ΊΔΡΥΣΗ ΤΜΗΜΑΤΟΣ ΕΠΙΣΤΗΜΩΝ ΓΡΑΦΙΚΩΝ ΤΕΧΝΩΝ ΚΑΙ ΣΥΣΚΕΥΑΣΙΑΣ ΣΤΗ ΣΧΟΛΗ ΜΗΧΑΝΙΚΩΝ ΤΟΥ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΚΟΥ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ ΑΤΤΙΚΗΣ.
Θα ήθελα να σας καταθέσω μερικές σκέψεις μου σχετικά με την επικείμενη «Πανεπιστημιοποίηση» μέσω συγχώνευσης (ό όρος χρησιμοποιείται παρά το ότι διαφωνώ με τη χρήση του για να αποδείξει τον συλλογισμό μου) – των ΤΕΙ Αθηνών και Πειραιά υπό τον Τίτλο Πανεπιστήμιο Δυτικής Αττικής.
Θέτω το απλό ερώτημα: Γιατί μερικά από τα πλέον αξιόλογα Ανώτατα Ιδρύματα στον κόσμο ΔΕΝ ονομάζονται Πανεπιστήμια; Είναι το όνομα αυτό που τα κάνει αξιόλογα; Aναφέρω ενδεικτικά: MIT, RIT –Rochester Institute of Technology, Imperial College στο Ενωμένο Βασίλειο Bασιλικό Ινστιτούτο Τεχνολογίας της Στοκχόλμης (ΚΤΗ Royal Institute of Technology) των Aκαδημιών (Akademien) και των»Fachhochschulen» της Γερμανίας. Παρεπιπτόντως, κάποια από αυτά έχουν τμήματα επιστημών γραφικών τεχνών και συσκευασίας!
Εάν κανείς ισχυρίζεται ότι αυτή η «Πανεπιστημιοποίηση» επιχειρείται με σκοπό την αναβάθμιση των ΤΕΙ θα του αντιπρότεινα να φροντίσει την εξασφάλιση της υλικοτεχνικής υποδομής και του διδακτικού προσωπικού των ΤΕΙ στο επίπεδο του MIT και στη συνέχεια να συζητήσουμε περί Πανεπιστημιοποίησης. Επί του παρόντος δε γνωρίζω να έχει υποβάλλει καμία πρόταση ούτε το ΜΙΤ ούτε το Imperial College να μετονομαστούν σε Πανεπιστήμια και δεν νομίζω να είναι κάτι που τα απασχολεί.
Αλλά στη Χώρα μας φαίνεται ότι το ζήτημα των ονομασιών είναι περισσότερο σημαντικό. Πράγματι, αυτό απασχολεί κάποιους, είναι σημαντικό για αυτούς, αλλά όχι όπως το παρουσιάζουν. Δεν κόπτονται ούτε για το καλό των ιδρυμάτων αλλά ούτε για το καλό των φοιτητών και των αποφοίτων τους. Κόπτονται για το πώς από Πρόεδροι ΤΕΙ (BusClass) θα μετονομαστούν σε Πρυτάνεις Πανεπιστημίων (Glamorous) και πώς από από Διευθυντές Σχολών θα λέγονται Κοσμήτορες.
Κατά τα άλλα ΔΕΝ εξυπηρετούν και δεν εξυπηρέτησαν τα Iδρύματα που αντιπροσωπεύουν (δεν προάσπισαν και δεν προασπίζουν τα δικαιώματα των φοιτητών και των πτυχιούχων των Ιδρυμάτων που διοικούσαν και διοικούν) και δεν αντιπροσώπευσαν και δεν αντιπροσωπεύουν ουδόλως τον Τεχνολογικό Τομέα της Ανώτατης Εκπαίδευσης.
