Η ρύθμιση είναι στη σωστή κατεύθυνση και πρέπει επιτέλους να προχωρήσει και να ψηφιστεί για να δώσει λύση σε μια αδικία χρόνων. Να επισημανθούν όμως 2 σημεία που απαιτούν τροποποίηση. Α) στη παράγραφο ε. πρέπει να αφαιρεθεί η φράση «μέλη εταιρειών» ή να ενισχυθεί με τη φράση «και φυσικών προσώπων» ώστε να μπορούν και τα φυσικά πρόσωπα να τύχουν της ίδιας μεταχείρισης. Αλλιώς είναι κατάφορη αδικία . Β) Στην παράγραφο γ. ο προσδιορισμός των δόσεων και επομένως το ύψος της δόσης, υπολογίζεται στο ακαθάριστο μηνιαίο εισόδημα του τελευταίου οικονομικού έτους. Πως όμως κάποιος που παίρνει μισθό καθαρά το 60% των ακαθάριστων αμοιβών του και έχει επιχειρηματική δραστηριότητα με 50% και 60% έξοδα, θα μπορέσει να ανταποκριθεί στις δόσεις αφού το πραγματικό του εισόδημα θα είναι κατά 50% τουλάχιστον μικρότερο από αυτό που μπορεί να ανταποκριθεί ; Θα πρέπει επομένως να υπολογίζεται με βάση το καθαρό του μηνιαίο εισόδημα και όχι το ακαθάριστο.
Για τον εμπαθή Γιώργο που είμαι σίγουρος ότι δεν ανήκει στην κατηγορία των Καθηγητών που πλήρωναν. Είναι στη κατηγορία αυτών που πιστεύουν στη ρήση «να ψοφήσει η κατσίκα του διπλανού». Γιατί, είναι μήπως αντίθετος στη ρύθμιση των κόκκινων δανείων, που δίνει τη δυνατότητα ρύθμισης οφειλών, τη δυνατότητα νομιμοποίησης παρανόμων χτισμάτων και τόσες άλλες ομαδικές αλλά και ατομικές ρυθμίσεις. Και για να το καταλάβει ο Γιώργος και κάθε Γιώργος που προβάλει αυτό το επιχείρημα. Α) Τα υποτιθέμενα χρέη των Πανεπιστημιακών δημιουργήθηκαν από την μη έγκαιρη εκδίκαση της προσφυγής των Πανεπιστημιακών από το 2002, με τις συνεχείς αναβολές που έπαιρνε το Υπουργείου Παιδείας και την συνυπεύθυνες τις εκάστοτε Πανεπιστημιακών αρχές που ολιγωρούσαν στην λύση. Β) αυτοί που πλήρωναν είναι ελάχιστοι, δεν πλήρωναν το πλήρες ποσό, και οι περισσότεροι ανήκαν σε εταιρείες που έμπαιναν κατευθείαν στα εταιρικά έξοδα. Αλλά και αν είναι ετσι, ο συμψηφισμός που σήμερα είναι νόμος του κράτους, θα μπορούσε να ισχύσει γιαυτούς που αποδεδειγμένα έχουν πληρώσει.
Προχωρήστε στη λύση για να απαλλάξτε πολλούς Πανεπιστημιακούς από την εκκρεμότητα που τους δένει τα χέρια να δουλέψουν με μεγαλύτερη εμπιστοσύνη στο ίδρυμα που υπηρετούν και την αρχή που σχεδιάζει και προγραμματίζει. Το υπουργείο Παιδείας.
Η ρύθμιση είναι στη σωστή κατεύθυνση και πρέπει επιτέλους να προχωρήσει και να ψηφιστεί για να δώσει λύση σε μια αδικία χρόνων. Να επισημανθούν όμως 2 σημεία που απαιτούν τροποποίηση. Α) στη παράγραφο ε. πρέπει να αφαιρεθεί η φράση «μέλη εταιρειών» ή να ενισχυθεί με τη φράση «και φυσικών προσώπων» ώστε να μπορούν και τα φυσικά πρόσωπα να τύχουν της ίδιας μεταχείρισης. Αλλιώς είναι κατάφορη αδικία . Β) Στην παράγραφο γ. ο προσδιορισμός των δόσεων και επομένως το ύψος της δόσης, υπολογίζεται στο ακαθάριστο μηνιαίο εισόδημα του τελευταίου οικονομικού έτους. Πως όμως κάποιος που παίρνει μισθό καθαρά το 60% των ακαθάριστων αμοιβών του και έχει επιχειρηματική δραστηριότητα με 50% και 60% έξοδα, θα μπορέσει να ανταποκριθεί στις δόσεις αφού το πραγματικό του εισόδημα θα είναι κατά 50% τουλάχιστον μικρότερο από αυτό που μπορεί να ανταποκριθεί ; Θα πρέπει επομένως να υπολογίζεται με βάση το καθαρό του μηνιαίο εισόδημα και όχι το ακαθάριστο. Για τον εμπαθή Γιώργο που είμαι σίγουρος ότι δεν ανήκει στην κατηγορία των Καθηγητών που πλήρωναν. Είναι στη κατηγορία αυτών που πιστεύουν στη ρήση «να ψοφήσει η κατσίκα του διπλανού». Γιατί, είναι μήπως αντίθετος στη ρύθμιση των κόκκινων δανείων, που δίνει τη δυνατότητα ρύθμισης οφειλών, τη δυνατότητα νομιμοποίησης παρανόμων χτισμάτων και τόσες άλλες ομαδικές αλλά και ατομικές ρυθμίσεις. Και για να το καταλάβει ο Γιώργος και κάθε Γιώργος που προβάλει αυτό το επιχείρημα. Α) Τα υποτιθέμενα χρέη των Πανεπιστημιακών δημιουργήθηκαν από την μη έγκαιρη εκδίκαση της προσφυγής των Πανεπιστημιακών από το 2002, με τις συνεχείς αναβολές που έπαιρνε το Υπουργείου Παιδείας και την συνυπεύθυνες τις εκάστοτε Πανεπιστημιακών αρχές που ολιγωρούσαν στην λύση. Β) αυτοί που πλήρωναν είναι ελάχιστοι, δεν πλήρωναν το πλήρες ποσό, και οι περισσότεροι ανήκαν σε εταιρείες που έμπαιναν κατευθείαν στα εταιρικά έξοδα. Αλλά και αν είναι ετσι, ο συμψηφισμός που σήμερα είναι νόμος του κράτους, θα μπορούσε να ισχύσει γιαυτούς που αποδεδειγμένα έχουν πληρώσει. Προχωρήστε στη λύση για να απαλλάξτε πολλούς Πανεπιστημιακούς από την εκκρεμότητα που τους δένει τα χέρια να δουλέψουν με μεγαλύτερη εμπιστοσύνη στο ίδρυμα που υπηρετούν και την αρχή που σχεδιάζει και προγραμματίζει. Το υπουργείο Παιδείας.