Ποιους μεταπτυχιακούς τίτλους πρόκειται να μοριοδοτήσετε, μεταξύ άλλων, με τη συγκεκριμένη τροπολογία κε. Υπουργέ; Αυτούς για τους οποίους εσείς ο ίδιος παραδεχτήκατε στη Βουλή ότι είναι ανεπαρκείς (09/03/17) και συμφωνήσατε ότι δεν πληρούν τα κριτήρια της εξ αποστάσεως εκπαίδευσης (από ιδρύματα της Κύπρου και της Ιταλίας); Για πόσους τίτλους μιλάμε; Πάνω από 5.000, όπως παραδεχτήκατε. Τι πρόκειται να κάνετε με αυτούς τους τίτλους; Να τους αποδεχτείτε, γιατί «τα καημένα τα παιδιά δεν ήξεραν και ξόδεψαν ένα σωρό χρήματα, αλλά από εδώ και πέρα θα βάλουμε πλαίσιο για τα μεταπτυχιακά»; Πόσο στοίχιζαν, εάν δεν κάνω λάθος, 5.000 ευρώ, 7.000 ευρώ;
Με τέτοιου είδους αποφάσεις δεν κάνετε τίποτα άλλο από το να διαιωνίζετε ένα οικονομικό παζάρι μεταξύ ιδρυμάτων και οργανισμών, που πωλούν «Ειδική Εκπαίδευση», και ανθρώπων που απειλούνται από την ανεργία και αγοράζουν όσο όσο.. Δυστυχώς, μερίδα αυτών των εκπαιδευτικών μοιάζει να επιλέγει αυτή την ειδίκευση ως τακτική ανέλιξής της στους πίνακες προϋπηρεσίας γενικής αγωγής, πριν, και με την τωρινή τροπολογία στον πίνακα ειδικής αγωγής και αυτό το αποδεικνύουν οι χιλιάδες μαζικοί τίτλοι ειδίκευσης στην ειδική αγωγή. Και όλα αυτά εις βάρος των παιδιών, που έχουν ανάγκη από εκπαιδευτικούς απόλυτα καταρτισμένους, που επιλέγουν το συγκεκριμένο επάγγελμα από ευαισθησία και πλήρη συνείδηση του έργου τους.
Η συνεχώς ευνοϊκή μεταχείριση των εξειδικευμένων εκπαιδευτικών στην ειδική αγωγή καταντά πλέον παρεξηγήσιμη. Όλοι οι υπόλοιποι εκπαιδευτικοί, που επιλέγουν εξειδίκευση σε άλλους εξίσου σημαντικούς τομείς στην εκπαίδευση, όπως η διδακτική της γλώσσας, των μαθηματικών, των φυσικών επιστημών κ.α., είναι απλά αόρατοι για το υπουργείο. Γιατί, επιτέλους, δε θεσπίζετε ένα δίκαιο (αυτή η λέξη χρησιμοποιείται κατά κόρον στα σχόλια) και όσο γίνεται αξιοκρατικό σύστημα προσλήψεων στην εκπαίδευση (γενική και ειδική), που να περιλαμβάνει εξετάσεις (όποιος έχει επενδύσει στη γνώση δεν τις φοβάται), προϋπηρεσία, ακαδημαϊκά κριτήρια και στο τέλος κοινωνικά κριτήρια, όπως θέλει να εφαρμόσει η Κύπρος, που εδώ που τα λέμε είναι σοβαρό κράτος; Δεν θεωρείτε αναγκαίο να στελεχώσετε την εκπαίδευση με επαγγελματίες αναστοχαζόμενους, επαρκώς καταρτισμένους και με πλήρη επίγνωση του ρόλου τους; Ίσως όχι, αφού στο σχολείο δεν πεθαίνει κανείς από ακατάλληλους επαγγελματίες, όπως για παράδειγμα στον ιατρικό κλάδο, εκτός εάν αναλογιστεί κανείς τα αποτελέσματα που έχει το φτωχό και ανεπαρκές εκπαιδευτικό μας σύστημα επάνω στην κοινωνία μας.
