Αρχική «Ρυθμίσεις για την ανώτατη εκπαίδευση, την έρευνα και άλλες διατάξεις»Άρθρο 46 – Ενιαίος και αδιάσπαστος τίτλος σπουδών μεταπτυχιακού επιπέδου και επαγγελματική κατοχύρωση αποφοίτωνΣχόλιο του χρήστη Χρήστος Πιτσούλης | 15 Ιουνίου 2017, 01:49
Υπουργείο Παιδείας, Θρησκευμάτων και Αθλητισμού Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. |
H απονομή ενιαίου και αδιάσπαστου τίτλου σπουδών μεταπτυχιακού επιπέδου (integrated master) στην ειδικότητα του Τμήματος σε αποφοίτους Πανεπιστημίων / Πολυτεχνείων 5ετούς φοίτησης, υπό τις 4 προϋποθέσεις που αναφέρονται στο άρθρο 46 (εκ των οποίων οι 3 είναι ασαφείς, αόριστες και δεν μπορούν να αξιολογηθούν αντικειμενικά), είναι κατά τη γνώμη μου εσφαλμένη. Α. Καταρχήν, τίθεται νομίζω ζήτημα συνταγματικότητας ως προς τη διάταξη αυτή: Τα διπλώματα και πτυχία όλων των ΑΕΙ είναι μεταξύ τους ισότιμα. Δεν υπάρχουν σήμερα πτυχία ή διπλώματα των Τμημάτων ΑΕΙ που να είναι ανώτερης τυπικής ισχύος από άλλα πτυχία ή διπλώματα, ανεξαρτήτως ετών σπουδών που απαιτεί η φοίτησή τους. Αν ορισμένα πτυχία ή διπλώματα που είναι πενταετούς φοίτησης αναγνωρισθούν ως master αυτό αντιστρατεύεται, κατά τη γνώμη μου, την αρχή της ισότητας του άρθρο 4 παρ. 1 του Συντάγματος σύμφωνα με την οποία «οι έλληνες είναι ίσοι ενώπιον του νόμου». Τούτο «σημαίνει ίση ρύθμιση ίδιων καταστάσεων και διαφορετική ρύθμιση ανόμοιων καταστάσεων». Εδώ, στην προκειμένη περίπτωση, έχουμε ίδιες περιπτώσεις καθώς τα τμήματα 5ετούς φοίτησης έγιναν 5ετή και όχι 4ετή γιατί θεώρησαν τα οικεία πανεπιστημιακά ή πολυτεχνικά τμήματα και το Υπουργείο Παιδείας ότι το βασικό corpus των γνώσεων και της σχετικής έρευνας δεν μπορούσε να ολοκληρωθεί στα 4 έτη σπουδών αλλά απαιτούνταν 5 έτη σπουδών για τη διδασκαλία στους φοιτητές των βασικών γνώσεων που παρέχει το Τμήμα ή και ακόμη περισσότερα έτη (στις ιατρικές σχολές). Αν λοιπόν οι βασικές γνώσεις σε ένα τμήμα εκτιμάται ότι πρέπει να προσφερθούν σε 5 έτη και όχι σε 4, τότε σ’ αυτή την περίπτωση το τελευταίο έτος δεν μπορεί να λογίζεται ως master, επειδή σ’ αυτό γίνεται η διπλωματική εργασία, αλλά ως βασικό πτυχίο. Αν λογιζόταν ως master τότε θα έπρεπε το Υπουργείο Παιδείας και οι πρυτανικές αρχές των οικείων ιδρυμάτων να εξετάσουν το ενδεχόμενο τα διπλώματα ΑΕΙ των μηχανικών, γεωπόνων, ΑΣΚΤ κλπ να μειωθούν στα 4 έτη και στη συνέχεια όποιοι επιθυμούν να δίνουν εξετάσεις ή να καταθέτουν το φάκελο της υποψηφιότητάς τους στα ΑΕΙ προκειμένου να γίνουν δεκτοί σε μεταπτυχιακούς κύκλους σπουδών. Και τούτο διότι δεν είναι σωστό ένα τμήμα 4ετούς φοίτησης να απονέμει (απλό) πτυχίο και ένα τμήμα 5ετούς φοίτησης πτυχίο ανώτερης τυπικής ισχύος: δηλαδή πτυχίο και Master μαζί, για την απόκτηση και από τα δύο τμήματα των βασικών γνώσεων που απαιτούνται για τη λήψη του πτυχίου. Β. Αλλά η τυχόν εξομοίωση των πτυχίων ΑΕΙ 5 ετούς φοίτησης με master θα δημιουργήσει και αλλά προβλήματα: Όσων μηχανικών, γεωπόνων κλπ του δημοσίου, αναγνωρισθούν τα πτυχία τους ως master και ήδη διαθέτουν ένα master θα έχουν τότε 2 τίτλους master; Όσοι δημόσιοι υπάλληλοι αναγνωρίσουν τα πτυχία τους κατ’ αυτό τρόπο ως master θα πάρουν μισθολογικά και ένα κλιμάκιο επιπλέον στη μισθοδοσία τους όπως προβλέπεται από το Ν. 4354/2015; Οι ιατρικές σχολές τι είδους μεταπτυχιακό δίπλωμα θα διεκδικήσουν; Master ή και κάτι περισσότερο; Και ακόμη, έχει σκεφτεί ο νομοθέτης τις αιτήσεις ακυρώσεως περί αντισυνταγματικότητας της διάταξης αυτής του νόμου οι οποίες αναμένεται ότι θα κατατεθούν για την προσβολή ατομικών διοικητικών πράξεων επιλογής προϊσταμένων οργανικών μονάδων (π.χ. Γενικών Διευθυντών) που θα καταληφθούν στο Δημόσιο από υπαλλήλους που θα τους έχει αναγνωρισθεί ως master το βασικό τους πτυχίο; Εντύπωση , πάντως, προξενεί το γεγονός ότι αν και η επίμαχη διάταξη του άρθρου 46 του προσχεδίου νόμου αποτελούσε χρόνιο αίτημα των πολυτεχνικών και γεωπονικών σχολών καμία κυβέρνηση μέχρι σήμερα δεν την έφερε προς ψήφιση στο ελληνικό κοινοβούλιο. Είναι τυχαίο αυτό ; Γιατί άραγε συνέβη ; Ήταν μόνο οι αντιδράσεις των σχολών κοινωνικών επιστημών της πανεπιστημιακής κοινότητας ή και ζητήματα νομιμοποίησης της συγκεκριμένης ρύθμισης; Γ. Εν κατακλείδι, η διάταξη αυτή είναι τουλάχιστον προβληματική και θα δημιουργήσει, ιδίως στην ελληνική δημόσια διοίκηση, περισσότερα προβλήματα από αυτά που θα λύσει. Για το λόγο αυτό θα πρέπει να εγκαταλειφθεί από το νομοθέτη. Ωστόσο, χρήσιμο θα ήταν, νομίζω, πριν τυχόν κατατεθεί το νομοσχέδιο στη Βουλή, να ζητήσει το Υπουργείο Παιδείας γνωμοδότηση από καθηγητή πανεπιστημίου ειδικότητας δημοσίου δικαίου για τη συγκεκριμένη διάταξη του άρθρου 46.