Υπουργείο Παιδείας, Θρησκευμάτων και Αθλητισμού

Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων

• Σχόλιο του χρήστη 'sZ' | 7 Ιουνίου 2017, 22:46

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  ΜΕ ΕΝΑ ΑΡΘΡΟ ΣΕ ΕΝΑ ΝΟΜΟ: ΜΙΑ ΜΙΚΡΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΜΕΧΡΙ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 46 Και έτσι φτάνουμε στο άρθρο 46 για να ρυθμίσουμε τι? Σοβαρά και χρονίζοντα θέματα στο χώρο της ανώτατης εκπαίδευσης μηχανικών και της (μη) απόδοσης επαγγελματικών δικαιωμάτων. Ας κάνουμε μια μικρή αναδρομή: Με το Ν.1404/1983 ιδρύονται τα ΤΕΙ. Η περιγραφή τους τα κατατάσσει στην Τριτοβάθμια εκπαίδευση χωρίς περιγραφή διαβάθμισης (ανώτερα, ανώτατα). Ο Νόμος ορίζει ρητά ότι έξι μήνες μετά την αποφοίτηση του πρώτου φοιτητή θα πρέπει να έχουν ορισθεί επαγγελματικά δικαιώματα για το κάθε τμήμα. Δεν έγινε ποτέ- όσον αφορά τα ευαίσθητα τμήματα μηχανικών ΤΕ δηλαδή αυτά που έχουν επικάλυψη από τα αντίστοιχα των Πολυτεχνικών σχολών. (Άσχετο: Αγωγές ‘’τρέχουν’’ αυτή τη στιγμή για τη μη απόδοση, ήδη έχει σχηματιστεί νομολογία από καταδικαστικές αποφάσεις). Αντίθετα ‘’παραχωρούνται’’ σιωπηρά τα περιορισμένα δικαιώματα των παλαιών σχολών υπομηχανικών και το κράτος-όμηρος στην συντεχνία του ΤΕΕ σιωπηρά αφήνει τους μηχανικούς ΤΕ να χρεωκοπήσουν κοινωνικά και να υποστούν κάθε είδους ρατσισμό από ανθρώπους που δεν έχουν ιδέα για το περιεχόμενο των σπουδών τους, με χαρακτηρισμούς να τρέχουν επίσημα και ανεπίσημα ως ΄΄τεχνολόγοι’’, υπομηχανικοί’’ ‘’Τεϊτζήδες’’ και πρόσφατα ‘’Bob ο μάστορας’’... Οι επαγγελματικές πράξεις/επαγγελματική ύλη των μηχανικών ΤΕ με την διοίκηση- Πολεοδομίες και λοιπές τεχνικές Υπηρεσίες κλπ., αφήνονται στην τρέχουσα όρεξη και την άποψη του κάθε υπαλλήλου ή προϊστάμενου –συνήθως διπλωματούχου μηχανικού. Το ίδιο στυλ επικρατεί και στο δημόσιο τομέα όπου τα οργανογράμματα των υπουργείων και λοιπών υπηρεσιών που ακόμα και σήμερα, παρότι υπάρχουν νόμοι που επιτρέπουν την τοποθέτηση σε θέσεις διοίκησης των ΤΕ, καλύπτονται μόνο από Διπλωματούχους μηχανικούς ΠΕ, η ακόμα χειρότερα, από οποιονδήποτε πτυχιούχο Πανεπιστημίου (π.χ. Θεολόγο) αφού το ΠΕ είναι το κριτήριο, ενώ ο μηχανικός ΤΕ είναι ένα παράξενο ζώο ( που συνήθως βγάζει και την δουλειά). Αντίστοιχα και η κοινωνία έχει μάθει να αντιμετωπίζει τους μηχανικούς ΤΕ ρατσιστικά, με βάση την άγνοια και το σκοτεινό πέπλο για το τι είναι οι σπουδές μηχανικού στα ΤΕΙ δίπλα στο θεαθήναι του ελληνικού ονείρου: της επίδειξης ακαδημαϊκού τίτλου και στο ράλλυ της παραγωγής του ‘’ανθού της ελληνικής κοινωνίας’’ ιατρών –δικηγόρων –μηχανικών. Κλασσικό παράδειγμα η χρήση του όρου ΑΕΙ-ΤΕΙ: ενώ τουλάχιστον από το 2001 τα ΤΕΙ συμπεριλαμβάνονται με νόμο στα ΑΕΙ, (ενώ για το προηγούμενο διάστημα ήταν μη χαρακτηρισμένες