Σχετικά δε με το φαινόμενο που κάποιοι βγαίνουν στο esos και χαρακτηρίζουν τον θεσμό των ΤΕΙ αποτυχημένο θα γελάσω. Τι να πούμε για αυτό εμείς οι απλοί πολίτες που συναντάμε χιλιάδες πτυχιούχους απο τα Πανεπιστήμια που είτε είναι άνεργοι είτε ετεροαπασχολούνται ως παραδείγματος χάρην οδηγοί ταξί η σερβιτόροι σε καφετέριες;
Πόσο πιο ξεκάθαρα πρέπει να τονίσουμε ότι καθημερινά οι επιχειρήσεις μας ζητάνε πτυχιούχους τεχνολογίας γραφικών τεχνών για μόνιμη και αξιοπρεπή εργασία; Στόχος όλων αυτών είναι να παίξουν το ρόλο του λαγού και να βολιδοσκοπήσουν τις διαθέσεις, τις ανοχές και τις αντοχές της ακαδημαϊκής κοινότητας.
Στο ότι κάποιες τέτοιες φωνές ακούγονται και μέσα από την ακαδημαική κοινότητα των ΤΕΙ θα απαντούσα ως εξής: να δούμε από ποιούς προέρχονται – από ανθρώπους κυρίως Πανεπιστημιακής Εκπαίδευσης και όχι Τεχνολογικής που νιώθουν ότι χαραμίζονται ως καθηγητές ΤΕΙ και ότι ο διορισμός τους σε αυτά έβλαψε την καριέρα τους! Δηλαδή από ανθρώπους που ποτέ δεν μπόρεσαν να κατανοήσουν την αναγκαιότητα της σχέσης της Επιστημονικής Έρευνας με την Τεχνολογία και τις Ανάγκες της Κοινωνίας, της Οικονομίας και του Πολιτισμού μας. Η απάντηση που τους πρέπει είναι να τους δείξουμε την πόρτα της εξόδου!
Αυτό που δεν έχουν καταλάβει μερικοί στην ακαδημαϊκή κοινότητα και στην κοινωνία αλλά δυστυχώς και στο Υπουργείο(!) είναι ότι οι Κοινωνίες έχουν απόλυτη ανάγκη την Τεχνολογική Εκπαίδευση η οποία μάλιστα στις μέρες μας οφείλει να βρίσκεται σε υψηλότατο εκπαιδευτικό επίπεδο. Η τεχνολογική εκπαίδευση είναι απολύτως απαραίτητη για την παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας και την εξασφάλιση της δημοσιονομικής σταθερότητας. Εάν σε αυτή την Χώρα χρειαζόμαστε περισσότερους επιστήμονες πρέπει να βρούμε τρόπους να σταματήσουμε τις ροές διαφυγής επιστημόνων στο εξωτερικό και όχι να δημιουργούμε περισσότερα Πανεπιστήμια. Αυτό δημιουργεί περισσότερα διαφυγόντα κέρδη στο Κράτος (δαπανάμε χρήματα για την Ανώτατη Παιδεία γνωρίζοντας εξ αρχής ότι οι επιστήμονες αυτοί θα διαρεύσουν από την Χώρα μας και θα εξυπηρετήσουν τις ανάγκες των Χωρών υποδοχής τους κάτι που είναι πραγματική διαφυγή πλούτου και ανθρώπινου δυναμικού) και δεν εξυπηρετεί καθόλου την εγχώρια παραγωγή και ευημερία.
Αντίθετα οι πτυχιούχοι των ΤΕΙ αξιοποιούνται σε πολύ μεγαλύτερο βαθμό από την Κοινωνία από ότι οι πτυχιούχοι των Πανεπιστημίων. Πολλοί δε από αυτούς είναι εξαιρετικοί Επιστήμονες με Μεταπτυχιακούς Τίτλους Σπουδών και με Διδακτορικά, φτάνοντας στην οροφή των προσόντων τους στο γνωστικό και επιστημονικό τους αντικείμενο και βρίσκονται σε υψηλές θέσεις στην εκπαίδευση, την έρευνα και την παραγωγική μηχανή της Χώρας. Παράδειγμα οι πτυχιούχοι μηχανικοί (όπως θα έπρεπε να ονομάζονται γιατί είναι στην πράξη) της επιστήμης και τεχνολογίας των γραφικών τεχνών από το τμήμα τεχνολογίας γραφικών τεχνών του ΤΕΙ Αθήνας.
