Αρχική «Ρυθμίσεις για την ανώτατη εκπαίδευση, την έρευνα και άλλες διατάξεις»Άρθρο 40 – Ελάχιστη διάρκεια, δικαιώματα και υποχρεώσεις υποψηφίων διδακτόρωνΣχόλιο του χρήστη Αλκιμος | 4 Ιουνίου 2017, 11:40
Υπουργείο Παιδείας, Θρησκευμάτων και Αθλητισμού Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. |
1. Στην παρ. 2β αναφέρεται «Οι υποψήφιοι διδάκτορες μπορούν να παρέχουν υπηρεσίες αποκλειστικά ακαδημαϊκού περιεχομένου στο Ίδρυμα». Αυτό προτείνεται να αντικατασταθεί με το εξής κείμενο: «Οι υποψήφιοι διδάκτορες μπορούν να παρέχουν υπηρεσίες ακαδημαϊκής ή διοικητικής φύσης στο Ίδρυμα με αμοιβή όπως καθορίζεται στο Γενικό Κανονισμό Μεταπτυχιακών και Διδακτορικών Σπουδών». Το «αποκλειστικά ακαδημαϊκού περιεχομένου» είναι ασαφές, ενώ σε όλο τον πολιτισμένο κόσμο μεταπτυχιακοί φοιτητές και υποψήφιοι διδάκτορες προσφέρουν με αμοιβή (είτε με αντιμισθία, είτε με ανταποδοτικές υποτροφίες) και όχι δωρεάν, διάφορες υπηρεσίες στα Ιδρύματα και μόνο εφόσον το επιθυμούν και υποβάλλουν σχετική αίτηση. 2. Στην παρ. 3 αναφέρεται ότι «Οι διδακτορικές σπουδές προσφέρονται δωρεάν». Προτείνεται η αντικατάσταση με: «ο υποψήφιος διδάκτορας καταβάλει ετήσια δίδακτρα, ανάλογα με το κόστος διενέργειας της έρευνας που απαιτείται και όπως καθορίζεται στο Γενικό Κανονισμό Μεταπτυχιακών και Διδακτορικών Σπουδών». Δεν υπάρχει αντίστοιχο ευρωπαϊκό παράδειγμα παροχής δωρεάν διδακτορικών σπουδών – σε ορισμένα δε πεδία το κόστος αν κάποιος θέλει να κάνει σωστή έρευνα (αναλώσιμα, εργαστήρια, πηγές κλπ.) είναι τεράστιο και δεν μπορεί να καλυφθεί από τα Ιδρύματα. Παρά το γεγονός ότι και σήμερα οι διδακτορικές σπουδές στην Ελλάδα παρέχονται δωρεάν, αυτό πρέπει άμεσα να αλλάξει και να εναρμονιστούμε με ότι γίνεται στον υπόλοιπο πλανήτη. Και εδώ μπορεί να προβλεφθεί ορθολογικός και δίκαιος τρόπος χρηματοδότησης των διδάκτρων των υποψηφίων διδακτόρων που η οικονομική τους κατάσταση δεν τους επιτρέπει να τα καταβάλλουν. 3. Το αναφερόμενο επίσης στην παρ. 3 «Μέχρι και πέντε έτη μετά την ολοκλήρωση της διδακτορικής τους διατριβής, διατηρούν δικαιώματα πρόσβασης, δανεισμού και χρήσης των ηλεκτρονικών υπηρεσιών των πανεπιστημιακών βιβλιοθηκών» είναι νομικά ανεφάρμοστο, καθώς απαγορεύεται από τους εκδότες των ηλεκτρονικών περιοδικών που δίνουν το δικαίωμα πρόσβασης στις ηλεκτρονικές υπηρεσίες μόνο σε όσους έχουν την ιδιότητα του καθηγητή, φοιτητή, υποψήφιου διδάκτορα ή υπαλλήλου του ΑΕΙ (όποιος πάρει διδακτορικό ή άλλο πτυχίο παύει να έχει την ιδιότητα του μέλους του Ιδρύματος και αυτόματα χάνει το δικαίωμα πρόσβασης στις παραπάνω υπηρεσίες – σε αντίθετη περίπτωση τα ΑΕΙ δεν τηρούν τις σχετικές συμβάσεις που υπογράφουν με τους εκδότες).