και όχι ανώτερες σχολές). Ωστόσο ακόμα και σήμερα όποια ανακοίνωση υπηρεσίας Υπουργείου διαβάσεις, όποιο δελτίο ειδήσεων ακούσεις, όποιον δημοσιογράφο διαβάσεις σε εφημερίδα ή διαδίκτυο, το θα συναντήσεις το ΑΕΙ vs ΤΕΙ. Βέβαια αυτή η χώρα μπορεί να δέχεται εκατοντάδες μηχανικούς το χρόνο από Πανεπιστήμια του εξωτερικού πολλές φορές με αμφιβόλου ποιότητας και ίσως πληρωμένα πτυχία πχ πρώην Ανατολικές χώρες, Ηνωμένο Βασίλειο, Ιταλία κ.α. αλλά η συντεχνία εφόσον δεν μπορεί να κάνει κάτι απέναντι στους διεθνείς εκπαιδευτικούς θεσμούς, τους εγγράφει στο ΤΕΕ πότε ζητώντας κάποια μαθήματα –η με αναμονή κάποιου χρόνου τα μαθήματα αυτά ‘’χάνονται΄΄ στο δρόμο και οι εγγραφές γίνονται από την πίσω πόρτα. Άλλωστε και οι περίφημες εξετάσεις του ΤΕΕ είναι μαϊμού εξετάσεις και διεκπεραίωση από τη δεκαετία του 80 και ύστερα. Επίσης η πολιτεία με χαρακτηριστική άνεση διασπείρει Πολυτεχνικά τμήματα ανα την επικράτεια , χωρίς καμία πρόβλεψη και με ακαδημαϊκές και υλικές υποδομές πολύ χαμηλού επιπέδου –τα οποία γίνονται αμέσως τα πολυτεχνεία της καρδιάς του Νεοέλληνα στην προσπάθεια του το παιδί να αποκτήσει ‘’σοβαρό’’ πτυχίο. Τα αποτελέσματα τα βλέπουμε βέβαια κυρίως από το χαμηλό τεχνολογικό IQ της χώρας και την ανυπαρξία της βιομηχανικής ανάπτυξης. Οι περισσότεροι, ειδήμονες και μη δεν έχουν ιδέα για τα προγράμματα σπουδών των ΤΕΙ, το γεγονός ότι ανταποκρίνονται σε διεθνώς καθορισμένα πρότυπα σπουδών μηχανικού και υπερκαλύπτουν τον τίτλο BSc Eng. Κανείς δεν κάνει τον κόπο π.χ. να διαβάσει τις αξιολογήσεις πχ της ΑΔΙΠ –που παρεμπιπτόντως έχει και σοβαρές παρατηρήσεις για την προβληματική διάρθρωση των προγραμμάτων σπουδών πολλών πολυτεχνικών τμημάτων όσον αφορά το επάγγελμα του μηχανικού. Το γεγονός ότι απόφοιτοι μηχανικοί ΤΕΙ εργάζονται στο εξωτερικό ως μηχανικοί χωρίς προβλήματα αναγνώρισης, διότι το πτυχίο και το diploma supplement εμπίπτουν στις διεθνείς νόρμες είναι απλά κακό όνειρο για την εδώ συντεχνία. Ας περάσουμε στους απόφοιτους μηχανικούς ΤΕ. Είναι κατά σημαντικό ποσοστό επίσης άσχετοι –όχι στο αντικείμενο σπουδών τους ή την τεχνολογική κουλτούρα αλλά στην κοινωνική μηχανική και την κουλτούρα μηχανικού –ή οποία προσφέρεται αφειδώς και με έπαρση στους συναδέλφους τους Πολυτεχνίτες. Πολλοί θεωρούν εαυτούς μη μηχανικούς γιατί αυτό τους έχει πιπιλίσει η γενική κοινωνική εικόνα ακόμα και η οικογένειά τους . Χρόνια τώρα,ένα υπολογίσιμο ποσοστό φοιτητών δεν τελείωνε ή καθυστερούσε τις σπουδές του γιατί έβλεπε το μάταιο της επαγγελματικής προσπάθειας σε ένα νοσηρό περιβάλλον χωρίς επαγγελματικά δικαιώματα Μέχρι πρότινος ο μόνος τρόπος ανέλιξης? Ήταν οι κατατακτήριες στο Πολυτεχνείο γεγονός που αφορούσε ελάχιστους κάθε χρόνο λόγω περιορισμένων θέσεων και ακύρωνε πρακτικά τις σπουδές τους με κατάταξη στο 1ο ή 2ο έτος