Με γνώμονα τα παραπάνω και υπό την πεποίθηση ότι αυτή η «Πανεπιστημιοποίηση» είναι ήδη δρομολογημένη, προτείνω συγκεκριμένες αλλαγές στο Νομοσχέδιο αυτό, τόσο στο σύνολό του όσο και στα ειδικά θέματα των οποίων είμαι γνώστης και θα τεκμηριώσω.
Α. Σημαντική τροποποίηση:
Μετονομασία των 2 ΤΕΙ (Αθηνών και Πειραιώς) σε Τεχνολογικό Πανεπιστήμιο Αττικής και όχι σε Πανεπιστήμιο Δυτικής Αττικής. Ο τεχνολογικός χαρακτήρας του νέου Πανεπιστημίου θα πρέπει να φαίνεται καθώς αυτός είναι επιβεβλημένος για την διαφύλαξη του γνωσιολογικού περιεχομένου των σπουδών και την εξασφάλιση της ανάγκης της Κοινωνίας για ανάπτυξη τεχνολογικών αγαθών και υπηρεσιών και την υποστήριξη και την ανάπτυξη της ελληνικής πρωτογενούς παραγωγής και της βιομηχανίας. Στην εποχή μας δεν πρέπει να παραγκωνίζουμε την Αριστοτελική θεώρηση της Εκπαίδευσης για χάρη της Πλατωνικής. Τόσο ο θεωρητικός όσο και ο πρακτικός/τεχνολογικός/παραγωγικός τομέας είναι εξίσου σημαντικός για την Ανώτατη Εκπαίδευσηαλλά και την σχέση αυτής με την Κοινωνία μας.
Β. Δευτερεύουσες τροποποιήσεις:
Β1: Μετονομασία της Σχολής Καλλιτεχνικών Σπουδών (πρώην Σχολή Γραφικών Τεχνών και Καλλιτεχνικών Σπουδών) σε Σχολή Εφαρμοσμένων Τεχνών και Πολιτισμού, όπως σωστά αναφέρεται στο νομοσχέδιο,με 4 τμήματα όπως αυτά προτάθηκαν από τα τρία Τμήματα και την Κατεύθυνση Γραφιστικής του Τμήματος Γραφιστικής αλλά με την ταυτόχρονη απόσπαση της Κατεύθυνσης Τεχνολογίας Γραφικών Τεχνών στη Σχολή Μηχανικών του Τεχνολογικού Πανεπιστημίου Αττικής.
Β2. Απόσπαση της Κατεύθυνσης Τεχνολογίας Γραφικών Τεχνών από το Τμήμα Γραφιστικής. Ίδρυση και μετονομασία της Κατεύθυνσης (και πρώην Τμήματος Τεχνολογίας Γραφικών Τεχνών) σε Τμήμα Επιστημών Γραφικών Τεχνών και Συσκευασίας της Σχολής Μηχανικών του Τεχνολογικού Πανεπιστημίου Αττικής.
