Υπουργείο Παιδείας, Θρησκευμάτων και Αθλητισμού

Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων

• Σχόλιο του χρήστη 'sZ' | 12 Ιουνίου 2017, 20:12

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Μερικές παρατηρήσεις/απαντήσεις στο σχόλιο του Κου Νίκου Μητρόπουλου ‘’Επειδή στην Ελλάδα μας αρέσει να ασχολούμαστε με το ότι μας συμφέρει στο παρόν, αλλά να ξεχνάμε τις συνέπειες των δικών μας επιλογών του παρελθόντος, θα ήθελα να ρωτήσω τους αποφοίτους ΤΕΙ, γιατί σπούδασαν σε αυτά και δεν προσπάθησαν να σπουδάσουν σε κάποια σχολή ΑΕΙ που θα τους έδινε την ήδη κατοχυρωμένη πολυπόθητη αναγνώριση κύρους και επαγγελματικής δικαίωσης που επιζητούν εκ των υστέρων ?’’ -Πιθανότατα να προσπάθησαν και δεν μπόρεσαν. Ο αριθμός των εισακτέων είναι πεπερασμένος. Οι βάσεις εξαρτώνται από την προτίμηση και την ζήτηση. Επίσης δεν μπόρεσαν ή δεν θέλησαν να φύγουν στο εξωτερικό και να γυρίσουν με ένα πτυχίο(κερδισμένο ή ‘’αγορασμένο’’) που θα τους επέτρεπε να απολαμβάνουν τα δικαιώματα μέλους ΤΕΕ. Πάνω από το 40% των μελών ΤΕΕ είναι απόφοιτοι Ιδρυμάτων εξωτερικού. Αν το μόνο κριτήριο είναι η (σεβαστή) σειρά επιτυχίας στις Πανελλήνιες/Πανελλαδικές τότε ας δίνει το κράτος και απευθείας πτυχία στους εισαχθέντες. Πως εξηγείτε τώρα το γεγονός ότι πλέον υφίστανται τμήματα μηχανικών ΤΕΙ με υψηλότερες βάσεις εισαγωγής από Πολυτεχνικές και πανεπιστημιακές σχολές (επαρχίας). Οι εισαχθέντες σε αυτά τα τμήματα μηχανικών ΤΕΙ τι είναι? είναι ικανότεροι, καλύτεροι από τους αντίστοιχους εισαχθέντες σε Πολυτεχνικά τμήματα με χαμηλότερες βάσεις? Κάπου χωλαίνει η θεωρία των Πανελληνίων. Είναι αντικειμένικές αλλά όχι δίκαιες, και είναι διαγωνισμός σειράς, με δυναμικά χαρακτηριστικά. Ένα πρόγραμμα σπουδών όμως έχει διάρκεια και πολλές ευκαιρίες πολύμορφης ‘’κρίσης’’ χωρίς το αντίστοιχο κοινωνικό φορτίο των εισητηρίων εξετάσεων. ‘’Άλλωστε επαγγελματικά δικαιώματα έχουν ήδη… Αν δεν έχουν πως δουλεύουν ?’’ -Πώς δουλεύουν? Με τα περιορισμένα επαγγελματικά δικαιώματα των υπομηχανικών και τα σχετικά ΒΔ.(Βασιλικά Διατάγματα). Κυνηγώντας το μεροκάματο με σύντροφο την καχυποψία του κάθε διπλωματούχου που θα συναντήσουν στις επαφές τους με τη διοίκηση. Με ελάχιστη επαγγελματική ύλη που δεν αντιστοιχεί προφανώς στα προγράμματα σπουδών τους, στις γνώσεις τους και την εμπειρία τους. Με την εκμετάλλευση από διπλωματούχους για την παροχή υπογραφής ή αναγκαστικά συνυπογραφής. Όταν ένας Πολιτικός μηχανικός ΤΕ με εμπειρία χρόνων δεν μπορεί να μελετήσει παρά διώροφο, ενώ ένας φρέσκος απόφοιτος διπλωματούχος Πολιτικός μηχανικός υπογράφει πραγματικά ΤΑ ΠΑΝΤΑ. Όταν την ίδια στιγμή κανένας μηχανικός Τ.