Η ισοτίμηση σχολών προς πανεπιστημιακές προϋποθέτει πρόβλεψη ισοτίμησης των πτυχίων των ήδη αποφοίτων. Γιατί στην αντίθετη περίπτωση ανακύπτει πρόβλημα ύπαρξης αποφοίτων της ίδιας σχολής, δύο ταχυτήτων και διαφορετικών επαγγελματικών δικαιωμάτων ακόμα και στον ίδιο εργασιακό χώρο. Ανακύπτει επίσης πρόβλημα δικαίου και ηθικής τάξης όχι μόνο σε επίπεδο ατόμων αλλά και σε επίπεδο κοινωνίας και κοινωνικής συνοχής.
Για τούτο σε άλλες περιπτώσεις η αναβάθμιση των σχολών προέβλεψε ταυτόχρονα και διαδικασίες ισοτίμησης των πτυχίων. Ας θυμηθούμε ότι αυτό ακριβώς συνέβη με τους γυμναστές όταν η ΕΑΣΑ έγινε πανεπιστημιακή (ΤΕΦΑΑ)και το ίδιο για τους δασκάλους και τους νηπιαγωγούς όταν ιδρύθηκαν πανεπιστημιακές σχολές και καταργήθηκαν οι προϋπάρχουσες.
Το ίδιο αναμένουμε και τώρα, διαφορετικά η πολιτεία αυθαίρετα περιορίζει στους ήδη απόφοιτους την δυνατότητα επιλογής για μορφωτική και επαγγελματική εξέλιξη και τούτο δεν είναι χαρακτηριστικό κοινωνίας δημοκρατίας και δικαίου, ιδιαίτερα όταν η κατάργηση των σχολών τους σημαίνει και την εν δυνάμει υποτίμηση των πτυχίων που ήδη κατέχουν.
Οιπρυτάνεις των ΤΕΙ έχουν το ηθικό χρέος να θέσουν το δικό τους ΄βέτο΄και να υπερασπισθούν τους αποφοίτους τους.
Η ισοτίμηση σχολών προς πανεπιστημιακές προϋποθέτει πρόβλεψη ισοτίμησης των πτυχίων των ήδη αποφοίτων. Γιατί στην αντίθετη περίπτωση ανακύπτει πρόβλημα ύπαρξης αποφοίτων της ίδιας σχολής, δύο ταχυτήτων και διαφορετικών επαγγελματικών δικαιωμάτων ακόμα και στον ίδιο εργασιακό χώρο. Ανακύπτει επίσης πρόβλημα δικαίου και ηθικής τάξης όχι μόνο σε επίπεδο ατόμων αλλά και σε επίπεδο κοινωνίας και κοινωνικής συνοχής. Για τούτο σε άλλες περιπτώσεις η αναβάθμιση των σχολών προέβλεψε ταυτόχρονα και διαδικασίες ισοτίμησης των πτυχίων. Ας θυμηθούμε ότι αυτό ακριβώς συνέβη με τους γυμναστές όταν η ΕΑΣΑ έγινε πανεπιστημιακή (ΤΕΦΑΑ)και το ίδιο για τους δασκάλους και τους νηπιαγωγούς όταν ιδρύθηκαν πανεπιστημιακές σχολές και καταργήθηκαν οι προϋπάρχουσες. Το ίδιο αναμένουμε και τώρα, διαφορετικά η πολιτεία αυθαίρετα περιορίζει στους ήδη απόφοιτους την δυνατότητα επιλογής για μορφωτική και επαγγελματική εξέλιξη και τούτο δεν είναι χαρακτηριστικό κοινωνίας δημοκρατίας και δικαίου, ιδιαίτερα όταν η κατάργηση των σχολών τους σημαίνει και την εν δυνάμει υποτίμηση των πτυχίων που ήδη κατέχουν. Οιπρυτάνεις των ΤΕΙ έχουν το ηθικό χρέος να θέσουν το δικό τους ΄βέτο΄και να υπερασπισθούν τους αποφοίτους τους.