Σχετικά με τις Β1 και Β2 τοποθετήσεις μου περί της αναγκαίας υπόστασης ενός (έστω και μοναδικού) Τμήματος Επιστημών Γραφικών Τεχνών και Συσκευασίας στον Χάρτη της Ανώτατης Εκπαίδευσης αναφέρω τα παρακάτω λίγα αλλά ενδεικτικά:
Σήμερα στον πλανήτη ο κλάδος της παραγωγής των Γραφικών Τεχνών παράγει άνω των 580 δισ. δολάρια ετησίως και μέχρι το 2020 το ποσό αυτό αναμένεται να φτάσει το ένα τρισεκατομμύριο δολάρια. Από αυτά ποσοστό άνω του 50% σχετίζονται με την παραγωγή συσκευασίας. Η συσκευασία είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με το παγκόσμιο εμπόριο που αυτή την στιγμή κινεί τις αγορές. Ο κύκλος εργασιών από την βιομηχανική και την λειτουργική εκτύπωση παγκοσμίως το 2017 είναι περί τα 77 δισεκατομμύρια δολάρια και αναμένεται το 2022 να ξεπεράσει τα 114 δισεκατομμύρια δολάρια. Σε αυτές τις βιομηχανικές εφαρμογές συγκαταλλέγονται οι εκτυπώσεις ηλεκτρονικών, εύκαμπτων φωτοβολταϊκών, βιοιατρικών αναλυτών, αισθητήρων και πλήθος άλλων τεχνολογικών επιτευγμάτων.
Όσο δε για το βιβλίο και την εκδοτική δραστηριότητα υπάρχουν πλέον πλήθος μελετών που διαψεύδουν την αρχική αίσθηση ότι η παραγωγή τους θα εξαφανιστεί μέσα σε λιγότερο από μια 10ετία. Οι περισσότερες μελέτες περιγράφουν ότι θα επέλθει μια ισορροπία μεταξύ έντυπων και ηλεκτρονικών μέσων όπως άλλωστε συνέβη και με το ραδιόφωνο μετά την εφεύρεση της τηλεόρασης κλπ.
Με την διαφύλαξη του γνωσιακού αυτού πεδίου και γνωστικού αντικειμένου (που εκφράζεται με πλήρες πρόγραμμα σπουδών οκτώ εξαμήνων και με την συμπλήρωση της υποχρεωτικής θεσμοθέτησης της απαραίτητης πρακτικής άσκησης) μέσω της Ίδρυσης του Τμήματος Επιστήμης και Τεχνολογίας Γραφικών Τεχνών και Συσκευασίας στη Σχολή Μηχανικών του Τεχνολογικού Πανεπιστημίου Αττικής, διασφαλίζεται η δυνατότητα της Ελληνικής μεταποίησης στον νέο σύγχρονο ρόλο της όπου απαιτείται Ερευνα, Σχεδιασμός και Καινοτομική Παραγωγή να διεκδικήσει με αξιώσεις μια θέση ανταγωνιστική δίπλα στα υπόλοιπα προϊόντα κάτι που διασφαλίζεται από το Επιστημονικό και Τεχνολογικό πεδίο της Συσκευασίας αλλά και σε πλήθος άλλων διαδικασιών όπου απαιτείται και χρειάζεται η σύγχρονη εκτύπωση και περάτωση (ενδεικτικά εφαρμογές των καινοτομικών τεχνολογιών εκτυπώσεων σε βιοιατρικούς αναλυτές, στο ύφασμα και ένδυμα, σε εφαρμογές πολεοδομικού και αρχιτεκτονικού σχεδιασμού, στο πεδίο της ανάπτυξης και ανάδειξης του ελληνικού πολιτισμού και φυσικά του τουρισμού).
Διασφαλίζεται επίσης η ανταγωνιστικότητα στο πεδίο της παραγωγής ηλεκτρονικών εντύπων και τυπωμένων φωτοβολταϊκών συστημάτων για την αξιοποίηση των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας που τόσο απλόχερα μας χαρίζει η Πατρίδα μας, και τέλος μέσω της παραγωγής του Βιβλίου διασφαλίζεται ο καλύτερος δείκτης ελπίδας κατά της Φτώχιας για το Παιδί όπως πολύ εύστοχα παρατηρεί η Ευρωπαϊκή Επιτροπή.
Εκ των παραπάνω διαφαίνεται η αναγκαιότητα τροποποίησης του υπό διαβούλευση νομοσχεδίου σύμφωνα με τις προτάσεις μου Β1 και Β2 υπό την βασική προϋπόθεση της τροποποίησής του σύμφωνα με την πρόταση Α.