του Πολυτεχνείου και με επακόλουθο την ιδρυματοποίηση και το γενιτσαρισμό ως ανταλλάγματα εγγραφής στο ΤΕΕ. Οι θέσεις σε μεταπτυχιακά του Πολυτεχνείου τις περασμένες δεκαετίες έστω και με τις προβλέψεις εισδοχής και αποφοίτων ΤΕΙ έστω και με επιπλέον μαθήματα, ήταν άπιαστο όνειρο αφού ουσιαστικά υπήρχε σύρμα ‘’κόφτε τις νοσοκόμες΄΄. Τα πράγματα θεωρητικά βελτιώθηκαν? το 2001:ν.2916/2001 με την αναγνώριση του Ανώτατου χαρακτήρα των ΤΕΙ (και όχι την Ανωτατοποίηση).Αυξήθηκαν οι ευκαιρίες για ακαδημαϊκή εξέλιξη των αποφοίτων με τη λειτουργία μεταπτυχιακών σε συνεργασία με ξένα αρχικά Πανεπιστήμια, και στη συνέχεια στην αυτόνομη διοργάνωση μεταπτυχιακών από τις σχολές, με τις κατάλληλες νομικές προσαρμογές. Όλα με το σταγονόμετρο. Ωστόσο οι συνήθεις ισχυρές πιέσεις που συνεχίστηκαν από το ΤΕΕ και παρόλα τα βήματα νομικής θωράκισης του ανώτατου χαρακτήρα των σπουδών δεν άφησαν χώρο για ορθολογική ρύθμιση του επαγγέλματος του μηχανικού ΤΕ Θέλω εδώ να κάνω ειδική μνεία ό,τι οποιαδήποτε προσπάθεια ορθολογικής αντιμετώπισης του θέματος των επαγγελματικών δικαιωμάτων από ανθρώπους που βρέθηκαν σε θέσεις ευθύνης κατά καιρούς, και κυβερνήσεις, έπεφτε στο κενό για τους εξής λόγους: 1) Το πανίσχυρο ΤΕΕ στην οικονομική, συνδικαλιστική ζωή του τόπου με σημαντικές δυνάμεις στο κοινοβούλιο στα κόμματα στο συνδικαλισμό στη δημόσια διοίκηση και στην τοπική αυτοδιοίκηση 2) Την ανοχή ή και συμμαχία άλλων ισχυρών συντεχνιών –επαγγελματικών ομάδων όπως οι νομικοί, δικαστικό σώμα, το ΓΕΩΤΕΕ, οικονομικό επιμελητήριο κλπ. προς το ΤΕΕ οι οποίοι έβλεπαν ότι μείωναν έτσι τους κινδύνους για το άνοιγμα του επαγγέλματος τους έστω και σε άλλες τάξεις μεγέθους 3) Το καλά συγκερασμένο νομοθετικό πλαίσιο που επέτρεπε αποφάσεις ταφόπετρες για τα επαγγελματικά μετά την οργανωμένη προσφυγή κατά καιρούς του κέρβερου ΤΕΕ 4) Την ελλιπή επιστημονικά/ακαδημαϊκά/ πολιτικά εκπροσώπηση από την ΕΕΤΕΜ, η οποία έπαιζε πρώτα ρόλο κομματικού μικρομάγαζου με ηγεσίες επιπέδου ελληνικής ταινίας και εισπρακτικού οργανισμού –μια διαρκής μιζέρια δηλαδή 5) Την ισχυρή αντίδραση του Πολυτεχνείου και των Πολυτεχνικών σχολών οι οποίες διαχειρίζονταν τεράστια ποσά ή έβαζαν πλώρη για την πίττα προγραμμάτων τις τελευταίες δεκαετίες και μια επαγγελματική αναβάθμιση των αποφοίτων ΤΕΙ θα σήμαινε ουσιαστικά και αναβάθμιση των ΤΕΙ σε επίπεδο οικονομικό αφού ή αύξηση των βάσεων στα αντίστοιχα τμήματα ΤΕΙ θα οδηγούσε σε αλυσιδωτές αντιδράσεις. Η κρατική χρηματοδότηση βέβαια των τμημάτων μηχανικών των ΤΕΙ ήταν και είναι φτωχό κλάσμα των παχυλών ενισχύσεων των Πολυτεχνείων 6) Στη στάση μέρους του εκπαιδευτικού προσωπικού των ΤΕΙ , που ως διπλωματούχοι μηχανικοί μέλη ΤΕΕ διατηρούσαν και διατηρούν αγκυλώσεις απέναντι στην ουσιαστική εξέλιξη των μηχανικών ΤΕ 7) Την γενική στάση