Αρχική Εγγραφές, μετεγγραφές, φοίτηση και θέματα οργάνωσης της σχολικής ζωής στα σχολεία της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσηςΆρθρο 02 – Διακοπές – Αργίες -Εορταστικές ΕκδηλώσειςΣχόλιο του χρήστη Ένωση Αθέων | 16 Νοεμβρίου 2017, 14:20
  • Σχόλιο του χρήστη 'Ένωση Αθέων' | 16 Νοεμβρίου 2017, 14:21

    Σε ένα σύγχρονο κοσμικό κράτος, οι αργίες οφείλουν να είναι επίσης κοσμικές, ώστε να αφορούν όλους τους πολίτες και όχι μόνο τους ανήκοντες σε συγκεκριμένο θρήσκευμα. Ιδανικά, όλες οι θρησκευτικές αργίες θα αντικαθίσταντο από κοσμικές, όπως Παγκόσμια Ημέρα Ειρήνης κ.τ.ό. Μεσοπρόθεσμα ωστόσο και προκειμένου για τα σχολεία, οι εορτές του Αγίου Πνεύματος και των Τριών Ιεραρχών (οι οποίοι τελείως άστοχα λατρεύονται ως προστάτες των γραμμάτων, ενώ είναι γνωστό ότι έχουν εκφραστεί απαξιωτικά για την αρχαία Ελληνική γραμματεία), θα μπορούσαν να αντικατασταθούν από την Παγκόσμια Ημέρα Πολιτισμού και την Παγκόσμια Ημέρα της Επιστήμης για την Ειρήνη και Ανάπτυξη. Την παραπάνω αντικατάσταση εορτασμού των λεγόμενων Τριών Ιεραρχών από την Παγκόσμια Ημέρα της Επιστήμης για την Ειρήνη και Ανάπτυξη έχουμε ήδη προτείνει στον Εθνικό Διάλογο για την Παιδεία ( http://union.atheia.gr/?p=5079 ) μαζί με προτάσεις για κατάργηση της προσευχής και των εκκλησιασμών. Οι θρησκευτικές τελετές στα σχολεία, όπως είναι η ημερήσια προσευχή, ο αγιασμός και οι εκκλησιασμοί, υποχρεώνουν τα παιδιά σε ακούσια αποκάλυψη του θρησκεύματος, δημιουργούν διακρίσεις ανάμεσά τους, τα εξαναγκάζουν σε συμμετοχή σε θρησκευτική τελετή λόγω της κοινωνικής πίεσης αλλά και λόγω της έντονης επιμονής πολλών εκπαιδευτικών για απαγγελία της προσευχής από κάποιο παιδί, και καλλιεργούν την επιβολή της ορθοδοξίας ως κυρίαρχου θρησκεύματος, τονίζοντας την κοινωνική και πολιτική ισχύ της με την καθημερινή επανάληψη της προσευχής και την υποχρεωτική παρουσία σε αυτήν, η οποία επιβάλλεται με τα σχετικά Προεδρικά Διατάγματα περί λειτουργίας των σχολείων. Τονίζουμε εδώ ότι οι μη ορθόδοξοι μαθητές και εκπαιδευτικοί υποχρεούνται επίσης να παρίστανται, οι μεν πρώτοι κάνοντας ησυχία σεβόμενοι τους συμμαθητές τους που προσεύχονται, οι δε δεύτεροι προκειμένου να επιτηρούν τους μαθητές τους. Επισημαίνουμε επίσης ότι δεν προβλέπεται συγκεκριμένο τυπικό της προσευχής (περιεχόμενο, τρόπος κ.λπ.) αλλά ακολουθείται εθιμοτυπικά η απαγγελία της από κάποιον μαθητή (ποτέ από κάποιον καθηγητή), ο οποίος υποτίθεται ότι το κάνει εθελοντικά, ενώ είναι ευνόητο ότι πολύ δύσκολα μπορεί οποιοσδήποτε μαθητής να αρνηθεί την απαγγελία της προσευχής χωρίς κοινωνικές ή και άλλες συνέπειες εντός του σχολείου. Η ελεύθερη ανάπτυξη θρησκευτικής συνείδησης απαιτεί άρση της επιβολής αυτής. Ο σεβασμός της θρησκευτικής ελευθερίας όλων των μαθητών, ακόμη και όσων προέρχονται από οικογένειες χριστιανών ορθόδοξων, και η ανάπτυξη ομαδικού πνεύματος μεταξύ όλων ανεξαιρέτως των μαθητών, επιβάλλει την πλήρη κατάργηση κάθε θρησκευτικής τελετής και εκδήλωσης στα πλαίσια του σχολείου.