ΊΔΡΥΣΗ ΤΜΗΜΑΤΟΣ ΕΠΙΣΤΗΜΩΝ ΓΡΑΦΙΚΩΝ ΤΕΧΝΩΝ ΚΑΙ ΣΥΣΚΕΥΑΣΙΑΣ ΣΤΗ ΣΧΟΛΗ ΜΗΧΑΝΙΚΩΝ ΤΟΥ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΚΟΥ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ ΑΤΤΙΚΗΣ. Θα ήθελα να σας καταθέσω μερικές σκέψεις μου σχετικά με την επικείμενη «Πανεπιστημιοποίηση» μέσω συγχώνευσης (ό όρος χρησιμοποιείται παρά το ότι διαφωνώ με τη χρήση του για να αποδείξει τον συλλογισμό μου) – των ΤΕΙ Αθηνών και Πειραιά υπό τον Τίτλο Πανεπιστήμιο Δυτικής Αττικής. Θέτω το απλό ερώτημα: Γιατί μερικά από τα πλέον αξιόλογα Ανώτατα Ιδρύματα στον κόσμο ΔΕΝ ονομάζονται Πανεπιστήμια; Είναι το όνομα αυτό που τα κάνει αξιόλογα; Aναφέρω ενδεικτικά: MIT, RIT –Rochester Institute of Technology, Imperial College στο Ενωμένο Βασίλειο Bασιλικό Ινστιτούτο Τεχνολογίας της Στοκχόλμης (ΚΤΗ Royal Institute of Technology) των Aκαδημιών (Akademien) και των»Fachhochschulen» της Γερμανίας. Παρεπιπτόντως, κάποια από αυτά έχουν τμήματα επιστημών γραφικών τεχνών και συσκευασίας! Εάν κανείς ισχυρίζεται ότι αυτή η «Πανεπιστημιοποίηση» επιχειρείται με σκοπό την αναβάθμιση των ΤΕΙ θα του αντιπρότεινα να φροντίσει την εξασφάλιση της υλικοτεχνικής υποδομής και του διδακτικού προσωπικού των ΤΕΙ στο επίπεδο του MIT και στη συνέχεια να συζητήσουμε περί Πανεπιστημιοποίησης. Επί του παρόντος δε γνωρίζω να έχει υποβάλλει καμία πρόταση ούτε το ΜΙΤ ούτε το Imperial College να μετονομαστούν σε Πανεπιστήμια και δεν νομίζω να είναι κάτι που τα απασχολεί. Αλλά στη Χώρα μας φαίνεται ότι το ζήτημα των ονομασιών είναι περισσότερο σημαντικό. Πράγματι, αυτό απασχολεί κάποιους, είναι σημαντικό για αυτούς, αλλά όχι όπως το παρουσιάζουν. Δεν κόπτονται ούτε για το καλό των ιδρυμάτων αλλά ούτε για το καλό των φοιτητών και των αποφοίτων τους. Κόπτονται για το πώς από Πρόεδροι ΤΕΙ (BusClass) θα μετονομαστούν σε Πρυτάνεις Πανεπιστημίων (Glamorous) και πώς από από Διευθυντές Σχολών θα λέγονται Κοσμήτορες. Κατά τα άλλα ΔΕΝ εξυπηρετούν και δεν εξυπηρέτησαν τα Iδρύματα που αντιπροσωπεύουν (δεν προάσπισαν και δεν προασπίζουν τα δικαιώματα των φοιτητών και των πτυχιούχων των Ιδρυμάτων που διοικούσαν και διοικούν) και δεν αντιπροσώπευσαν και δεν αντιπροσωπεύουν ουδόλως τον Τεχνολογικό Τομέα της Ανώτατης Εκπαίδευσης. Σχετικά δε με το φαινόμενο που κάποιοι βγαίνουν στο esos και χαρακτηρίζουν τον θεσμό των ΤΕΙ αποτυχημένο θα γελάσω. Τι να πούμε για αυτό εμείς οι απλοί πολίτες που συναντάμε χιλιάδες πτυχιούχους απο τα Πανεπιστήμια που είτε είναι άνεργοι είτε