αντιπάθειας, αδιαφορίας, στρέβλωσης για ότι προέρχεται από τα ΤΕΙ, με φορέα κυρίως από τα ΜΜΕ, την διοίκηση αλλά και την διαμορφωμένη κοινή γνώμη που κάθε χρόνο τρέφεται με την κακαβιά των βάσεων των πανελλαδικών, και δεν διαβλέπει την εφαρμοζόμενη κοινωνική μηχανική πίσω από όλα αυτά τα φαινόμενα. Η γενικευμένη άγνοια της διοίκησης και των πολιτών για το νομικό και ακαδημαϊκό πλαίσιο των ΤΕΙ και την λειτουργία των τεχνικών επαγγελμάτων είναι απλά εντυπωσιακή. Και τώρα ήρθε η ώρα με ένα άρθρο-σ ’ένα νόμο να οδηγηθεί στην πλήρη υποδούλωση και στην επιτροπεία η Τεχνολογική εκπαίδευση, με απώτερο σκοπό το κλείσιμο και συγχώνευση τμημάτων γιατί στον καιρό της κρίσης επιβιώνουν οι ισχυροί ΄΄σύντεχνοι’’. Οι μηχανικοί ΤΕ από άτακτο κοπάδι, θα περάσουν στην επιτροπεία και στη ‘’φιλόξενη’’ στάνη του ΤΕΕ- αλλά στο κάτω αμπάρι . Σε συζητήσεις και καμηλοειδείς επιτροπές για καθορισμό επαγγελματικών προσόντων-για δικαιώματα ‘’θα δούμε’’-την επόμενη πεντηκονταετία. Καταργείστε το παρόν άρθρο. Αν αυτή είναι η πολιτική μιας αριστερής κυβέρνησης- η υποδούλωση στις συντεχνίες, αυτό που ξεπερνά και τις άοκνες προσπάθειες ‘’συντεχνιοσυμμόρφωσης’’ της προηγούμενης πασοκονεοδημοκρατίας, μάλλον πρέπει να αναθεωρήσουμε πλήρως την έννοια της Αριστεράς. Όσο για το ‘’integrated master’’, όταν δημιουργείς ακαδημαϊκό τίτλο νέας κοπής για να εξασφαλίσεις προπορεία στο δημόσιο και στην πίτα των επαγγελματικών δικαιωμάτων, τότε καταλαβαίνεις σε τι βαθιά σήψη είναι αυτή η χώρα και πόσο απέχει από τον λεγόμενο πολιτισμένο κόσμο. Όλα αυτά τα καστράκια θα πέσουν σιγά σιγά όμως. Ο ολετήρας των μνημονίων που απογυμνώνει την χώρα δεν θα αφήσει ούτε ‘’κολυμπυθρόξυλο’’. Αποτελεί ηθική και νομική υποχρέωση του ελληνικού κράτους να εκδώσει επαγγελματικά δικαιώματα που αντιστοιχούν στα προγράμματα σπουδών μηχανικού των τμημάτων ΤΕΙ. Η υπερτριακονταετής καθυστέρηση έκδοσης επαγγελματικών δικαιωμάτων είναι το μνημείο του αμοραλισμού, της καταπάτησης κάθε έννοιας δικαίου, του άνισου πλουτισμού συγκεκριμένων συντεχνιών (rent-seeking) που νέμονται σχεδόν κατ’ αποκλειστικότητα την ‘’πίτα του επαγγέλματος του μηχανικού και αντίστοιχα της κοροϊδίας, του επαγγελματικού αποκλεισμού, της κοινωνικής καταρράκωσης και ρατσιστικής αντιμετώπισης ανθρώπων που θα μπορούσαν να προσφέρουν πολλά περισσότερα στην κοινωνία , στους εαυτούς τους και στις οικογένειές τους. Και αυτό όταν ήδη ‘έχουν δρομολογηθεί τα ‘’θέματα’’ των κάθε είδους κολεγίων της συμφοράς και των μαϊμού πανεπιστημίων των σχολαρχών- με τις ευλογίες και το μαστίγιο της Ε.Ε. Ουσιαστικά το θέμα των επαγγελματικών δικαιωμάτων των μηχανικών ΤΕ αποτελεί μελέτη περίπτωσης εφαρμοσμένων ταξικών διακρίσεων. Στο μέλλον θα δώσει πλούσιο υλικό για papers, και διδακτορικές διατριβές στο χώρο των κοινωνικών επιστημών.