Ποιους μεταπτυχιακούς τίτλους πρόκειται να μοριοδοτήσετε, μεταξύ άλλων, με τη συγκεκριμένη τροπολογία κε. Υπουργέ; Αυτούς για τους οποίους εσείς ο ίδιος παραδεχτήκατε στη Βουλή ότι είναι ανεπαρκείς (09/03/17) και συμφωνήσατε ότι δεν πληρούν τα κριτήρια της εξ αποστάσεως εκπαίδευσης (από ιδρύματα της Κύπρου και της Ιταλίας); Για πόσους τίτλους μιλάμε; Πάνω από 5.000, όπως παραδεχτήκατε. Τι πρόκειται να κάνετε με αυτούς τους τίτλους; Να τους αποδεχτείτε, γιατί «τα καημένα τα παιδιά δεν ήξεραν και ξόδεψαν ένα σωρό χρήματα, αλλά από εδώ και πέρα θα βάλουμε πλαίσιο για τα μεταπτυχιακά»; Πόσο στοίχιζαν, εάν δεν κάνω λάθος, 5.000 ευρώ, 7.000 ευρώ; Με τέτοιου είδους αποφάσεις δεν κάνετε τίποτα άλλο από το να διαιωνίζετε ένα οικονομικό παζάρι μεταξύ ιδρυμάτων και οργανισμών, που πωλούν «Ειδική Εκπαίδευση», και ανθρώπων που απειλούνται από την ανεργία και αγοράζουν όσο όσο.. Δυστυχώς, μερίδα αυτών των εκπαιδευτικών μοιάζει να επιλέγει αυτή την ειδίκευση ως τακτική ανέλιξής της στους πίνακες προϋπηρεσίας γενικής αγωγής, πριν, και με την τωρινή τροπολογία στον πίνακα ειδικής αγωγής και αυτό το αποδεικνύουν οι χιλιάδες μαζικοί τίτλοι ειδίκευσης στην ειδική αγωγή. Και όλα αυτά εις βάρος των παιδιών, που έχουν ανάγκη από εκπαιδευτικούς απόλυτα καταρτισμένους, που επιλέγουν το συγκεκριμένο επάγγελμα από ευαισθησία και πλήρη συνείδηση του έργου τους. Η συνεχώς ευνοϊκή μεταχείριση των εξειδικευμένων εκπαιδευτικών στην ειδική αγωγή καταντά πλέον παρεξηγήσιμη. Όλοι οι υπόλοιποι εκπαιδευτικοί, που επιλέγουν εξειδίκευση σε άλλους εξίσου σημαντικούς τομείς στην εκπαίδευση, όπως η διδακτική της γλώσσας, των μαθηματικών, των φυσικών επιστημών κ.α., είναι απλά αόρατοι για το υπουργείο. Γιατί, επιτέλους, δε θεσπίζετε ένα δίκαιο (αυτή η λέξη χρησιμοποιείται κατά κόρον στα σχόλια) και όσο γίνεται αξιοκρατικό σύστημα προσλήψεων στην εκπαίδευση (γενική και ειδική), που να περιλαμβάνει εξετάσεις (όποιος έχει επενδύσει στη γνώση δεν τις φοβάται), προϋπηρεσία, ακαδημαϊκά κριτήρια και στο τέλος κοινωνικά κριτήρια, όπως θέλει να εφαρμόσει η Κύπρος, που εδώ που τα λέμε είναι σοβαρό κράτος; Δεν θεωρείτε αναγκαίο να στελεχώσετε την εκπαίδευση με επαγγελματίες αναστοχαζόμενους, επαρκώς καταρτισμένους και με πλήρη επίγνωση του ρόλου τους; Ίσως όχι, αφού στο σχολείο δεν πεθαίνει κανείς από ακατάλληλους επαγγελματίες, όπως για παράδειγμα στον ιατρικό κλάδο, εκτός εάν αναλογιστεί κανείς τα αποτελέσματα που έχει το φτωχό και ανεπαρκές εκπαιδευτικό μας σύστημα επάνω στην κοινωνία μας.