ετεροαπασχολούνται ως παραδείγματος χάρην οδηγοί ταξί η σερβιτόροι σε καφετέριες; Πόσο πιο ξεκάθαρα πρέπει να τονίσουμε ότι καθημερινά οι επιχειρήσεις μας ζητάνε πτυχιούχους τεχνολογίας γραφικών τεχνών για μόνιμη και αξιοπρεπή εργασία; Στόχος όλων αυτών είναι να παίξουν το ρόλο του λαγού και να βολιδοσκοπήσουν τις διαθέσεις, τις ανοχές και τις αντοχές της ακαδημαϊκής κοινότητας. Στο ότι κάποιες τέτοιες φωνές ακούγονται και μέσα από την ακαδημαική κοινότητα των ΤΕΙ θα απαντούσα ως εξής: να δούμε από ποιούς προέρχονται – από ανθρώπους κυρίως Πανεπιστημιακής Εκπαίδευσης και όχι Τεχνολογικής που νιώθουν ότι χαραμίζονται ως καθηγητές ΤΕΙ και ότι ο διορισμός τους σε αυτά έβλαψε την καριέρα τους! Δηλαδή από ανθρώπους που ποτέ δεν μπόρεσαν να κατανοήσουν την αναγκαιότητα της σχέσης της Επιστημονικής Έρευνας με την Τεχνολογία και τις Ανάγκες της Κοινωνίας, της Οικονομίας και του Πολιτισμού μας. Η απάντηση που τους πρέπει είναι να τους δείξουμε την πόρτα της εξόδου! Αυτό που δεν έχουν καταλάβει μερικοί στην ακαδημαϊκή κοινότητα και στην κοινωνία αλλά δυστυχώς και στο Υπουργείο(!) είναι ότι οι Κοινωνίες έχουν απόλυτη ανάγκη την Τεχνολογική Εκπαίδευση η οποία μάλιστα στις μέρες μας οφείλει να βρίσκεται σε υψηλότατο εκπαιδευτικό επίπεδο. Η τεχνολογική εκπαίδευση είναι απολύτως απαραίτητη για την παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας και την εξασφάλιση της δημοσιονομικής σταθερότητας. Εάν σε αυτή την Χώρα χρειαζόμαστε περισσότερους επιστήμονες πρέπει να βρούμε τρόπους να σταματήσουμε τις ροές διαφυγής επιστημόνων στο εξωτερικό και όχι να δημιουργούμε περισσότερα Πανεπιστήμια. Αυτό δημιουργεί περισσότερα διαφυγόντα κέρδη στο Κράτος (δαπανάμε χρήματα για την Ανώτατη Παιδεία γνωρίζοντας εξ αρχής ότι οι επιστήμονες αυτοί θα διαρεύσουν από την Χώρα μας και θα εξυπηρετήσουν τις ανάγκες των Χωρών υποδοχής τους κάτι που είναι πραγματική διαφυγή πλούτου και ανθρώπινου δυναμικού) και δεν εξυπηρετεί καθόλου την εγχώρια παραγωγή και ευημερία. Αντίθετα οι πτυχιούχοι των ΤΕΙ αξιοποιούνται σε πολύ μεγαλύτερο βαθμό από την Κοινωνία από ότι οι πτυχιούχοι των Πανεπιστημίων. Πολλοί δε από αυτούς είναι εξαιρετικοί Επιστήμονες με Μεταπτυχιακούς Τίτλους Σπουδών και με Διδακτορικά, φτάνοντας στην οροφή των προσόντων τους στο γνωστικό και επιστημονικό τους αντικείμενο και βρίσκονται σε υψηλές θέσεις στην εκπαίδευση, την έρευνα και την παραγωγική μηχανή της Χώρας. Παράδειγμα οι πτυχιούχοι μηχανικοί (όπως θα έπρεπε να ονομάζονται γιατί