Ε. δεν μπορεί να έχει μελετητικό πτυχίο, να κάνει πχ Μ.Π.Ε. και πληθώρα άλλων ‘’ειδικών μελετών’’ να συμμετάσχει στη Διοίκηση/ Διαχείριση Έργου, ο μηχανολόγος ΤΕ δεν μπορεί να κάνει ηλεκτρολογικές μελέτες ούτε για 1W και τα όρια της μεγαθυμίας του κράτους δίνουν για διάφορες ηλεκτρολογικές μηχανολογικές μελέτες όριο τα 50, 70 kW.Όταν μπαίνουν περιορισμοί στις ενεργειακές επιθεωρήσεις για ανθρώπους που είχαν την ίδια εκπαίδευση και (μέχρι πρότινος πριν καταργηθούν για όλους) έδιναν τις ίδιες εξετάσεις. Την ίδια στιγμή ένας διπλωματούχος ηλεκτρολόγος ή μηχανολόγος ή μηχανικός Ηλ. Υπολογιστών ή Ναυπηγός ή Ηλεκτρονικός μηχανικός υπογράφει τα πάντα των παραπάνω κατευθύνσεων. Κατέχει μήπως ο ένας το γνωστικό αντικείμενο όλων? Η πως κρίνετε το γεγονός ότι και ένας διπλωμ. Πολιτικός μηχανικός υπογράφει (περιορισμένα έστω) ηλεκτρομηχανολογικά? Ευτυχώς που δεν έχει μπει και όριο πόσες αράδες κώδικα θα γράψουν οι μηχανικοί Πληροφορικοί ΤΕ. Αντίστοιχα οι θέσεις του Δημοσίου και ευρύτερου τομέα στενεύουν επικίνδυνα για τους ΤΕ όταν οι πλείστες των προκηρύξεων σε αφορούν μηχανικούς ΠΕ. Και σε μια εποχή που είναι γνωστόν τοις πάσι ότι ΟΙ επαγγελματικές πράξεις μηχανικών στην τρέχουσα ελληνική πραγματικότητα κατά 90% θα μπορούσαν να εκτελεστούν και από απόφοιτους ΙΕΚ με εμπειρία. Ένας μηχανικός ΤΕ γνωρίζει ότι δεν θα φτάσει ποτέ σε θέση διοίκησης παρότι η νομοθεσία το προβλέπει, διότι τα εσωτερικά οργανογράμματα συνήθως δεν προβλέπουν στη θέση διοίκησης μηχανικό ΤΕ αφού συνήθως φτιάχνονται από διπλωματούχους μηχανικούς. Και όλα αυτά ανεξάρτητα από το αν ο μηχανικός ΤΕ έχει και μάστερ ή και διδακτορικό, δημοσιεύσεις ή και σημαντική επαγγελματική εμπειρία στο αντικείμενο του. Ας μην αγνοείτε το γεγονός ότι πτυχιούχοι ΤΕΙ που διαθέτουν και μάστερή και διδακτορικό και δεν είναι καθόλου λίγοι δεν έχουν επίσης κανένα επαγγελματικό δικαίωμα. Τι είδους δικαιοσύνη υπάρχει σε αυτό? Γενικά αποσιωπάται ή αποκρύπτεται ότι αποτελεί νομική υποχρέωση του ελληνικού κράτους η έκδοση επαγγελματικών δικαιωμάτων από το 1983 και τον ιδρυτικό νόμο 1404/83, τα οποία ουδέποτε εκδόθηκαν. Το περίφημο