Υπουργείο Παιδείας, Θρησκευμάτων και Αθλητισμού

Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων

• Σχόλιο του χρήστη 'Κεραμάρης Κωνσταντίνος' | 26 Ιουνίου 2010, 14:20

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Την τελευταία δεκαετία επιχειρήθηκε η αναβάθμιση του Δημόσιου Σχολείου, με την επιλογή των καθηγητών με τους διαγωνισμούς του ΑΣΕΠ, με τη εισαγωγή νέων τεχνολογιών, με την επιμόρφωση των στελεχών, με την αλλαγή των αναλυτικών προγραμμάτων, αλλά οι προσπάθειες ήταν αποσπασματικές, ενταγμένες σε πρόσκαιρη χρηματοδότηση από Ευρωπαϊκά προγράμματα, χωρίς ξεκάθαρους στόχους, με συνέπεια να μη αποδώσουν τα αναμενόμενα. Η κατάσταση στο Δημόσιο Σχολείο έφτασε σε οριακό σημείο, σε μια καμπή και πρέπει να ληφθούν σημαντικές αποφάσεις, που θα βάλουν τις βάσεις για το Σχολείο του 21ου αιώνα. Στο νέο Σχολείο δεν έχει θέση η αναξιοκρατία, το ρουσφέτι, ο κομματισμός, η αναξιοπιστία, η χαλαρότητα, αλλά η συλλογική δράση, η συνεργασία, ο σεβασμός στους κανόνες, η προσήλωση στους στόχους, η ανάδειξη του μαθητή ως κέντρο της Σχολικής ζωής μέσα από την διεπιστημονική δράση. Στο νέο σχολείο θα γίνεται αξιολόγηση, απολογισμός και επανατροφοδότηση. Χωρίς αυτά τα τρία βασικά συστατικά δεν μπορεί το σύγχρονο Σχολείο να επιτελέσει το ρόλο τους στην κοινωνία. Όλοι οι εμπλεκόμενοι, Πολιτεία, καθηγητές, γονείς και μαθητές πρέπει να εργαστούν από κοινού για την δημιουργία ενός Δημόσιου Σχολείου που θα απευθύνεται σε όλους του μαθητές, χωρίς διακρίσεις, χωρίς αποκλεισμούς και θα είναι ανταγωνιστικό ως προς την ποιότητα και την υψηλού κύρους παρεχομένη εκπαίδευση. Αυτό δεν μπορεί να επιτευχθεί έξω από τις τοπικές κοινωνίες και την τοπική αυτοδιοίκηση. Τα Σχολεία είναι οργανισμοί που αντικατοπτρίζουν τα προβλήματα της κάθε τοπικής κοινωνίας και συνεπώς έχουν διαφορικές ανάγκες παρέμβασης. Αν θέλουμε ένα Δημόσιο Σχολείο, που θα είναι κύτταρο κοινωνικών αλλαγών και παρεμβάσεων μέσα από την παρεχόμενη μόρφωση και την ελεύθερη διακίνηση ιδεών, με στόχο την καλυτέρευση της κοινωνίας, πρέπει η κάθε Σχολική μονάδα να καταγράψει τα προβλήματα, να προτείνει διορθωτικές ενέργειες και λύσεις σε συνεργασία με τους τοπικούς φορείς. Έτσι θα αναδειχθεί η κάθε Σχολική μονάδα και ο απολογισμός θα είναι θετικός μετά από κάθε παρέμβαση. Για να μην έχουμε Σχολεία διαφορετικών ταχυτήτων και μεγάλων αντιθέσεων, πρέπει από την Πολιτεία να υπάρχει σαφές πλαίσιο και προσήλωση στους συμφωνηθέντες στόχους, με αντικειμενική και επιστημονική τεκμηρίωση της αξιολόγησης και των ενδεδειγμένων ενεργειών και το κυριότερο παρέμβαση με επιστημονικό προσωπικό, πόρους και υλικοτεχνική υποδομή εκεί που θα αναδειχθούν τα μεγαλύτερα προβλήματα. Έτσι, μέσα από την βελτίωση του σχολικού περιβάλλοντος θα οδηγηθούμε στην εξάλειψη κοινωνικών προβλημάτων που