ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΣΗ
Το κράτος δεν μπορεί να εξομοιώνει την αναπηρία με την κατοχή διδακτορικού τίτλου σπουδών στην ειδική αγωγή. Αποτελεί κατάφωρη αδικία η οποία δεν μπορεί να επιβεβαιωθεί από κανένα εμπειρικό αποτέλεσμα. Αντίκειται στο σύνταγμα (ισότητα έναντι του νόμου) και την κοινή λογική.
Τα ελληνικά πανεπιστήμια παρέχουν διδακτορικές σπουδές στην ειδική αγωγή και εκπαίδευση. Όποιος μάλιστα έχει την θέληση να εμπλακεί σε αυτό το μετερίζι θα διαπιστώσει οτι είναι μια επίπονη και απαιτητική διαδικασία η οποία καθιστά τον διδάκτορα ικανό για μια πλειάδα ζητημάτων (ενεργός έρευνα, σχεδιασμό, κριτική αποτίμηση και δημοσιοποίηση αποτελεσμάτων). Με άλλα λόγια οι διδακτορικές σπουδές συνδυάζουν την γνώση, την εφαρμογή της και την κριτική αποτίμηση. Επιπλέον το ελληνικό κράτος παρέχει υποτροφίες σπουδών δίνοντας την ευκαιρία, με έξοδα του Έλληνα πολίτη, να εκπαιδευτούν οι ενδιαφερόμενοι στην ειδική αγωγή. Με ποιά λογική τώρα θα πρέπει τα κονδύλια αυτά να τα πετάξει στο καιάδα;
Από την άλλη πλευρά η αναπηρία είναι μια κατάσταση η οποία δεν αποδεικνύει, με κανένα τρόπο, την εκπαιδευτική επάρκεια η την δυνατότητα του υποψήφιου εκπαιδευτικού να συμβάλλει έμπρακτα στην άρση των στερεοτύπων ή τον σχεδιασμό παρεμβάσεων για την άρση των οποιοδήποτε παραγόντων που δυσχεραίνουν την σχολική ενσωμάτωση των μαθητών με αναπηρία. Οι εκπαιδευτικοί με αναπηρία δεν μπορούν να πριμοδοτούνται, υπέρ του δέοντος, στερώντας το δικαίωμα εκπαιδευτικών με προσόντα (διδακτορικά). Η όποια πριμοδότηση, των εκπαιδευτικών με αναπηρία με τη μορφή επιπλέον μορίων (7 μόρια- υπέρ του δέοντος μοριοδότηση) δεν μπορεί να στερεί και το δικαίωμα των μαθητών με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες στην ποιοτική διδασκαλία. Ο χώρος της ειδικής αγωγής είναι ένας ευαίσθητος χώρος στον οποίο δεν χωρούν πειραματισμοί και τυχοδιωκτισμοί. Το κοινωνικό πρόσωπο επιβάλλεται να φανεί σε άλλους χώρους ( υγεία, πρόνοια κ.α.) και όχι στον ευαίσθητο χώρο της ειδικής αγωγής.
ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΣΗ Το κράτος δεν μπορεί να εξομοιώνει την αναπηρία με την κατοχή διδακτορικού τίτλου σπουδών στην ειδική αγωγή. Αποτελεί κατάφωρη αδικία η οποία δεν μπορεί να επιβεβαιωθεί από κανένα εμπειρικό αποτέλεσμα. Αντίκειται στο σύνταγμα (ισότητα έναντι του νόμου) και την κοινή λογική. Τα ελληνικά πανεπιστήμια παρέχουν διδακτορικές σπουδές στην ειδική αγωγή και εκπαίδευση. Όποιος μάλιστα έχει την θέληση να εμπλακεί σε αυτό το μετερίζι θα διαπιστώσει οτι είναι μια επίπονη και απαιτητική διαδικασία η οποία καθιστά τον διδάκτορα ικανό για μια πλειάδα ζητημάτων (ενεργός έρευνα, σχεδιασμό, κριτική αποτίμηση και δημοσιοποίηση αποτελεσμάτων). Με άλλα λόγια οι διδακτορικές σπουδές συνδυάζουν την γνώση, την εφαρμογή της και την κριτική αποτίμηση. Επιπλέον το ελληνικό κράτος παρέχει υποτροφίες σπουδών δίνοντας την ευκαιρία, με έξοδα του Έλληνα πολίτη, να εκπαιδευτούν οι ενδιαφερόμενοι στην ειδική αγωγή. Με ποιά λογική τώρα θα πρέπει τα κονδύλια αυτά να τα πετάξει στο καιάδα; Από την άλλη πλευρά η αναπηρία είναι μια κατάσταση η οποία δεν αποδεικνύει, με κανένα τρόπο, την εκπαιδευτική επάρκεια η την δυνατότητα του υποψήφιου εκπαιδευτικού να συμβάλλει έμπρακτα στην άρση των στερεοτύπων ή τον σχεδιασμό παρεμβάσεων για την άρση των οποιοδήποτε παραγόντων που δυσχεραίνουν την σχολική ενσωμάτωση των μαθητών με αναπηρία. Οι εκπαιδευτικοί με αναπηρία δεν μπορούν να πριμοδοτούνται, υπέρ του δέοντος, στερώντας το δικαίωμα εκπαιδευτικών με προσόντα (διδακτορικά). Η όποια πριμοδότηση, των εκπαιδευτικών με αναπηρία με τη μορφή επιπλέον μορίων (7 μόρια- υπέρ του δέοντος μοριοδότηση) δεν μπορεί να στερεί και το δικαίωμα των μαθητών με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες στην ποιοτική διδασκαλία. Ο χώρος της ειδικής αγωγής είναι ένας ευαίσθητος χώρος στον οποίο δεν χωρούν πειραματισμοί και τυχοδιωκτισμοί. Το κοινωνικό πρόσωπο επιβάλλεται να φανεί σε άλλους χώρους ( υγεία, πρόνοια κ.α.) και όχι στον ευαίσθητο χώρο της ειδικής αγωγής.