ΠΔ 318/94 που αφορούσε επαγγελματικά δικαιώματα πολιτικών μηχανικών ΤΕ στην ουσία ακυρώθηκε στο ΣΤΕ μετά από προσφυγή του ΤΕΕ, δημιουργώντας και ‘’δαμόκλειο’’ νομολογία, βασιζόμενο ακριβώς στην ασαφή τότε υπόσταση των ΤΕΙ ελέω ΤΕΕ, και στην επιρροή του ΤΕΕ στη δικαστική εξουσία. Ωστόσο πρόσφατα πλειάδα αγωγών έχουν τελεσιδικήσει στο ΣΤΕ και αναγκάζουν το κράτος να πληρώσει αποζημιώσεις στους μηχανικούς ΤΕ που προσέφυγαν για τη μη έκδοση επαγγελματικών δικαιωμάτων. ‘’Τελείωσαν το »έυκολο» ΤΕΙ και μετά επεδίωξαν και πέτυχαν την μετονομασία τους σε ΑΤΕΙ και από Τεχνολόγοι Μηχανικοί να ονομάζονται Μηχανικοί Τ.Ε. (πουλάει καλύτερα στη σφραγίδα) προκειμένου να προετοιμάσουν το έδαφος για να αναβαθμίσουν τελικά ανυπόστατα την ποιότητα και το κύρος του πτυχίου τους.’’ -Το εύκολο ΤΕΙ είναι δική σας εκτίμηση και υπάρχουν διάφορες απόψεις. Δεν θα συζητήσω όμως αυτές, γιατί με την ίδια λογική υπάρχουν πιο εύκολα τμήματα μεταξύ Πολυτεχνείων και ακόμα πιο εύκολα μεταξύ πανεπιστημίων του εξωτερικοί που βγάζουν μηχανικούς και όλοι αυτοί εγγράφονται στο ίδιο ΤΕΕ. Μετά όμως τα επαγγελματικά δικαιώματα αυτών όλων είναι ακριβώς ίδια. Και αυτό έχει μια λογική. Έχουν τελειώσει τμήματα με προγράμματα σπουδών μηχανικού. Ακριβώς το ίδιο ισχύει και για τα ΤΕΙ διαθέτουν προγράμματα σπουδών μηχανικού (Αξιολογημένα και από την ΑΔΙΠ), μόνο χωρίς τα δικαιώματα. Όσο αφορά την ονοματολογία που αναφέρετε: Τεχνολόγοι μηχανικοί- δεν αφορά τα ΤΕΙ αλλά τα ΚΑΤΕΕ, και ο όρος ΑΤΕΙ δεν έχει καμία νομική βάση και χρησιμοποιείται λανθασμένα, από άγνοια ή και επίτηδες για να δημιουργήσει εικόνα δύο ταχυτήτων. Υπάρχουν μόνο ΤΕΙ , και ο ανώτατος χαρακτήρας τους έχει διευκρινιστεί πλήρως με τον Ν2916/2001. Ο ιδρυτικός Ν. 1404/83 δεν διασαφήνιζε τον ανώτατο χαρακτήρα τους αλλά επ’ουδενί δεν τα ενέτασσε στην ανώτερη εκπαίδευση. ‘’Η απόδοση Μεταπτυχιακού Τίτλου Σπουδών στους απόφοιτους των Πενταετούς τουλάχιστον διάρκειας φοιτητές των ελληνικών Πολυτεχνείων επιβάλλεται να γίνει πραγματικότητα, δεδομένου ότι ειδικά στις δεκαετίες ’80 και ’90, όταν οι απόφοιτοι των polytechnics της Μ. Βρετανίας και άλλων χώρων της Ευρώπης, με πτυχίο Bachelor τριετούς διάρκειας φοίτησης (όπως και των ΤΕΙ άλλωστε) είχαν δικαίωμα λήψης μεταπτυχιακού τίτλου σπουδών μόνο με ένα πρόσθετο έτος σπουδών (δηλαδή 3 έτη βασική φοίτηση αρχικά συν 1 έτος διπλωματικής εργασίας ίσον 4 έτη σπουδών), εμείς έπρεπε να σπουδάζουμε πέντε χρόνια μόνο και μόνο για να πάρουμε Bachelor ενώ είχαμε ήδη κάνει και την ειδίκευση και την διπλωματική εργασία.’’ -Υπάρχουν διάφοροι τρόποι διάρθρωσης των σπουδών μηχανικών ανά τον κόσμο. Το μοντέλο που έχει επικρατήσει περιλαμβάνει τριετείς ή τετραετείς σπουδές. Το μοντέλο που φθίνει είναι των πενταετών αφού οι χώρες που το εφάρμοζαν και το αντέγραψε εδώ το ΕΜΠ (Γερμανία, Γαλλία, Ιταλία) ήδη το έχουν αποχωριστεί, και χρησιμοποιούν το MSc με συγκεκριμένα χαρακτηριστικά προχωρημένων σπουδών. Ιστορικά η υιοθέτηση 5ετών σπουδών από τα Ελληνικά Πολυτεχνεία έγινε στο πλαίσιο της θεσιθηρίας και της κατάληψης θέσεων στο ελληνικό Δημόσιο μετά τον Α’ παγκόσμιο πόλεμο με προβάδισμα σε σχέση με τα πανεπιστημιακα πτυχία, και μετά ενδύθηκε με το απαραίτητο μανδύα επιστημονικότητας. Μάλιστα όχι σε όλες τις ειδικότητες, κάποιες διατηρήθηκαν 4ετείς επί μακρόν. Και τα Πολυτεχνεία –ουσιαστικά το ΕΜΠ εξελίχθηκαν από μικρές τεχνικές σχολές σε Τεχνικά Πανεπιστήμια, απλώς τη δύναμη που άντλησαν διαχρονικά από την κοινωνία για να ανέβει η υπόστασή τους στη συνέχεια την εφάρμοσαν απαγορευτικά για να εμποδίσουν την πρόοδο άλλων σχολών και να προστατέψουν τα επαγγελματικά συμφέροντα της συντεχνίας τους. -Ουσιαστικά είναι υποχρέωση και της χώρας μας να ακολουθήσει το μοντέλο BSc + MSc (λόγω Μπολόνια), αλλά δεν το άφησαν τα Πολυτεχνεία και το ΤΕΕ. Τa integrated Master όπως πχ το MEng δεν είναι τίτλος ακαδημαϊκά ισότιμος με το MSc , αλλά οδηγεί απευθείας- όχι άμεσα όμως - στην απονομή επαγγελματικών δικαιωμάτων μηχανικού στο Ηνωμένο Βασίλειο. Το ίδιο γίνεται με τριετείς ή τετραετείς σπουδές ΒSc + ΜSc. -Επαγγελματικά δικαιώματα που ήδη απολάμβαναν και απολαμβάνουν (μάλιστα πολύ περισσότερα και μάλιστα πλήρη από λήψης πτυχίου χωρίς καμία περαιτέρω διαδικασία εξέλιξης δικαιωμάτων μέσω εξετάσεων ,εμπειρίας, ακαδημαϊκης εξέλιξης όπως παντού στο εξωτερικό,-οι εξετάσεις άδειας άσκησης επαγγέλματος στο ΤΕΕ όλοι γνωρίζουμε πως είναι τυπικές) οι διπλωματούχοι μηχανικοί στην Ελλάδα. Για τους μηχανικούς ΤΕ τα παραπάνω είναι απαγορευμένα. -Τα ΤΕΙ είχαν 7 εξάμηνα σπουδών με πτυχιακή και πρακτική άσκηση πού έγιναν 8 με πτυχιακή και πρακτική άσκηση μετά την αναδιάρθρωση του 2001. Δεν είχαν ποτέ 6 εξάμηνα. Η ειδίκευση κατά τομείς (major) υφίσταται και στα τμήματα μηχανικών των ΤΕΙ με κατευθύνσεις