Αρχική «Ρυθμίσεις για την ανώτατη εκπαίδευση, την έρευνα και άλλες διατάξεις»Άρθρο 34 – Επιλογή, δικαιώματα και υποχρεώσεις μεταπτυχιακών φοιτητώνΣχόλιο του χρήστη Ανθή Κρητικού | 14 Ιουνίου 2017, 11:41
Υπουργείο Παιδείας, Θρησκευμάτων και Αθλητισμού Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. |
Δεν υφίσταται λόγος λειτουργίας του ΔΟΑΤΑΠ, ως όργανο αναγνώρισης τίτλων σπουδών που αποκτήθηκαν σε ευρωπαϊκά Πανεπιστήμια εγνωσμένου κύρους από Γερμανία, Αυστρία, Ελβετία, Γαλλία κ.α…, γιατί με την απόκτηση του εκάστοτε τίτλου τόσο η (εκεί) Πανεπιστημιακή κοινότητα όσο και αρμόδιος φορέας του (εκεί) Υπουργείου Παιδείας βεβαιώνει την εγκυρότητα και την ακαδημαϊκή βαθμίδα του τίτλου σπουδών. Επίσης διεθνή δεδομένα αποδεικνύουν ότι δεν γίνονται ακαδημαϊκές αναγνωρίσεις από κάποιον φορέα, αλλά από τα ίδια τα Πανεπιστήμια και μόνο σε περιπτώσεις συνέχισης σπουδών (μάστερ, διδακτορικό). Άλλωστε, είναι κοινό, πια, ευρωπαϊκό δεδομένο πως μοναδική προϋπόθεση αναγνώρισης τίτλων σπουδών είναι η επαγγελματική, καθώς είναι το μόνο αναγκαίο εισιτήριο για την ανεμπόδιστη μετακίνηση επαγγελματιών εντός της Ε.Ε. Το ΔΟΑΤΑΠ διαιωνίζει (και σήμερα) αποφάσεις του πρώην ΔΙΚΑΤΣΑ και εμμένει σε διαδικασίες που δεν συμβαδίζουν με τις εξελίξεις της σύγχρονης επιστήμης π.χ. σε πολλές περιπτώσεις αναγνώρισης τίτλων σπουδών που αποκτήθηκαν σε τμήμα διεπιστημονικού προσανατολισμού και που παρέχει τίτλο με δύο ειδικότητες, το ΔΟΑΤΑΠ προκειμένου να χορηγήσει αντιστοιχία ή ισοτιμία, επιβάλει στους απόφοιτους να επιλέξουν μία από τις δύο ειδικότητες, δηλαδή (με αυτό τον τρόπο) θέτει εκτός αξιολόγησης ένα ολόκληρο τμήμα των σπουδών του ενδιαφερόμενου. Παράδειγμα: Ένας απόφοιτος γερμανικού Πανεπιστημίου με δύο ειδικότητες, όπου στη Γερμανία θα μπορούσε να εργαστεί σε όποια από τις δύο ειδικότητες θελήσει, το ΔΟΑΤΑΠ του διαγράφει τη μία ειδικότητα (SIC!!). Σύμφωνα με την Eυρωπαϊκή Επιτροπή, η άρνηση (από χώρα) αναγνώρισης πτυχίου ή μεταπτυχιακού τίτλου που αποκτήθηκε σε άλλο κράτος- μέλος της Ε.Ε, έχει ως συνέπεια την διακριτική μεταχείριση στο πεδίο της απασχόλησης και στους όρους εργασίας, καθώς αντιβαίνει τις απαιτήσεις του άρθρου 45 της Συνθήκης της Λισσαβόνας για την ελεύθερη διακίνηση των εργαζομένων εντός της Ε.Ε. και αναστέλλει –περαιτέρω- την πορεία της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης…… Επιπλέον και γενικότερα η ισοτιμία και αντιστοιχία που αποδίδει το ΔΟΑΤΑΠ στους γερμανικούς τίτλους σπουδών τριτοβάθμιας εκπαίδευσης είναι απόλυτα αβάσιμη, επιφανειακή, πρόχειρη, μη αντικειμενική, αυθαίρετη και άδικη, για τον λόγο ότι αγνοεί παντελώς τα πραγματικά δεδομένα του γερμανικού τριτοβάθμιου συστήματος εκπαίδευσης παραγνωρίζοντας βασικούς παραμέτρους όπως ότι οι σπουδές είναι δομημένες στη λογική της διεπιστημονικότητας (ιδιαίτερα στον χώρο των θεωρητικών επιστημών) και άλλα βασικά δεδομένα. Το ίδιο σκανδαλώδεις, αυθαίρετες και άδικες είναι και οι αποφάσεις του όπως το με αριθμό 46 Απόσπασμα Πρακτικού, το οποίο αποτυπώνει την Απόφαση της συνεδρίασης του Α΄ Τμήματος του ΔΣ ΔΟΑΤΑΠ., η οποία με απλά λόγια λέει, ότι ο Ο ΙΔΙΟΣ ΓΕΡΜΑΝΙΚΟΣ ΤΙΤΛΟΣ ΣΠΟΥΔΩΝ (MAGISTER ή DIPLOM) για μεν τους προερχόμενους από Ελληνικά Πανεπιστήμια θεωρείται Μεταπτυχιακός τίτλος για δε τους αποφοίτους Γερμανικών Πανεπιστημίων προπτυχιακός τίτλος σπουδών. (SIC!!) Η εν λόγω Απόφαση συνιστά ευκρινώς “έμμεση διάκριση” στην ελληνική αγορά εργασίας (ιδιαίτερα για αυτούς που εργάζονται στο Δημόσιο Τομέα) εις βάρος πολιτών της Ε.Ε. που απέκτησαν αυτούς τους τίτλους σπουδών απευθείας στη Γερμανία…