερική αξιολόγηση, ναι, μπορεί να λειτουργήσει με εντυπωσιακά αποτελέσματα, κατά τη γνώμη μου. Θεωρώ ότι η σχολική κοινότητα (εκπαιδευτικοί, γονείς, μαθητές, εκπρόσωποι δημοτικής αρχής) μπορούν και πρέπει να συναντώνται τακτικά, να συζητούν στόχους,μεθόδους, αποτελέσματα, προβλήματα, κτλ. Το αν και πώς θα συμπληρώνουν τις διάφορες "φόρμες" είναι, κατά τη γνώμη μου, δευτερεύον: μην ξεχνάμε πόσες φόρμες συμπληρώνονται για εντελώς εικονικές δράσεις (προγράμματα) που δήθεν υλοποιούνται σε σχολεία μόνο και μόνο για να κάνουν τα παιδιά μια εκδρομή και να συμπληρώσουν οι συνάδελφοι ωράριο. Το ουσιώδες είναι αν θέλουμε να συζητήσουμε μεταξύ μας οι παράγοντες που αποτελούμε τη σχολική κοινότητα, εκπαιδευτικοί, γονείς, μαθητές, δημοτικοί άρχοντες (συγγνώμη για την επανάληψη), τι σχολείο θέλουμε, σε ποιο βαθμό εξαρτάται από εμάς και πώς θα μεθοδεύσουμε τις δράσεις μας ώστε να βαδίσουμε σιγά σιγά προς τα εκεί. Εκτός κι αν είμαστε τόσο σίγουροι ότι εξαρτάται μόνο από την όποια πολιτική ηγεσία του υπουργείου κι ότι εμείς δεν έχουμε τίποτα να κάνουμε για ένα καλύτερο σχολείο...