αφορούν στην μόρφωση των παιδιών, στην επανένταξη περιθωριακών μαθητών, την αποδοχή των μεταναστών, στην διαχείριση του περιβάλλοντος, στην συμμετοχή στα κοινά μέσα από τους συλλόγους γονέων. Πρέπει κάθε στιγμή να γνωρίζουμε ότι ένα υγιές Σχολείο αντικατοπτρίζει μια υγιή και ακμάζουσα κοινωνία. Έχοντας όλα αυτά υπόψη μας μπορούμε και πρέπει να είμαστε θετικοί στην εισαγωγή της αυτοαξιολόγησης της Σχολικής μονάδας. Η ενέργεια αυτή του Υπουργείου Παιδείας αποτελεί βήμα προς τη σωστή κατεύθυνσης και καλώ όλους τους συναδέλφους να την στηρίξουν. Η εσωτερική αξιολόγηση, όπως προτάθηκε και πιθανότατα θα εφαρμοστεί ακολουθεί τα ποιοτικά πρότυπα ISO, όπως εφαρμόζονται και αφορούν οργανωτικά, διοικητικά και διαχειριστικά θέματα. Αποτελεί την αναγκαία βάση προκειμένου να έχουμε ασφαλή συμπεράσματα και θα οδηγηθούμε στην δεύτερη φάση των διαρθρωτικών αλλαγών και παρεμβάσεων με στόχο την βελτίωση του σχολικού περιβάλλοντος και της παρεχόμενης εκπαίδευσης. Όλοι οι σοβαροί οργανισμοί, μεγάλα Πανεπιστήμια του εξωτερικού και αρκετά Ιδιωτικά Σχολεία στον τόπο μας λειτουργούν με τα πρότυπα ISO 9001 και 14001 και με αυτό τον τρόπο είναι σε θέση να ελέγχουν και να διατηρούν την ποιότητα των παρεχομένων υπηρεσιών. Ποιος είναι ο λόγος να υστερεί το Δημόσιο Σχολείο, το οποίο διαθέτει άριστο και έμπειρο εκπαιδευτικό προσωπικό και εξαιρετικό μαθητικό δυναμικό. Οι μαθητές των Δημόσιων Σχολείων και μάλιστα επαρχιακών σχολείων είναι που καταλαμβάνουν τις πρώτες θέσεις των Πανεπιστημίων μας και αριστεύουν στον επαγγελματικό στίβο. Τι έχουμε να φοβηθούμε από την αξιολόγηση, την προοπτική να γίνουμε καλύτεροι, να βελτιωθούμε; Δεν είναι δυνατό να πορευτούμε στο σύγχρονο και απαιτητικό παγκόσμιο περιβάλλον με την νοοτροπία της δεκαετίας του ’80 και του ’90, που με την κομματική επέλαση κατέρρευσε η δημόσια διοίκηση και απαξιώθηκε το Δημόσιο Σχολείο. Σήμερα είναι επιτακτική ανάγκη να ενωθούν στην κοινή προσπάθεια όλοι όσοι αγαπούν, νοιάζονται, μοχθούν και αγωνίζονται για να βελτιώσουν το Δημόσιο Σχολείο και να εμφυσήσουν ιδανικά και αρχές στους μαθητές. Δικαίως θα αναρωτηθούν κάποιοι, μπορεί το αυριανό σχολείο να λειτουργεί με πιστοποιητικά ποιότητας; Η απάντηση: ΝΑΙ στα πιστοποιητικά ποιότητα, γιατί αυτά με επιστημονικό και αντικειμενικό τρόπο θέτουν τα κριτήρια και τις βάσεις για την επιτυχή διοικητική διαχείριση, την αξιοπιστία και την βελτίωση της παρεχόμενης εκπαίδευσης. ΝΑΙ στα πιστοποιητικά ποιότητας γιατί τα απαιτεί η κοινωνία. Πραγματικά σήμερα τα ποιοτικά χαρακτηριστικά απαιτούνται σε όλες τις πτυχές της κοινωνικής ζωής. Νοσοκομεία, μικροβιολογικά και αιματολογικά εργαστήρια, διαγνωστικά κέντρα, βιομηχανίες, βιοτεχνίες, καταστήματα πώλησης, τουριστικά θέρετρα, προϊόντα και υπηρεσίες προσφέρονται με πιστοποιητικά ISO. Θα μου πείτε