Αρχική «Ρυθμίσεις για την ανώτατη εκπαίδευση, την έρευνα και άλλες διατάξεις»Άρθρο 46 – Ενιαίος και αδιάσπαστος τίτλος σπουδών μεταπτυχιακού επιπέδου και επαγγελματική κατοχύρωση αποφοίτωνΣχόλιο του χρήστη ΣΥ.ΜΗ.Δ.Υ.Δ. | 14 Ιουνίου 2017, 03:18
Υπουργείο Παιδείας, Θρησκευμάτων και Αθλητισμού Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. |
Ζητάμε την απόσυρση του άρθρου 46. Το παρόν άρθρο, εκτελώντας προσχεδιασμένο σχέδιο εξόντωσης των Μηχανικών ΤΕ, προσβάλλει την νοημοσύνη μας, χωρίς να κρατάει καν τα προσχήματα. Ο συντάκτης με ιδιαίτερη σπουδή και προχειρότητα ανατρέπει κάθε έννοια λογικής με αποκλειστικό σκοπό την εξυπηρέτηση συντεχνιακών συμφερόντων. Η προχειρότητα και η βιασύνη σύνταξης των αναφερομένων στο εν λόγω άρθρο αποτυπώνεται στην απουσία τόσο της παραγράφου 3, όσο και του δεύτερου εδάφιου της παραγράφου 4, για το οποίο γίνεται αναφορά - παραπομπή στην παράγραφο 6! Στην παράγραφο 1, τα ήδη χορηγηθέντα 5ετή πτυχία βαπτίζονται μεταπτυχιακά χωρίς να υπάρχει η απαραίτητη επιστημονική τεκμηρίωση και μάλιστα αναδρομικά. Η διάταξη δε για απονομή ενιαίου και αδιάσπαστου τίτλου σπουδών μεταπτυχιακού επιπέδου (integrated master) στην ειδικότητα του Τμήματος το οποίο μπορεί να περιλαμβάνει συγκεκριμένο γνωστικό κλάδο με διάφορες ειδικές θεματικές ενότητες χωρίς περιορισμό, έρχεται σε αντίθεση με τα προβλεπόμενα σε άλλο άρθρο του ίδιου νομοσχεδίου (άρθρο 32, παράγραφος 2δ) που προβλέπει ότι οι κατευθύνσεις που τυχόν έχει το πρόγραμμα, δεν μπορεί να είναι περισσότερες από τρεις. Η αναφορά στην παράγραφο 2 για ενιαίο και αδιάσπαστο τίτλο σπουδών μεταπτυχιακού επιπέδου, με αναδρομική μάλιστα ισχύ, έρχεται σε πλήρη αντίθεση με τους όρους και τις προϋποθέσεις των Π.Μ.Σ. που περιγράφονται στα άρθρα 30 & 31. Στην παράγραφο 4 γίνεται αναφορά για το πλαίσιο πρόσβασης σε επαγγελματικές δραστηριότητες και όχι σε επαγγελματικά δικαιώματα! Ο καθορισμός τους μάλιστα θα γίνεται με Προεδρικά Διατάγματα ενώ ο ίδιος ο Υπουργός έχει δηλώσει επανειλημμένως ότι μόνο με Νόμο μπορεί να ρυθμιστεί το θέμα των επαγγελματικών δικαιωμάτων των Μηχανικών ΤΕ. Μήπως ο σκοπός της εν λόγω διάταξης είναι να μη ρυθμιστεί ποτέ το θέμα; Στην παράγραφο 5 έχουμε αναφορά για σύσταση άλλης μιας επιτροπής. Τι πρωτότυπο! Το πρόβλημα δεν είναι η δημιουργία μίας επιστημονικής επιτροπής (άλλωστε έχουν εκδοθεί πορίσματα από αρκετές) αλλά η έλλειψη πολιτικής βούλησης για επίλυση του θέματος. Η σύνθεση της προς σύσταση επιτροπής είναι τουλάχιστον ατυχής, εάν δεν θεωρηθεί εκ του πονηρού, καθώς αποτελείται αποκλειστικά από μέλη του Τ.Ε.Ε. Γιατί δεν μετέχει εκπρόσωπος του επίσημου φορέα των Μηχανικών ΤΕ; Πόσο ηθικό είναι, σε μια θεωρητικά ευνομούμενη πολιτεία, ένας συντεχνιακός φορέας να καθορίζει τα επαγγελματικά προσόντα (για να μην ξεχνιόμαστε, όχι δικαιώματα) των ανταγωνιστών του; Στην παράγραφο 6 επιχειρείται για πρώτη φορά η διάσπαση του κλάδου των ΤΕ Μηχανικών καθώς προβλέπεται, εντελώς αυθαίρετα (καθώς δεν βασίζεται σε καμία διάταξη νόμου), ο διαχωρισμός μεταξύ αυτών που αποφοίτησαν προ και μετά την εφαρμογή του Ν. 2916/2001. Επίσης, οφείλουμε να επισημάνουμε ότι το νομοσχέδιο έχει τεθεί σε διαβούλευση χωρίς αιτιολογική έκθεση (παγκόσμια πρωτοτυπία)! Με το άρθρο 46 προκαλείται καταστρατήγηση των αρχών της ισότητας και της αξιοκρατίας. Το Ελληνικό Κράτος έχει ηθική και νομική υποχρέωση να εκδώσει επαγγελματικά δικαιώματα που να αντιστοιχούν στα προγράμματα σπουδών των ΤΕ Μηχανικών.