Αρχική «Ρυθμίσεις για την ανώτατη εκπαίδευση, την έρευνα και άλλες διατάξεις»Άρθρο 30 – Γενικές διατάξειςΣχόλιο του χρήστη ΕΝΩΣΗ ΕΛΛΗΝΩΝ ΕΡΕΥΝΗΤΩΝ | 13 Ιουνίου 2017, 17:45
Υπουργείο Παιδείας, Θρησκευμάτων και Αθλητισμού Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. |
Θέσεις της Ένωσης Ελλήνων Ερευνητών επί του σχεδίου νόμου «Ρυθμίσεις για την ανώτατη εκπαίδευση, την έρευνα και άλλες διατάξεις» https://www.eee-researchers.gr/wp-content/uploads/2017/06/EEE_EX_511-13-06-2017_theseis-gia-th-diavouleysh-gia-ta-AEI-kai-thn-Ereyna.pdf Η Ένωση Ελλήνων Ερευνητών (ΕΕΕ) θεωρεί ότι μέσω του Ενιαίου Χώρου Παιδείας και Έρευνας, οι φορείς της Ανώτατης Εκπαίδευσης και της Έρευνας (ΑΕ&Ε) στη χώρα μας (ΑΕΙ και Ερευνητικά Κέντρα) θα αποτελέσουν ένα αλληλοσυμπληρούμενο, δυναμικό σύστημα, το οποίο θα αξιοποιήσει, θα συνδυάσει και θα μεγιστοποιήσει τα πλεονεκτήματα που έχουν οι δύο επιμέρους χώροι. Άλλωστε τα ΑΕΙ και τα Ερευνητικά Κέντρα (ΕΚ) είναι από τη φύση τους συγκοινωνούντα δοχεία, αφού είναι αφιερωμένα στην έρευνα και την παραγωγή νέας γνώσης. Αποτελούν, συνεπώς, χώρους που θέτουν τα θεμέλια για νέους ποιοτικούς τύπους εργασίας και επιχειρηματικότητας, βασισμένους στη γνώση, την τεχνολογία και την καινοτομία. Επιπλέον, τα Ερευνητικά Κέντρα έχουν μακρόχρονη συμμετοχή και εμπειρία στη μεταπτυχιακή εκπαίδευση νέων επιστημόνων. Οι Ερευνητές ήδη συμμετέχουν σε Προγράμματα Μεταπτυχιακών Σπουδών (ΠΜΣ) και σε Προγράμματα Διδακτορικών Σπουδών (ΠΔΣ), καθώς και σε επιτροπές επίβλεψης διδακτορικών διατριβών, η συμμετοχή όμως αυτή θα πρέπει να αναπτυχθεί περαιτέρω, στην κατεύθυνση της συνένωσης δυνάμεων στο πλαίσιο του Ενιαίου Χώρου ΑΕ&Ε, με απώτερο στόχο την ώσμωση και τη συνέργεια σε ισότιμη και θεσμική βάση και με αποτέλεσμα αμοιβαία εκπαιδευτικά και ερευνητικά οφέλη καθώς και οικονομία κλίμακας. Προς επίτευξη των ανωτέρω κρίνεται απολύτως απαραίτητη η ισότιμη (και όχι η μέχρι σήμερα διακριτή) αντιμετώπιση Καθηγητών ΑΕΙ και Ερευνητών. Επίσης απαραίτητη κρίνεται η υλοποίηση υπαρχουσών νομοθετικών ρυθμίσεων (π.χ., άρθρο 42 του Ν. 4009/2011, άρθρο 35 Ν. 4310/2014, κ.λπ.) και η εξειδίκευσή τους όπου χρειάζεται. Στη βάση των προαναφερθέντων ακολουθούν οι θέσεις/προτάσεις της ΕΕΕ επί του σ/ν για την Ανώτατη Εκπαίδευση και την Έρευνα που έχει τεθεί από το ΥΠΕΘ σε διαβούλευση για 12 ημέρες, δίχως αιτιολογική έκθεση. Ρυθμίσεις για τα ΜΠΣ Στο παρόν σ/ν περιλαμβάνονται γενικές ρυθμίσεις για τη συνδιοργάνωση Μεταπτυχιακών Προγραμμάτων 2ου και 3ου κύκλου Σπουδών μεταξύ των δημόσιων ΕΚ και των ΑΕΙ. Ως θετικές αποτιμώνται καταρχάς οι ρυθμίσεις που αποδεσμεύουν την υπογραφή Πρωτοκόλλων Συνεργασίας μεταξύ ΑΕΙ και ΕΚ από την ανάγκη ύπαρξης σχετικής πρόβλεψης στους εσωτερικούς κανονισμούς των Ιδρυμάτων, και επιτρέπουν τη σύναψη Πρωτοκόλλων μεταξύ Ερευνητικού Κέντρου ή Ινστιτούτου και Σχολής ή Τμήματος. Βασικό χαρακτηριστικό του τμήματος του σ/ν που αφορά στα ΠΜΣ, όμως, είναι ότι περιέχει ασάφειες και αποφεύγει να θέσει τον δάκτυλον επί τον τύπον των ήλων, αγνοώντας την ήδη ισχύουσα νομοθεσία και παραπέμποντας ουσιώδη