είναι στην πράξη) της επιστήμης και τεχνολογίας των γραφικών τεχνών από το τμήμα τεχνολογίας γραφικών τεχνών του ΤΕΙ Αθήνας. Με γνώμονα τα παραπάνω και υπό την πεποίθηση ότι αυτή η «Πανεπιστημιοποίηση» είναι ήδη δρομολογημένη, προτείνω συγκεκριμένες αλλαγές στο Νομοσχέδιο αυτό, τόσο στο σύνολό του όσο και στα ειδικά θέματα των οποίων είμαι γνώστης και θα τεκμηριώσω. Α. Σημαντική τροποποίηση: Μετονομασία των 2 ΤΕΙ (Αθηνών και Πειραιώς) σε Τεχνολογικό Πανεπιστήμιο Αττικής και όχι σε Πανεπιστήμιο Δυτικής Αττικής. Ο τεχνολογικός χαρακτήρας του νέου Πανεπιστημίου θα πρέπει να φαίνεται καθώς αυτός είναι επιβεβλημένος για την διαφύλαξη του γνωσιολογικού περιεχομένου των σπουδών και την εξασφάλιση της ανάγκης της Κοινωνίας για ανάπτυξη τεχνολογικών αγαθών και υπηρεσιών και την υποστήριξη και την ανάπτυξη της ελληνικής πρωτογενούς παραγωγής και της βιομηχανίας. Στην εποχή μας δεν πρέπει να παραγκωνίζουμε την Αριστοτελική θεώρηση της Εκπαίδευσης για χάρη της Πλατωνικής. Τόσο ο θεωρητικός όσο και ο πρακτικός/τεχνολογικός/παραγωγικός τομέας είναι εξίσου σημαντικός για την Ανώτατη Εκπαίδευσηαλλά και την σχέση αυτής με την Κοινωνία μας. Β. Δευτερεύουσες τροποποιήσεις: Β1: Μετονομασία της Σχολής Καλλιτεχνικών Σπουδών (πρώην Σχολή Γραφικών Τεχνών και Καλλιτεχνικών Σπουδών) σε Σχολή Εφαρμοσμένων Τεχνών και Πολιτισμού, όπως σωστά αναφέρεται στο νομοσχέδιο,με 4 τμήματα όπως αυτά προτάθηκαν από τα τρία Τμήματα και την Κατεύθυνση Γραφιστικής του Τμήματος Γραφιστικής αλλά με την ταυτόχρονη απόσπαση της Κατεύθυνσης Τεχνολογίας Γραφικών Τεχνών στη Σχολή Μηχανικών του Τεχνολογικού Πανεπιστημίου Αττικής. Β2. Απόσπαση της Κατεύθυνσης Τεχνολογίας Γραφικών Τεχνών από το Τμήμα Γραφιστικής. Ίδρυση και μετονομασία της Κατεύθυνσης (και πρώην Τμήματος Τεχνολογίας Γραφικών Τεχνών) σε Τμήμα Επιστημών Γραφικών Τεχνών και Συσκευασίας της Σχολής Μηχανικών του Τεχνολογικού Πανεπιστημίου Αττικής. Σχετικά με τις Β1 και Β2 τοποθετήσεις μου περί της αναγκαίας υπόστασης ενός (έστω και μοναδικού) Τμήματος Επιστημών Γραφικών Τεχνών και Συσκευασίας στον Χάρτη της Ανώτατης Εκπαίδευσης αναφέρω τα παρακάτω λίγα αλλά ενδεικτικά: Σήμερα στον πλανήτη ο κλάδος της παραγωγής των Γραφικών Τεχνών παράγει άνω των 580 δισ. δολάρια ετησίως και μέχρι το 2020 το ποσό αυτό αναμένεται να φτάσει το ένα τρισεκατομμύριο δολάρια. Από αυτά ποσοστό άνω του 50% σχετίζονται με την παραγωγή συσκευασίας. Η συσκευασία είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με το παγκόσμιο