Αρχική Αξιολόγηση του Εκπαιδευτικού ΈργουΆλλες προτάσεις σχετικά με το πρόγραμμα της Αυτοαξιολόγησης του εκπαιδευτικού έργου στη σχολική μονάδα;Σχόλιο του χρήστη Εύη Γεωρβασάκη | 1 Ιουλίου 2010, 01:03
  • Σχόλιο του χρήστη 'Εύη Γεωρβασάκη' | 1 Ιουλίου 2010, 01:43

    Είμαι εκπαιδευτικός της επετηρίδας με 24 έτη υπηρεσίας στο Δημόσιο Σχολείο. Πέραν των σπουδών και της εμπειρίας μου, είχα την τύχη να οσμωθώ με εκπαιδευτικούς από την Ευρώπη των 11 κυρίως, την εξαετία 2000-2006 που υπηρέτησα στο Ευρωπαϊκό σχολείο του Λουξεμβούργου. Οι συγκρίσεις θα μπορούσαν να συνοψισθούν στα παρακάτω: - Δεν υπάρχουν διπλοβάρδιες σε κανένα σχολείο αυτών των χωρών. - Το πρόγραμμά τους είναι ολοήμερο (χονδρικά 08:30-16:00) με μεσημεριανή διακοπή 90 λεπτών προκειμένου να γευματίσουν μαθητές & εκπαιδευτικοί. - Καμμιά σχολική τάξη δεν υπερβαίνει τους 25 μαθητές. - Δεν νοούνται κενά διδασκόντων & διδακτικών ωρών από την πρώτη κιόλας ημέρα έναρξης των μαθημάτων. - Τα σχολεία τους διαθέτουν εργαστήρια ΦΕ και ΗΥ που χρησιμοποιούνται για την συστηματική άσκηση των μαθητών κι όχι για περιστασιακά πειράματα επίδειξης ή για να καλύψουν ελλείψεις σχολικών αιθουσών. - Τα σχολεία τους διαθέτουν βιβλιοθήκες, γυμναστήρια και χώρους μελέτης. - Το ωράριο των εκπαιδευτικών δεν μειώνεται με τα χρόνια υπηρεσίας, οι δε αποδοχές τους είναι από λίγο ως πολύ καλύτερες από τις δικές μας. - Τα προγράμματα σπουδών αναθεωρούνται (χονδρικά κάθε δύο ως τέσσερα χρόνια) με ευθύνη ομάδων εργασίας των εν ενεργεία εκπαιδευτικών. - Βεβαίως και αξιολογούνται οι εκπαιδευτικοί και οι σχολικές μονάδες. Εν κατακλείδι: Σε ένα οργανωμένο θεσμικά & λειτουργικά εκπαιδευτικό σύστημα, η αξιολόγηση του εκπαιδευτικού έργου και των διδασκόντων γίνεται αυτονόητη κι αποτελεί τμήμα της διαδικασίας. Ας μην ξεκινούμε λοιπόν ανάποδα. Τα προβλήματα της εκπαίδευσης στη χώρα μας θα λυθούν ξεκινώντας από τη γενναία χρηματοδότησή της αλλά και τη μέριμνα για να μην διασπαθίζονται τα χρήματα λόγω συγκεντρωτισμού, αναξιοκρατίας, αδιαφανών κέντρων λήψης αποφάσεων, δουλειάς του ποδαριού και πολλά ακόμη, εμπειρία των οποίων έχουμε όλοι. Σ'ένα τέτοιο σχολείο που ο εκπαιδευτικός θα μπορεί να κάνει τη δουλειά του απερίσπαστος, ακούγεται εύλογο ν'αξιολογείται το έργο του καθώς και της σχολικής μονάδας. Η μάνα μου που ήταν επίσης εκπαιδευτικός, συνήθιζε να με παροτρύνει μερικές φορές να είμαι επιμελής κόντρα στις αντίξοες συνθήκες, με την παροιμία "η καλή νοικοκυρά με το κουτάλι κλώθει". Όλα αυτά τα 24 χρόνια αισθάνομαι πως "κλώθω με το κουτάλι" σε όσα σχολεία έχω βρεθεί, αλλού λιγότερο αλλού περισσότερο. Όσο κι αν είναι χαρά το σχολείο γιατί τα παιδιά έχουν τον τρόπο να σου φτιάχνουν το κέφι, έχω επιθυμήσει πολλές φορές να έκλωθα το νήμα μου σε μιαν ανέμη. Εύη Γεωρβασάκη Χημικός, Δρ Βιολογίας 15ο Λύκειο Αθήνας