πχ. Ενεργειακός , κατασκευαστικός τομέας για τους Μηχανολόγους μηχανικούς ΤΕ. -Μεταπτυχιακός τίτλος όπως αυτός που δημιουργεί ο νόμος της διαβούλευσης χωρίς προπτυχιακό τίτλο και καταφανέστατα χωρίς αντίστοιχο πρόγραμμα μεταπτυχιακών σπουδών και χωρίς ερευνητικό χαρακτήρα της διπλωματικής, ακριβέστερα διατριβής (Dissertation)- δεν έχει προφανώς καμία ακαδημαϊκή νομιμοποίηση. Όλα αυτά όμως απαιτούν αλλαγή του προγράμματος σπουδών στα Πολυτεχνεία, και ουσιαστικά θα οδηγούσαν σε σύστημα BSc + MSc. ‘’Προφανώς οι απόφοιτοι των ΤΕΙ, δέχονται πολύ άνετα την ευνοϊκή κατάσταση του να λαμβάνουν μεταπτυχιακό τίτλο σπουδών έχοντας πτυχίο ΤΕΙ (δηλαδή κατώτερο γνωστικά του ΑΕΙ και ποσοτικά και ποιοτικά), ενώ όχι μόνο δεν ενοχλούνται αλλά επιδιώκουν κιόλας, οι απόφοιτοι των ΑΕΙ να πρέπει να την ξανακάνουν και να αφιερώσουν άλλο ένα έτος σπουδών σε αυτό (δηλαδή συνολικά τουλάχιστον 6 έτη).’’ -Μπαίνω και στον πειρασμό να ρωτήσω, όπως εσείς παραπάνω: Και γιατί δεν παίρνουν τον εύκολο δρόμο να σπουδάσουν σε ΤΕΙ και μετά να κάνουν μεταπτυχιακό? Σοβαρά τώρα όμως: Τα μεταπτυχιακά είναι κατά κανόνα διετούς διάρκειας, Το αν είναι και αυτά ‘’εύκολα’’ ‘όπως αναφέρατε παραπάνω για τα ΤΕΙ το αφήνω στην κρίση σας την κοινή λογική, και τα ισχύοντα ακαδημαϊκά πρότυπα για τα μεταπτυχιακά. Τα μεταπτυχιακά δεν γίνονται υπηρεσιακά (τουλάχιστον σε φιλοσοφική βάση όπως και όλες οι βαθμίδες σπουδών) αλλά γιατί κάποιος έχει την ανάγκη να εμβαθύνει τις γνώσεις του και να ανοίξει τις γνωστικές του περιοχές, και ετοιμάζουν κάποιον για μια συγκεκριμένη ακαδημαϊκή ερευνητική περιβολή που μπορεί να οδηγήσει και περαιτέρω σε διδακτορική διατριβή. Αναλόγως της κατεύθυνσης πολλά μεταπτυχιακά ζητούν την παρακολούθηση επιπλέον μαθημάτων για την καλύτερη προετοιμασία παρακολούθησης του μεταπτυχιακού. Για να διοργανώνουν μεταπτυχιακά και τα Πολυτεχνεία κάποιο λόγο θα έχουν πάντως, κα να μην αρκούνται στο super δίπλωμα. ‘’Επίσης να αναφέρουμε ότι από τα τεχνικά και πολυκλαδικά λύκεια της δεκαετίας του ’80 και του ’90, οι μαθητές εισέρχονταν στα ΤΕΙ χωρίς καν να βιώσουν τον κόπο, τη δαπάνη και το άγχος των πανελλαδικών εξετάσεων που βιώσαμε όλοι οι υπόλοιποι μαθητές των Γενικών Λυκείων.’’ -Ας αποφασίσουμε, τι είδους αναλύσεις θα κάνουμε? Κοινωνιολογικές, με ποσοτικά κριτήρια, με ποιοτικά κριτήρια. Το θέμα είναι όχι μόνο ποιοι έμπαιναν αλλά ποιοι και πόσοι έβγαιναν ολοκληρώνοντας ένα πρόγραμμα σπουδών. Ο κοινωνικός αυτοματισμός έχει συζητηθεί επανειλημμένα και δεν είναι εδώ ο χώρος για επιπλέον αναφορές. Οι υποψήφιοι των πανελλαδικών δεν έγιναν αυτόματα μηχανικοί την μέρα εισαγωγής τους στις σχολές. Επίσης το πρόβλημα των Πανελλαδικών δεν είναι και αυτό ευθύνη των μηχανικών ΤΕ. Είναι γεγονός όμως ότι ένα μεγάλο μέρος των φοιτητών στις σχολές μηχανικών στα ΤΕΙ εγκατέλειπε και οι λόγοι ήταν α) δεν μπορούσε να ανταποκριθεί στο πρόγραμμα σπουδών και β) συνειδητοποιούσε την περιορισμένη αξία ενός πτυχίου χωρίς επαγγελματικά δικαιώματα. Επίσης τι σχόλιο να κάνουμε για αυτούς που δεν έδιναν Πανελλαδικές ή έδιναν για πλάκα γιατί ήξεραν πως τους περίμενε μια θέση σε Πανεπιστήμιο του εξωτερικού που το πλήρωναν οι οικονομικές δυνατότητες της οικογένειάς τους, και γύριζαν με πτυχίο μηχανικού και εγγράφονταν στο ΤΕΕ? ‘’Και είναι τουλάχιστον προκλητικό, απόφοιτοι ΚΑΤΕΕ να έχουν μετονομασθεί σε ΤΕΙ, μετά σε ΑΤΕΙ και πλέον να θέλουν να απολαμβάνουν μεταχείρηση ΑΕΙ !!!!’’ -O Κύριος Υπεύθυνος για αυτό ήταν η πολιτική ‘’ισοτιμιών’’ προς τα κάτω με διάφορες αποφάσεις της διοίκησης κυρίως μισθολογικής εξίσωσης των πτυχίων ΤΕΙ με ΚΑΤΕΕ, ΚΑΤΕ, Μικρό Πολυτεχνείο, ακόμα και εργοδηγών ή μηχανικών Ε.Ν, που υπέθαλπε το ΤΕΕ με την ισχύ που διέθετε στο κράτος με σκοπό να δημιουργηθούν νομικά ερείσματα για τη μη απόδοση επαγγελματικών δικαιωμάτων. Και το κατάφερε. Όμως αξίζει να αναφέρουμε ότι και οι απόφοιτοι των προηγούμενων των ΤΕΙ, Ανώτερων σχολών, ήταν και αυτοί μηχανικοί που επίσης απολάμβαναν δυσανάλογα περιορισμένα δικαιώματα σε σχέση με τις σπουδές τους προς όφελος των διπλωματούχων μηχανικών ‘’Όταν όλοι αυτοί οι μαθητές εισάγονταν χωρίς πανελλαδικές ή ακόμη και με πανελλαδικές σε μία κατώτερη εις γνώσην τους σχολή σε σχέση με τις πανεπιστημιακές, γιατί δε ξαναπροσπαθούσαν προκειμένου να επιτύχουν στις σαφώς δυσκολότερες προς αποφοίτηση πανεπιστημιακές σχολές, αλλά επαναπαυόντουσαν στη χαμηλών απαιτήσεων και εύκολης αποφοίτησης σχολή ΤΕΙ και εκ των υστέρων ζητούν να τους δοθούν δικαιώματα που επουδενί δεν αντιστοιχούν στον κόπο που κατέβαλαν και επομένως δε τους αξίζουν ?’’ -Το ερώτημα είναι επανάληψη της αρχικής παραγράφου και έχει απαντηθεί εκεί ‘’Την ευθύνη για αυτό το μπέρδεμα προφανώς δεν την έχουν τα κατά περίπτωση παιδιά ως υποψήφιοι φοιτητές, αλλά οι εκάστοτε κυβερνήσεις και οι ενήλικες αφού εμείς τις ψηφίζουμε και δεν εκλέγονται μόνες τους.’’ Την ευθύνη την έχουμε όλοι μας, αλλά σε μεγάλο βαθμό το ΤΕΕ ως συντεχνία και τα Πολυτεχνεία και οι κρατικοδίαιτες δομές που επανδρώνει χρόνια τώρα και η επιρροή του και ισχύ του στο πολιτικό γίγνεσθαι. Οφείλεται επίσης και στην άγνοια της κοινής γνώμης για Τα ΤΕΙ και τις σπουδές εκεί και τα στερεότυπα που έχουν δημιουργηθεί. ‘’Εν τέλει αυτό το εκπαιδευτικό περιβάλλον πρέπει να διορθωθεί. αλλά για όλους !!!!!’’ -Συμφωνώ απολύτως!!!!! ‘’Εφόσον οι απόφοιτοι ΤΕΙ όλα τα χρόνια μετά την αποφοίτηση τους, ζητούν να συντελεστεί μία αδικαιολόγητη »αναβάθμιση» των πτυχίων τους και των επαγγελματικών τους δικαιωμάτων (τα όποια έχουν ήδη αλλά γκρινιάζουν επειδή τρώγοντας έρχεται η όρεξη), θα πρέπει για λόγους αναλογικά ισότιμης μεταχείρησης να αναβαθμιστούν και τα επαγγελματικά δικαιώματα και η αποδοτικότητα των Πολυτεχνειακών διπλωμάτων. Άραγε γιατί τα λέμε »διπλώματα» και όχι »πτυχία» ? Μήπως επειδή εκδίδονται μετά από διπλωματική εργασία και επομένως είναι ήδη μεταπτυχιακοί τίτλοι σπουδών ?’’ -Οι μηχανικοί ΤΕ δεν ζητούν αναβάθμιση του πτυχίου τους. Το πτυχίο τους είναι δεδομένο. και Ζητούν την έκδοση των επαγγελματικών δικαιωμάτων που οφείλει η πολιτεία βάσει νόμου και σύμφωνα με το πρόγραμμα σπουδών μηχανικού. Οι διπλωματούχοι μηχανικοί απολαμβάνουν πλήρη δικαιώματα από λήψης πτυχίου, το άλλο να τους δοθεί ? Το δικαίωμα να μελετούν και να κατασκευάζουν στο φεγγάρι? Αν αρχίσουμε τα λεκτικά παίγνια περί διπλώματος και πτυχίου τότε μπορώ να αναφέρω ότι το diploma στο Αγγλοσαξονικό εκπαιδευτικό σύστημα είναι ενδιάμεση βαθμίδα μεταξύ BSc και MSc. -Δεν νομίζω ότι υπάρχει χώρος για διακρίσεις και αντιπαλότητες σήμερα και μάλιστα εν μέσω εν μέσω κρίσης. Ορθός λόγος μακριά από στερεότυπα και αποκλεισμός της άγνοιας χρειάζεται. ‘’Η γνώση είναι δύναμη’’, όποιος την διαθέτει ξεχωρίζει. Αλλά πρέπει να υπάρχει το υγιές πλαίσιο για να την εφαρμόσει. Και αυτό είναι η δυνατότητα πρόσβασης και εξέλιξης σε επαγγελματικές δραστηριότητες μέσω των επαγγελματικών δικαιωμάτων για όλους με συγκεκριμένες ‘’αντικειμενικές’’ διαδικασίες (πτυχία, εξετάσεις, εμπειρία). Και αυτό τελικά σημαίνει αναμόρφωση και αλλαγή της νομοθεσίας για τα τεχνικά επαγγέλματα και απάρνηση των κεκτημένων ‘’πάντων όλων’’ ανά τομέα μηχανικού. Τα παραπάνω με εκτίμηση (και νηφαλιότητα)