εμπόριο που αυτή την στιγμή κινεί τις αγορές. Ο κύκλος εργασιών από την βιομηχανική και την λειτουργική εκτύπωση παγκοσμίως το 2017 είναι περί τα 77 δισεκατομμύρια δολάρια και αναμένεται το 2022 να ξεπεράσει τα 114 δισεκατομμύρια δολάρια. Σε αυτές τις βιομηχανικές εφαρμογές συγκαταλλέγονται οι εκτυπώσεις ηλεκτρονικών, εύκαμπτων φωτοβολταϊκών, βιοιατρικών αναλυτών, αισθητήρων και πλήθος άλλων τεχνολογικών επιτευγμάτων. Όσο δε για το βιβλίο και την εκδοτική δραστηριότητα υπάρχουν πλέον πλήθος μελετών που διαψεύδουν την αρχική αίσθηση ότι η παραγωγή τους θα εξαφανιστεί μέσα σε λιγότερο από μια 10ετία. Οι περισσότερες μελέτες περιγράφουν ότι θα επέλθει μια ισορροπία μεταξύ έντυπων και ηλεκτρονικών μέσων όπως άλλωστε συνέβη και με το ραδιόφωνο μετά την εφεύρεση της τηλεόρασης κλπ. Με την διαφύλαξη του γνωσιακού αυτού πεδίου και γνωστικού αντικειμένου (που εκφράζεται με πλήρες πρόγραμμα σπουδών οκτώ εξαμήνων και με την συμπλήρωση της υποχρεωτικής θεσμοθέτησης της απαραίτητης πρακτικής άσκησης) μέσω της Ίδρυσης του Τμήματος Επιστήμης και Τεχνολογίας Γραφικών Τεχνών και Συσκευασίας στη Σχολή Μηχανικών του Τεχνολογικού Πανεπιστημίου Αττικής, διασφαλίζεται η δυνατότητα της Ελληνικής μεταποίησης στον νέο σύγχρονο ρόλο της όπου απαιτείται Ερευνα, Σχεδιασμός και Καινοτομική Παραγωγή να διεκδικήσει με αξιώσεις μια θέση ανταγωνιστική δίπλα στα υπόλοιπα προϊόντα κάτι που διασφαλίζεται από το Επιστημονικό και Τεχνολογικό πεδίο της Συσκευασίας αλλά και σε πλήθος άλλων διαδικασιών όπου απαιτείται και χρειάζεται η σύγχρονη εκτύπωση και περάτωση (ενδεικτικά εφαρμογές των καινοτομικών τεχνολογιών εκτυπώσεων σε βιοιατρικούς αναλυτές, στο ύφασμα και ένδυμα, σε εφαρμογές πολεοδομικού και αρχιτεκτονικού σχεδιασμού, στο πεδίο της ανάπτυξης και ανάδειξης του ελληνικού πολιτισμού και φυσικά του τουρισμού). Διασφαλίζεται επίσης η ανταγωνιστικότητα στο πεδίο της παραγωγής ηλεκτρονικών εντύπων και τυπωμένων φωτοβολταϊκών συστημάτων για την αξιοποίηση των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας που τόσο απλόχερα μας χαρίζει η Πατρίδα μας, και τέλος μέσω της παραγωγής του Βιβλίου διασφαλίζεται ο καλύτερος δείκτης ελπίδας κατά της Φτώχιας για το Παιδί όπως πολύ εύστοχα παρατηρεί η Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Εκ των παραπάνω διαφαίνεται η αναγκαιότητα τροποποίησης του υπό διαβούλευση νομοσχεδίου σύμφωνα με τις προτάσεις μου Β1 και Β2 υπό την βασική προϋπόθεση της τροποποίησής του σύμφωνα με την πρόταση Α.