θέματα στα Πρωτόκολλα Συνεργασίας και στους Γενικούς Κανονισμούς Μεταπτυχιακών και Διδακτορικών Σπουδών, ώστε οι όποιες ρυθμίσεις σε θετική κατεύθυνση να κινδυνεύουν να καταστούν ανεφάρμοστες. Παράδειγμα το άρθρο 42, στο οποίο αναφέρεται ότι η ανάθεση επίβλεψης των διδακτορικών διατριβών μπορεί να υπόκειται σε διαδικασίες και κριτήρια επιπλέον από εκείνα που προβλέπονται στον παρόντα νόμο και τους οικείους Γενικούς Κανονισμούς Μεταπτυχιακών και Διδακτορικών Σπουδών... Από την άλλη πλευρά, το σ/ν προβαίνει σε αρκετές υπερβολικά λεπτομερείς και δεσμευτικές ρυθμίσεις, όπως για τους διδάσκοντες σε ΠΜΣ που πρέπει να «προέρχονται κατά 60% τουλάχιστον από καθηγητές, υπηρετούντες λέκτορες ή αφυπηρετήσαντες καθηγητές του οικείου Τμήματος», καθώς και για τους διδάσκοντες διατμηματικού ΠΜΣ, όπου «τουλάχιστον το 80%» των διδασκόντων θα πρέπει υποχρεωτικά να «προέρχεται από καθηγητές, υπηρετούντες λέκτορες ή αφυπηρετήσαντες καθηγητές των συνεργαζόμενων Τμημάτων» (άρθρο 36), ενώ το υπόλοιπο ποσοστό μπορεί να καλυφθεί και με Ερευνητές των ΕΚ... Επίσης, ενώ αναφέρεται (άρθρο 37) ότι η χρηματοδότηση των ΠΜΣ μπορεί να εξασφαλίζεται και από τον προϋπολογισμό των τυχόν συνεργαζόμενων στην οργάνωσή τους φορέων, άρα και των ΕΚ, και γίνεται αναφορά για την αμοιβή των διδασκόντων Καθηγητών (άρθρο 36, παρ. 4), δεν περιλαμβάνεται αντίστοιχη αναφορά για τα ΕΚ και τους Ερευνητές που μπορεί να συμμετέχουν στη συνδιοργάνωση του ΠΜΣ! Για μία ακόμη φορά, οι Ερευνητές του Ν. 4310/2014, όπως ισχύει (όπως αναφέρεται σε όλους τους νόμους που διέπουν την Έρευνα στη χώρα μας από τον ιδρυτικό Ν. 1514/1985 και μέχρι σήμερα), «συγχέονται», σε διάφορα σημεία του σ/ν, με τους φοιτητές και τους νέους επιστήμονες (άρθρα 4 παρ. 1γ, 28 παρ. 2δ και 47 παρ. 2γ), γεγονός που θέλουμε να πιστεύουμε ότι είναι εκ παραδρομής και δεν υποδηλώνει άγνοια του ελληνικού ερευνητικού συστήματος και της νομοθεσίας που το διέπει. Η ΕΕΕ υποστηρίζει ότι υπάρχει ανάγκη για άμεση αύξηση στη χρηματοδότηση της AE&E, που έχει μειωθεί δραματικά τα τελευταία χρόνια. Η αύξηση στη χρηματοδότηση αυτή θα πρέπει οπωσδήποτε να περιλάβει τη μεταπτυχιακή εκπαίδευση, μέσω ενός μόνιμου και εκτεταμένου συστήματος υποτροφιών. Οι σχετικές διατάξεις της δομής και λειτουργίας των ΠΜΣ διακατέχονται από έντονο παρεμβατισμό του ΥΠΕΘ όσον αφορά στο δικαίωμα ο εκάστοτε Υπουργός ΠΕΘ να μπορεί να αναπέμπει την απόφαση ίδρυσης ΠΜΣ, χωρίς οποιαδήποτε γνώμη ή εισήγηση αρμόδιας αρχής στα ποσοστά επί των διδασκόντων από το Τμήμα, τις υποχρεωτικές υποτροφίες, κ.ά. Γενικά στο σ/ν δεν θεσμοθετείται, δυστυχώς, η ουσιαστική εμπέδωση (λειτουργία και κατοχύρωση) του Ενιαίου Χώρου ΑΕ&Ε. Η ΕΕΕ θεωρεί ότι η θεσμοθέτηση ρυθμίσεων στο πλαίσιο του Ενιαίου Χώρου ΑΕ&Ε είναι επιβεβλημένη, καθώς θα ενισχύσει τη βασική έρευνα, που είναι προϋπόθεση sine qua non για την εφαρμοσμένη έρευνα και την ανάπτυξη της καινοτομίας, και θα διευκολύνει το σχεδιασμό εθνικής ερευνητικής στρατηγικής μέσα από την οργανική και συνδυασμένη αξιοποίηση του συνόλου του επιστημονικού – ερευνητικού δυναμικού της χώρας.