αποτελεί καταναλωτικό προϊόν η Παιδεία και πρέπει να λειτουργεί με ISO. Η απάντηση είναι απλή, η ΥΓΕΙΑ και η ΠΑΙΔΕΙΑ είναι αγαθά που πρέπει να προσφέρονται από την Πολιτεία σε όλους τους πολίτες σε υψηλή ποιότητα, χωρίς περιορισμούς και εξαιρέσεις. Σε αυτή την προσπάθεια δεν έχουν θέση οι πειραματισμοί και οι υπόγειες διαδρομές του παρελθόντος, αλλά η εξασφάλιση της ποιότητας, που μπορεί να γίνει εφικτή μόνο αν ακολουθούμε αντικειμενικούς κανόνες και λειτουργούμε όχι μέσα σε ένα πλαίσιο αυθαιρεσίας, αλλά με επιστημονικά κριτήρια μέσα στο πλαίσιο προτυποποιημένων διαδικασίων. Όλες οι στατιστικές μετρήσεις δείχνουν ότι η Ελλάδα υστερεί μεταξύ των 26 χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης σε όλα τα ποιοτικά και ποσοτικά χαρακτηριστικά που σχετίζονται με την παρεχόμενη εκπαίδευση. Είναι συνεπώς επιτακτική η ανάγκη παρεμβάσεων και η αυτοαξιολόγηση των Σχολικών Μονάδων αποτελεί χρυσή ευκαιρία για την καταγραφή των επιμέρους προβλημάτων μέσα στην κοινωνία του σχολείου και την δρομολόγηση λύσεων που θα βγάλουν το Σχολεία από το σημερινό αδιέξοδο και θα το οδηγήσουν στον 21ο αιώνα. Στο σημείο αυτό πρέπει να είμαστε ιδιαίτερα προσεκτικοί. Η ενασχόληση μέσα στο σχολείο είναι πολυσύνθετη και με φοβερές αντιθέσεις, αφού αφορά στην προσωπικότητα των μαθητών και στις κοινωνικές και οικογενειακές αντιθέσεις που αναγκαστικά εισέρχονται στο σχολικό περιβάλλον. Η δουλειά του εκπαιδευτικού είναι δύσκολη και απαιτητική και είναι δύσκολο να προτυποποιηθεί. Συνεπώς, πρέπει εξαρχής να οριοθετηθεί ο ρόλος και η αρμοδιότητα των εκπαιδευτικών, των γονέων και της Πολιτείας (Κεντρική διοίκηση και τοπική Αυτοδιοίκηση). Η υλικοτεχνική υποδομή και η ανεύρεση πόρων για την Παιδεία και την Σχολική Μονάδα πρέπει να είναι αρμοδιότητα της Πολιτείας. Ο χαρακτήρας της δωρεάν Παιδείας και των ίσων ευκαιριών δεν πρέπει να διαταραχθεί και η διανομή των πόρων από τον ιδιωτικό ή δημόσιο τομέα στις Σχολικές Μονάδες πρέπει να γίνεται χωρίς την συμμετοχή των εκπαιδευτικών. Οι καθηγητές θα μπορούν να διαπιστώνουν τα προβλήματα και να συμβάλλουν με τον καλύτερο δυνατό τρόπο στην επίλυσή τους μέσα από Σύλλογο των διδασκόντων, χωρίς ατομικές προσεγγίσεις, αλλά με τρόπο ουσιαστικό και επιστημονικά καθοδηγούμενο. Όλοι οι φορείς που εμπλέκονται στην λειτουργία του σχολείου, είναι επιβεβλημένο σε συνεργασία να ακολουθήσουν την αξιολογική διαδικασία, να καταγράψουν με τρόπο σαφή και αδιαμφισβήτητο όλες τις παραμέτρους της ενδοσχολικής ζωής, έτσι ώστε μακροπρόθεσμα να οδηγηθούμε στη δημιουργία ενός Σχολείου που αρμόζει στην μακραίωνη ιστορία μας και παίζει πρωταγωνιστικό ρόλο στην εδραίωση των αρχών, της αξιοκρατίας, της ισονομίας, της αποδοχής της διαφορετικότητας, της κοινωνικής δικαιοσύνης, της ισότητας και συμβάλλει στην ανόρθωση της Κοινωνίας.