Η Ελληνική Πολιτεία και η εκπαιδευτική κοινότητα δε θα πρέπει να ξεχνά ότι οι εκπαιδευτικοί ΠΕ 70,50 και ΠΕ 60,50 δε διορίστηκαν ως αναπληρωτές ΕΑΕ από μόνοι τους. Επειδή υπήρχαν σοβαρές εκπαιδευτικές ανάγκες και έλλειψη προσωπικού, κλήθηκαν να υπηρετήσουν τον ευαίσθητο τομέα της ΕΑΕ, ο οποίος είναι αναπόσπαστο και μη διακριτό μέρος της Εκπαίδευσης. Οι συνάδελφοι αυτοί εκτός από τα προσόντα ΕΑΕ που διαθέτουν, έχουν αποκτήσει πολύτιμη εμπειρία και έχουν επιμορφωθεί, προκειμένου να ανταποκρίνονται με επάρκεια στο λειτούργημά τους.
Αν δεν εφαρμοστεί η συγκεκριμένη Υπουργική Απόφαση οι συνάδελφοι αυτοί αργά ή γρήγορα θα εξοβελιστούν από το εκπαιδευτικό αντικείμενο που υπηρετούν εδώ και πολλά χρόνια. Αυτό θα έχει ως αποτέλεσμα την επαγγελματική και προσωπική τους εξόντωση, αλλά το χειρότερο, την απαξίωση της εμπειρίας τους, η οποία αποκτήθηκε με νόμιμο τρόπο, με πρόσληψη από το Υπουργείο Παιδείας και με χρήματα του ελληνικού λαού.
Συνεπώς, επειδή η Υπουργική Απόφαση εξισώνει όλους τους λειτουργούς, παιδαγωγούς ΕΑΕ πρέπει να εφαρμοστεί ως έχει.
Οι λόγοι είναι προφανείς και πέρα για πέρα δίκαιοι:
-Δεν προτάσσεται κανείς στους πίνακες.
-Μοριοδοτούνται όλα τα προσόντα ΕΑΕ (Το ίδιο πρέπει να εφαρμόσει το Υπουργείο και στους πίνακες αναπληρωτών της Γενικής. Η εποχές που το μόνο κριτήριο διορισμού ήταν το βασικό πτυχίο έχουν περάσει ανεπιστρεπτί. Η κοινωνία εξελίσσεται, το ίδιο και οι ανάγκες της).
-Δεν απαξιώνεται το έργο κανενός εκπαιδευτικού.
-Υπάρχει δικαιοσύνη στη σειρά κατάταξης (Δεν προηγείται ένας εκπαιδευτικός με 0 μόρια προϋπηρεσίας και αφήνει πίσω έναν άλλο με 7 και 10 χρόνια).
-Η εμπειρία αξιοποιείται και αποτελεί κεφάλαιο για όλο τον εργασιακό βίο του παιδαγωγού.
Κλείνοντας, σύμφωνα με την ελληνόγλωσση και ξενόγλωσση βιβλιογραφία, στην Ειδική Αγωγή χωρούν όλοι, δηλαδή μαθητές που έχουν την ανάγκη της και εκπαιδευτικοί που επιθυμούν να την υπηρετήσουν. Συντεχνιακά αιτήματα που οδηγούν σε αποκλεισμούς δεν έχουν καμία σχέση με τη φιλοσοφία της συμπερίληψης και του σχολείου για όλους χωρίς διακρίσεις.
Ευτυχώς, το έργο του παιδαγωγού δεν είναι κρυφό. Κρίνεται κάθε μέρα από όλους και στην πράξη, μέσα στην τάξη, φαίνεται η αξία του καθενός, όχι από αυτόκλητους αξιολογητές.
Η Ελληνική Πολιτεία και η εκπαιδευτική κοινότητα δε θα πρέπει να ξεχνά ότι οι εκπαιδευτικοί ΠΕ 70,50 και ΠΕ 60,50 δε διορίστηκαν ως αναπληρωτές ΕΑΕ από μόνοι τους. Επειδή υπήρχαν σοβαρές εκπαιδευτικές ανάγκες και έλλειψη προσωπικού, κλήθηκαν να υπηρετήσουν τον ευαίσθητο τομέα της ΕΑΕ, ο οποίος είναι αναπόσπαστο και μη διακριτό μέρος της Εκπαίδευσης. Οι συνάδελφοι αυτοί εκτός από τα προσόντα ΕΑΕ που διαθέτουν, έχουν αποκτήσει πολύτιμη εμπειρία και έχουν επιμορφωθεί, προκειμένου να ανταποκρίνονται με επάρκεια στο λειτούργημά τους. Αν δεν εφαρμοστεί η συγκεκριμένη Υπουργική Απόφαση οι συνάδελφοι αυτοί αργά ή γρήγορα θα εξοβελιστούν από το εκπαιδευτικό αντικείμενο που υπηρετούν εδώ και πολλά χρόνια. Αυτό θα έχει ως αποτέλεσμα την επαγγελματική και προσωπική τους εξόντωση, αλλά το χειρότερο, την απαξίωση της εμπειρίας τους, η οποία αποκτήθηκε με νόμιμο τρόπο, με πρόσληψη από το Υπουργείο Παιδείας και με χρήματα του ελληνικού λαού. Συνεπώς, επειδή η Υπουργική Απόφαση εξισώνει όλους τους λειτουργούς, παιδαγωγούς ΕΑΕ πρέπει να εφαρμοστεί ως έχει. Οι λόγοι είναι προφανείς και πέρα για πέρα δίκαιοι: -Δεν προτάσσεται κανείς στους πίνακες. -Μοριοδοτούνται όλα τα προσόντα ΕΑΕ (Το ίδιο πρέπει να εφαρμόσει το Υπουργείο και στους πίνακες αναπληρωτών της Γενικής. Η εποχές που το μόνο κριτήριο διορισμού ήταν το βασικό πτυχίο έχουν περάσει ανεπιστρεπτί. Η κοινωνία εξελίσσεται, το ίδιο και οι ανάγκες της). -Δεν απαξιώνεται το έργο κανενός εκπαιδευτικού. -Υπάρχει δικαιοσύνη στη σειρά κατάταξης (Δεν προηγείται ένας εκπαιδευτικός με 0 μόρια προϋπηρεσίας και αφήνει πίσω έναν άλλο με 7 και 10 χρόνια). -Η εμπειρία αξιοποιείται και αποτελεί κεφάλαιο για όλο τον εργασιακό βίο του παιδαγωγού. Κλείνοντας, σύμφωνα με την ελληνόγλωσση και ξενόγλωσση βιβλιογραφία, στην Ειδική Αγωγή χωρούν όλοι, δηλαδή μαθητές που έχουν την ανάγκη της και εκπαιδευτικοί που επιθυμούν να την υπηρετήσουν. Συντεχνιακά αιτήματα που οδηγούν σε αποκλεισμούς δεν έχουν καμία σχέση με τη φιλοσοφία της συμπερίληψης και του σχολείου για όλους χωρίς διακρίσεις. Ευτυχώς, το έργο του παιδαγωγού δεν είναι κρυφό. Κρίνεται κάθε μέρα από όλους και στην πράξη, μέσα στην τάξη, φαίνεται η αξία του καθενός, όχι από αυτόκλητους αξιολογητές.